< Hioba 13 >

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Lo, my eye has seen all this. My ear has heard and understood it.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
What ye know, I also know; I am not inferior to you.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
But ye are forgers of lies. Ye are all physicians of no value.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
O that ye would altogether be silent! And it would be your wisdom.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Will ye speak unrighteously for God, and talk deceitfully for him?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Will ye show partiality to him? Will ye contend for God?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Is it good that he should search you out? Or as deceiving a man, will ye deceive him?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
He will surely reprove you if ye secretly show partiality.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Shall not his majesty make you afraid, and his dread fall upon you?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Your memorable sayings are proverbs of ashes. Your defenses are defenses of clay.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Be quiet. Let me alone that I may speak, and let come on me what will.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Why should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Behold, he will kill me; I have no hope. Nevertheless I will maintain my ways before him.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before him.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Hear diligently my speech, and let my declaration be in your ears.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Behold now, I have set my case in order. I know that I am righteous.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Who is he who will contend with me? For then I would keep silent and give up the spirit.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Only do not do two things to me, then I will not hide myself from thy face:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Withdraw thy hand far from me, and do not let thy dread make me afraid.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Then call thou, and I will answer, or let me speak, and answer thou me.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
How many are my iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Why do thou hide thy face, and reckon me for thine enemy?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Will thou harass a driven leaf? And will thou pursue the dry stubble?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
For thou write bitter things against me, and make me to inherit the iniquities of my youth.
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Thou also put my feet in the stocks, and mark all my paths. Thou set a bound to the soles of my feet.
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Though I am like a rotten thing that decays, like a garment that is moth-eaten.

< Hioba 13 >