< Hioba 13 >

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
"Katso, kaikkea tätä on silmäni nähnyt, korvani kuullut ja sitä tarkannut.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Mitä te tiedätte, sen tiedän minäkin; en ole minä teitä huonompi.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Mutta minä mielin puhua Kaikkivaltiaalle, minä tahdon tuoda todistukseni Jumalaa vastaan.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Sillä te laastaroitte valheella, olette puoskareita kaikki tyynni.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Jospa edes osaisitte visusti vaieta, niin se olisi teille viisaudeksi luettava!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Kuulkaa siis, mitä minä todistan, ja tarkatkaa, mitä huuleni väittävät vastaan.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Tahdotteko puolustaa Jumalaa väärällä puheella ja puhua vilppiä hänen puolestaan;
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
tahdotteko olla puolueellisia hänen hyväksensä tahi ajaa Jumalan asiaa?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Koituuko siitä silloin hyvää, kun hän käy teitä tutkimaan; tahi voitteko pettää hänet, niinkuin ihminen petetään?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Hän teitä ankarasti rankaisee, jos salassa olette puolueellisia.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Eikö hänen korkeutensa peljästytä teitä ja hänen kauhunsa teitä valtaa?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Tuhkalauselmia ovat teidän mietelauseenne, savivarustuksia silloin teidän varustuksenne.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Vaietkaa, antakaa minun olla, niin minä puhun, käyköön minun miten tahansa.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Miksi minä otan lihani hampaisiini ja panen henkeni kämmenelleni?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Katso, hän surmaa minut, en minä enää mitään toivo; tahdon vain vaellustani puolustaa häntä vastaan.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Jo sekin on minulle voitoksi; sillä jumalaton ei voi käydä hänen kasvojensa eteen.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Kuulkaa tarkasti minun puhettani, ja mitä minä lausun korvienne kuullen.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Katso, olen ryhtynyt käymään oikeutta; minä tiedän, että olen oikeassa.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Kuka saattaa käräjöidä minua vastaan? Silloin minä vaikenen ja kuolen.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Kahta vain älä minulle tee, niin en lymyä sinun kasvojesi edestä:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
ota pois kätesi minun päältäni, ja älköön kauhusi minua peljättäkö;
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
sitten haasta, niin minä vastaan, tahi minä puhun, ja vastaa sinä minulle.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Mikä on minun pahain tekojeni ja syntieni luku? Ilmaise minulle rikkomukseni ja syntini.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Miksi peität kasvosi ja pidät minua vihollisenasi?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Lentävää lehteäkö peljätät, kuivunutta korttako vainoat,
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
koskapa määräät katkeruuden minun osakseni ja perinnökseni nuoruuteni pahat teot,
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
koska panet jalkani jalkapuuhun, vartioitset kaikkia minun polkujani ja piirrät rajan jalkapohjieni ääreen?" -
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
"Hän hajoaa kuin lahopuu, kuin koinsyömä vaate."

< Hioba 13 >