Hioba 11

1 Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

And Zophar the Naamathite answereth and saith: —

2 Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?

3 Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

Thy devices make men keep silent, Thou scornest, and none is causing blushing!

4 Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

And thou sayest, 'Pure [is] my discourse, And clean I have been in Thine eyes.'

5 O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

And yet, O that God had spoken! And doth open His lips with thee.

6 Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

And declare to thee secrets of wisdom, For counsel hath foldings. And know thou that God forgetteth for thee, [Some] of thine iniquity.

7 Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

By searching dost thou find out God? Unto perfection find out the Mighty One?

8 Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

Heights of the heavens! — what dost thou? Deeper than Sheol! — what knowest thou? (Sheol h7585)

9 Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

Longer than earth [is] its measure, And broader than the sea.

10 Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

If He pass on, and shut up, and assemble, Who then dost reverse it?

11 On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

For he hath known men of vanity, And He seeth iniquity, And one doth not consider [it]!

12 Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

And empty man is bold, And the colt of a wild ass man is born.

13 Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

If thou — thou hast prepared thy heart, And hast spread out unto Him thy hands,

14 Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

If iniquity [is] in thy hand, put it far off, And let not perverseness dwell in thy tents.

15 Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

For then thou liftest up thy face from blemish, And thou hast been firm, and fearest not.

16 Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

For thou dost forget misery, As waters passed away thou rememberest.

17 I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

And above the noon doth age rise, Thou fliest — as the morning thou art.

18 Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

And thou hast trusted because their is hope, And searched — in confidence thou liest down,

19 Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

And thou hast rested, And none is causing trembling, And many have entreated thy face;

20 Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.

And the eyes of the wicked are consumed, And refuge hath perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!