< Hioba 13 >
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Sieh', alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich's gemerkt!
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Was ihr wißt, weiß ich auch; ich stehe hinter euch nicht zurück.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Aber ich will zum Allmächtigen reden und mit Gott zu rechten habe ich Lust.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Denn wahrlich, ihr seid Lügenschmiede und Flicker von Nichtigem insgesamt.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
O daß ihr doch ganz stille schwiegt, so könnte das als eure Weisheit gelten!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
So hört denn die Rüge meines Mundes und merkt auf die Vorwürfe meiner Lippen.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Wollt ihr Gott zu Liebe Unrecht reden und ihm zu Liebe Trug reden?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Wollt ihr für ihn Partei ergreifen oder für Gott streiten?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Wird es gut ablaufen, wenn er euch erforscht, oder wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Nein, strafen, strafen wird er euch, wenn ihr insgeheim Partei ergreift.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Seine Hoheit wird euch betäuben, und sein Schrecken auf euch fallen.
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Eure Merksprüche sind Aschensprüche, Lehmschanzen sind eure Schanzen.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Laßt mich in Ruhe, so will ich reden, mag über mich ergehen, was da will.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Ich will mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben aufs Spiel setzen.
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Er wird mich töten - ich harre seiner; nur will ich meinen Wandel ihm ins Angesicht darlegen.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Schon das gereicht mir zum Sieg, daß vor sein Angesicht kein Heuchler tritt.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
So hört denn aufmerksam meine Rede, und meine Darlegung dringe zu euren Ohren.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Wohlan, ich habe den Handel eingeleitet; ich weiß, daß ich Recht behalten werde.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Wer ist's, der mit mir streiten dürfte? - denn dann wollt' ich schweigen und verscheiden!
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Nur zweierlei thue mir nicht an, dann will ich mich vor deinem Antlitz nicht verbergen:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Zieh deine Hand von mir zurück und laß deinen Schrecken mich nicht ängstigen;
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
dann rufe, so will ich Rede stehn, oder ich will reden, und du entgegne mir!
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Wieviel Vergehungen und Sünden habe ich denn? Meinen Frevel und meine Sünde laß mich wissen!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Warum verhüllst du dein Antlitz und erachtest mich für deinen Feind?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Willst du ein verwehtes Blatt aufschrecken und den dürren Halm verfolgen,
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
daß du mir Bitteres als Urteil schreibst und mich die Sünden meiner Jugend erben lässest?
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Wege bewachst und dir einen Kreis um meine Sohlen ziehst?
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Und eben dieser Mann zerfällt wie von Wurmfraß, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat!