< Hioba 13 >

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.

< Hioba 13 >