Hioba 11
1 Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse
2 Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
Porventura não se dará resposta à multidão de palavras? E o homem falador será justificado?
3 Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
As tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?
4 Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
5 O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti!
6 Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ela é multíplice em eficácia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.
7 Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás à perfeição do Todo-poderoso?
8 Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)
Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)
9 Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.
10 Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
Se ele destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?
11 On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
Porque ele conhece aos homens vãos, e vê o vício; e não o terá em consideração?
12 Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.
13 Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para ele!
14 Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
Se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.
15 Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
Porque então o teu rosto levantarás sem mácula: e estarás firme, e não temerás.
16 Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás deles como das águas que já passaram
17 I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.
18 Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.
19 Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
E deitar-te-ás, e ninguém te espantará; muitos suplicarão o teu rosto.
20 Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.
Porém os olhos dos ímpios desfalecerão, e perecerá o seu refúgio: e a sua esperança será o expirar da alma
