Hioba 13

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

Voilà ce que mon œil a vu et ce qu'a entendu mon oreille.

2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

Tout ce que vous savez je le sais, et, non plus que vous, je ne manque d'intelligence.

3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

Je parlerai donc au Seigneur; je me plaindrai devant lui, s'il ne s'y oppose pas.

4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

Vous êtes des médecins iniques, et il y a des remèdes pour tous les maux.

5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

Que n'avez-vous gardé le silence? la sagesse vous viendrait.

6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

Ecoutez les reproches de ma bouche; recueillez le jugement que prononcent mes lèvres.

7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

N'est-ce pas devant le Seigneur que vous avez discouru et que vous avez dit des mensonges?

8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

Obéissez-vous à ses ordres? Non, vous vous étiez de vous-mêmes constitués juges.

9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

C'est bien, s'il suit vos traces; et si, en tout ce que vous avez fait, vous vous êtes conformés à sa pensée,

10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

Il ne vous adressera pas le moindre blâme. Mais si, en secret, vous avez eu égard aux apparences,

11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

Est-ce que son tourbillon ne vous enlèvera pas? L'épouvante qu'il répand tombera sur vous.

12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

Votre orgueil se dispersera comme de la cendre; votre corps sera comme de la boue.

13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

Ne m'interrompez pas; laissez-moi dire, et mon courroux se calmera.

14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

Je prendrai, avec mes dents, ma chair, et je mettrai mon âme sur ma main.

15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

Quand même le Tout-Puissant m'accablerait, puisque aussi bien il a commencé, je ne laisserais pas de parler et de me plaindre devant lui.

16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

C'est de là que viendra mon salut; car Dieu n'entendra de ma bouche aucune parole artificieuse.

17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

Ecoutez, écoutez mes raisonnements, car je me dévoilerai à vous qui me prêtez l'oreille.

18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

Me voici près du jugement, et je sens que je serai reconnu juste.

19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

Car quel est celui qui comparaîtra avec moi devant le juge, pour que maintenant je me taise et que je déserte ma cause?

20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

Que deux choses mes soient accordées; alors, ô mon Dieu, je ne me cacherai point de vous.

21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

Détournez votre main qui me frappe; délivrez-moi de la crainte que vous inspirez.

22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

Ensuite, appelez ma cause, et j'accourrai; accusez-moi, je ne vous ferai pas attendre ma défense.

23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

Quels sont mes péchés et mes dérèglements? Apprenez-moi quels ils sont?

24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

D'où vient que vous vous dérobez à mes regards? Montrez-moi le chemin qui mène à vous.

25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

Ne me considérez-vous pas comme un adversaire semblable à la feuille desséchée que le moindre souffle emporte, ou au brin d'herbe fanée qu'entraîne le vent?

26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

Et vous avez enregistré ce que je puis avoir fait de mal; et vous m'avez tenu compte des péchés de mon enfance.

27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

Vous avez mis mes pieds en des entraves; vous avez observé toutes mes œuvres; vous avez cherché l'empreinte de tous mes pas.

28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

Et je suis déjà comme une vieille outre, comme un manteau mangé des vers.