Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
