Hioba 12
1 Potem Hiob odpowiedział:
Alors Job prit la parole et dit:
2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.
Vraiment vous êtes aussi sages que tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!
3 Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?
Moi aussi, j’ai de l’intelligence comme vous, je ne vous le cède en rien, et qui ne sait les choses que vous dites?
4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.
Je suis la risée de mes amis, moi qui invoquais Dieu et à qui Dieu répondait; leur risée, moi le juste, l’innocent!…
5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.
Honte au malheur! C’est la devise des heureux; le mépris attend celui dont le pied chancelle.
6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.
La paix cependant règne sous la tente des brigands, la sécurité pour ceux qui provoquent Dieu, et qui n’ont d’autre dieu que leur bras.
7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.
Mais, de grâce, interroge les bêtes, et elles t’instruiront, es oiseaux du ciel, et ils te l’apprendront;
8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.
ou bien parle à la terre, et elle t’enseignera; les poissons même de la mer te le raconteront.
9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?
Qui ne sait, parmi tous ces êtres, que la main de Yahweh a fait ces choses,
10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.
qu’il tient dans sa main l’âme de tout ce qui vit, et le souffle de tous les humains?
11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?
L’oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, comme le palais savoure les aliments?
12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.
Aux cheveux blancs appartient la sagesse, la prudence est le fruit des longs jours.
13 [Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.
En Dieu résident la sagesse et la puissance, à lui le conseil et l’intelligence.
14 Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.
Voici qu’il renverse et l’on ne rebâtit pas; il ferme la porte sur l’homme, et on ne lui ouvre pas.
15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.
Voici qu’il arrête les eaux, elles tarissent; il les lâche, elles bouleversent la terre.
16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.
À lui la force et la prudence, à lui celui qui est égaré et celui qui égare.
17 Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.
Il emmène captifs les conseillers des peuples, et il ôte le sens aux juges.
18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.
Il délie la ceinture des rois, et ceint leurs reins d’une corde.
19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.
Il traîne les prêtres en captivité, et renverse les puissants.
20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.
Il ôte la parole aux hommes les plus habiles, et il enlève le jugement aux vieillards.
21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.
Il verse le mépris sur les nobles, et il relâche la ceinture des forts.
22 [On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.
Il met à découvert les choses cachées dans les ténèbres, et produit à la lumière l’ombre de la mort.
23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.
Il fait croître les nations, et il les anéantit; il les étend et il les resserre.
24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Il ôte l’intelligence aux chefs des peuples de la terre, et les égare dans des déserts sans chemin;
25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.
ils tâtonnent dans les ténèbres, loin de la lumière; il les fait errer comme un homme ivre.
