Hioba 13

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

Voici, mon œil a vu toutes ces choses, [et] mon oreille les a ouïes et entendues.

2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

Comme vous les savez, je les sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

Mais je parlerai au Tout-puissant, et je prendrai plaisir à dire mes raisons au [Dieu] Fort.

4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

Et certes vous inventez des mensonges; vous êtes tous des médecins inutiles.

5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

Plût à Dieu que vous demeurassiez entièrement dans le silence; et cela vous serait réputé à sagesse.

6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

Ecoutez donc maintenant mon raisonnement, et soyez attentifs à la défense de mes lèvres:

7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

Allégueriez-vous des choses injustes, en faveur du [Dieu] Fort, et diriez-vous quelque fausseté pour lui?

8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

Ferez-vous acception de sa personne, si vous plaidez la cause du [Dieu] Fort?

9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? vous jouerez-vous de lui, comme on se joue d'un homme [mortel]?

10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

Certainement il vous censurera, si même en secret vous faites acception de personnes.

11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point? et sa frayeur ne tombera-t-elle point sur vous?

12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

Vos discours mémorables sont des sentences de cendre, et vos éminences sont des éminences de boue.

13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

Taisez-vous devant moi, et que je parle; et qu'il m'arrive ce qui pourra.

14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

Pourquoi porté-je ma chair entre mes dents, et tiens-je mon âme entre mes mains?

15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

Voilà, qu'il me tue, je ne laisserai pas d'espérer [en lui]; et je défendrai ma conduite en sa présence.

16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

Et qui plus est, il sera lui-même ma délivrance; mais l'hypocrite ne viendra point devant sa face.

17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

Ecoutez attentivement mes discours, et prêtez l'oreille à ce que je vais vous déclarer.

18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

Voilà, aussitôt que j'aurai déduit par ordre mon droit, je sais que je serai justifié.

19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

Qui est-ce qui veut disputer contre moi? car maintenant si je me tais, je mourrai.

20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

Seulement ne me fais point ces deux choses, [et] alors je ne me cacherai point devant ta face;

21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

Retire ta main de dessus moi, et que ta frayeur ne me trouble point.

22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

Puis appelle-moi, et je répondrai; ou bien je parlerai, et tu me répondras.

23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

Combien ai-je d'iniquités et de péchés? Montre-moi mon crime et mon péché.

24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

Déploieras-tu tes forces contre une feuille que le vent emporte? poursuivras-tu du chaume tout sec?

26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

Que tu donnes contre moi des arrêts d'amertume, et que tu me fasses porter la peine des péchés de ma jeunesse?

27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

Et que tu mettes mes pieds aux ceps, et observes tous mes chemins? et que tu suives les traces de mes pieds?

28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

Car celui [que tu poursuis de cette manière, ] s'en va par pièces comme du bois vermoulu, et comme une robe que la teigne a rongée.