Hioba 12
1 Potem Hiob odpowiedział:
Und Hiob antwortete und sprach:
2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
3 Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!
4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.
5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.
6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.
7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.
8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.
9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,
10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?
11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?
12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?
13 [Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!
14 Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.
15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.
16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.
17 Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.
18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.
19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.
20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.
21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.
22 [On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.
23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.
24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;
25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.
