Hioba 12
1 Potem Hiob odpowiedział:
Respondió Job y dijo:
2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
“De veras, vosotros sois hombres, y con vosotros morirá la sabiduría.
3 Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
También yo tengo seso como vosotros; ninguna ventaja tenéis sobre mí; ¿y quién no sabe lo que decís?
4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
¡Ludibrio soy de mis amigos! ¡Yo, que clamaba a Dios, y Él le respondía! ¡Yo, el recto e inocente, ahora objeto de oprobio!
5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
¡Ignominia al que sufre! —así piensa el que vive sin cuidados—. ¡Caiga desprecio sobre aquel cuyo pie resbala!
6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
Las guaridas de los salteadores gozan de paz, seguros están los que irritan a Dios; a ellos Dios se lo otorga (todo).
7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
Pregunta, te ruego, a las bestias, y ellas te enseñarán, a las aves del cielo, y te lo dirán;
8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
o habla con la tierra, y ella te instruirá; te lo contarán los peces del mar.
9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
¿Quién de todos estos seres no sabe que la mano de Yahvé ha hecho (todas) las cosas?
10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
En su mano está el alma de todo viviente, y el soplo de toda carne humana.
11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
¿No se ha hecho el oído para discernir las palabras; el paladar para gustar los manjares?
12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
En los ancianos reside la sabiduría, y en la larga vida la prudencia;
13 [Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
con Él, empero, están la sabiduría y el poder, suyo es el consejo y suya la inteligencia.
14 Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
Lo que Él derriba, no será reedificado; si Él encierra al hombre, no hay quien lo libre.
15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
Si detiene las aguas, estas se secan; si las suelta, devastan la tierra.
16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
En Él están el poder y el saber, suyos son el engañado y el que engaña.
17 Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
Él hace andar a los consejeros privados (de consejo), y entontece a los jueces.
18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
Él quita a los reyes la faja, y les ciñe los lomos, con una soga.
19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
Hace andar a los sacerdotes descalzos, y a los grandes derriba.
20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
Quita el habla a los más respetados, y a los ancianos los priva del juicio.
21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
Vacía desprecio sobre los príncipes, y afloja el cinto de los fuertes.
22 [On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
Descubre lo oculto en las tinieblas, y saca a luz la sombra de la muerte.
23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
Da prosperidad a los pueblos y los destruye, dilata a las naciones, y las reduce.
24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Quita la inteligencia a los príncipes de los pueblos de la tierra, y los hace vagar por un desierto sin camino;
25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
andan a tientas en tinieblas, sin tener luz; Él los hace errar como a embriagados.”
