Hioba 10
1 Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.
“My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.
2 Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?
I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me.
3 Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?
Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?
4 Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?
Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?
5 Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;
Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years,
6 Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?
that you inquire after my iniquity, and search after my sin?
7 Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.
Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.
8 Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.
“‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.
9 Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?
Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?
10 Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?
Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese?
11 Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.
You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
12 Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.
You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.
13 I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.
Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:
14 Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.
if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.
15 Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;
If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still will not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.
16 Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.
If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.
17 Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.
You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.
18 Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!
“‘Why, then, have you brought me out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.
19 Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!
I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.
20 Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;
Aren’t my days few? Stop! Leave me alone, that I may find a little comfort,
21 Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
before I go where I will not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;
22 Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.
the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’”
