Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Se, det har mit Øje set alt sammen; mit Øre har hørt og forstaaet sig derpaa.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Hvad I vide, det ved jeg, ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for eder.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Dog vilde jeg gerne tale til den Almægtige, og jeg havde Lyst til at gaa i Rette med Gud.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Men I sammensy Løgn: I ere alle sammen unyttige Læger.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Gid I vilde tie, saa skulde det regnes eder til Visdom!
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Kære, hører min Bevisning og mærker paa det, som jeg strider for med mine Læber.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Ville I forsvare Gud med Uret og forsvare ham med Svig?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Ville I anse hans Person eller føre Sag for Gud?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Vil det gaa godt, naar han undersøger eder? ville I bedrage ham, ligesom man bedrager et Menneske?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Han skal visselig straffe eder, om I anse Personer i Løndom.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Skulde ikke hans Højhed forfærde eder og Rædsel for ham falde over eder?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Eders Tankesprog ere at ligne ved Aske, eders Borge ere Lerborge.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Tier for mig, at jeg kan tale, og lad saa overgaa mig, hvad der vil!
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Hvorfor skulde jeg føre mit Kød bort i mine Tænder? jeg vil derimod sætte mit Liv i min Haand.
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab; kunde jeg blot retfærdiggøre mine Veje for hans Ansigt!
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Ogsaa dette skulde være mig en Frelse; thi der skal ingen vanhellig komme for hans Ansigt!
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Hører flittig min Tale og det, jeg kundgør for eders Øren.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Se, kære, jeg har indledet Sagen, jeg ved, at jeg skal kendes retfærdig.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Hvo er den, som kan trætte med mig? thi da maatte jeg tie og opgive Aanden.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Dog, gør ikke to Ting imod mig, da vil jeg ikke skjule mig for dit Ansigt:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Lad din Haand være langt fra mig og Rædsel for dig ikke forfærde mig!
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Kald saa, og jeg vil svare, eller jeg vil tale, og giv saa du mig Svar igen!
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Hvor mange ere mine Misgerninger og Synder? lad mig vide min Overtrædelse og min Synd!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Hvorfor skjuler du dit Ansigt og holder mig for din Fjende?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Vil du jage det henvejrede Blad op og forfølge det tørre Straa?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Thi du skriver Bitterheder op imod mig og lader mig faa min Ungdoms Synder til Arv.
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Og du lægger mine Fødder i Stokken og tager Vare paa alle mine Stier; du afstikker Grænser for mine Fødders Saaler,
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
skønt jeg er en Mand, der bliver gammel som Trøske, som et Klæde, der ædes op af Møl.
