< Hioba 13 >

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
"So ist's. So hat's mein Auge auch gesehen, mein Ohr vernommen und gemerkt.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Soviel ihr wisset, weiß ich auch; ich falle gegen euch nicht ab.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Nun will ich mit dem Allerhöchsten reden; mit Gott zu rechten ich begehre.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Ihr freilich, ihr seid Lügenmeister, unnütze Ärzte insgesamt.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Wenn ihr nur endlich schweigen wolltet und das für euch zur Weisheit würde!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Auf meine Widerrede hört! Aufmerket auf den Vorwurf meiner Lippen!
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und ihm zuliebe Lügen sprechen?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, gar Anwalt sein für Gott?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Wenn er euch richtet, geht's dann gut? Wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Er gibt euch scharfen Tadel, wenn hinterrücks Partei ihr nehmet.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Wird euch nicht seine Hoheit betäuben; befällt euch nicht sein Schrecken?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Zerstäubt sind euere Beweise, und euere Bekräftigungen sind gar tönern.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Vor mir nur schweigt! Denn ich muß reden. Es komme über mich, was wolle!
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Warum soll ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen? Ich lege auf die flache Hand mein Leben.
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Ja, mag er mich auch töten; ich zittere nicht davor; auf jeden Fall will ich vor ihm verteidigen meinen Wandel.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Da muß er selber mir zum Sieg verhelfen; vor ihn kommt ja kein Ruchloser.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Aufmerksam hört auf meine Rede! Ich will's euch selbst beweisen.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Ich lege meinen Rechtsfall vor. Ich weiß gewiß, ich werd's gewinnen.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Kann einer etwas gegen mich beweisen, ich würde schweigend willig sterben.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Nur zweierlei tu mir nicht an! Sonst muß ich mich vor Deinem Antlitz bergen:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Stell Deine Macht vor mir beiseite! Und Deine Furchtbarkeit erschrecke nimmer mich!
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Dann klage Du, und ich will mich verteidigen. Dann rede ich; Du aber widerlege mich!
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Wie groß ist meine Schuld und mein Vergehen? Mein ganzes Unrecht laß mich wissen!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Warum birgst Du Dein Angesicht, erachtest mich für Deinen Feind?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Ein welkes Blatt, das schreckst Du auf. Dem dürren Strohhalm jagst Du nach.
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Du rechnest mir Vergangenes auf und weisest mir die Jugendsünden nach.
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Du legst mir meine Füße in den Block, verwahrst mir alle Schritte; um meine Fußgelenke ziehst Du einen Ring. -
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Er aber gleicht dem Wurmfraß, der in Stücke fällt, und einem Kleid, an dem die Motte zehrt."

< Hioba 13 >