Hioba 11
1 Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
2 Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
"Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?
3 Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke få Skam?
4 Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
Du siger: "Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!"
5 O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,
6 Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!
7 Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
Har du loddet Bunden i Gud og nået den Almægtiges Grænse?
8 Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)
Højere er den end Himlen hvad kan du? Dybere end Dødsriget - hvad ved du? (Sheol h7585)
9 Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
Den overgår Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.
10 Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?
11 On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpå,
12 Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
så tomhjernet Mand får Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.
13 Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
Hvis du får Skik på dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,
14 Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
hvis Uret er fjern fra din Hånd, og Brøde ej bor i dit Telt,
15 Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
ja, da kan du lydefri løfte dit Åsyn og uden at frygte stå fast,
16 Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;
17 I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
dit Liv skal overstråle Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.
18 Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
Tryg skal du være, fordi du har Håb; du ser dig om og går trygt til Hvile,
19 Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.
20 Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.
Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Håb er blot at udånde Sjælen!
