Hioba 10

1 Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

« Mon âme est fatiguée de ma vie. Je vais donner libre cours à ma plainte. Je parlerai dans l'amertume de mon âme.

2 Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

Je dirai à Dieu: « Ne me condamne pas. Montrez-moi pourquoi vous êtes en désaccord avec moi.

3 Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

Est-il bon pour toi d'opprimer, que vous méprisiez le travail de vos mains, et sourit aux conseils des méchants?

4 Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

Avez-vous des yeux de chair? Ou voyez-vous comme l'homme voit?

5 Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

Tes jours sont comme les jours des mortels, ou vos années comme celles d'un homme,

6 Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

que tu t'enquiers de mon iniquité, et chercher mon péché?

7 Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

Tu sais bien que je ne suis pas méchant, il n'y a personne qui puisse délivrer de ta main.

8 Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

« Tes mains m'ont formé et m'ont entièrement façonné, et pourtant vous me détruisez.

9 Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

Souviens-toi, je t'en prie, que tu m'as façonné comme de l'argile. Me réduiras-tu en poussière?

10 Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

Ne m'as-tu pas versé comme du lait? et m'a fait cailler comme du fromage?

11 Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

Tu m'as revêtu de peau et de chair, et m'a soudé avec des os et des tendons.

12 Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

Tu m'as accordé la vie et la bonté. Votre visite a préservé mon esprit.

13 I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

Mais tu as caché ces choses dans ton cœur. Je sais que c'est avec vous:

14 Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

si je pèche, alors tu me marques. Vous ne m'acquitterez pas de mon iniquité.

15 Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

Si je suis méchant, malheur à moi! Si je suis juste, je ne lèverai pas la tête pour autant, être rempli d'opprobre, et conscient de mon affliction.

16 Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

Si je garde la tête haute, vous me chassez comme un lion. Encore une fois, vous vous montrez puissant pour moi.

17 Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

Vous renouvelez vos témoins contre moi, et augmente ton indignation à mon égard. Les changements et la guerre sont avec moi.

18 Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

"'Pourquoi donc m'as-tu fait sortir du ventre de ma mère? Je voudrais avoir abandonné l'esprit, et qu'aucun œil ne m'ait vu.

19 Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

J'aurais été comme si je n'avais pas été. J'aurais dû être porté de l'utérus à la tombe.

20 Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

Mes jours ne sont-ils pas courts? Arrêtez! Laissez-moi tranquille, que je puisse trouver un peu de réconfort,

21 Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

avant que j'aille là où je ne reviendrai pas, au pays des ténèbres et de l'ombre de la mort;

22 Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.

la terre sombre comme minuit, de l'ombre de la mort, sans aucun ordre, où la lumière est comme minuit. »