< Hioba 12 >
1 Potem Hiob odpowiedział:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 [Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 [On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.