Jeremiasza 48
1 Przeciw Moabowi tak mówi PAN zastępów, Bóg Izraela: Biada [miastu] Nebo, bo jest spustoszone. Kiriataim jest pohańbione i zdobyte. Misgab jest zawstydzone i przerażone.
ʻOku folofola pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ki Moape; “ʻE malaʻia ʻa Nipo! He kuo maumau ia: kuo veuveuki mo kapa ʻa Kiliateimi: pea kuo maveuveu mo puputuʻu ʻa Misikapi.
2 Nie będzie już chwały dla Moabu, w Cheszbonie obmyślono przeciwko niemu nieszczęście: Chodźcie, wytępmy go spośród narodów. I ty, Madmenie, zostaniesz wykorzeniony, miecz będzie cię ścigał.
ʻE ʻikai toe fakaongolelei ʻa Moape: kuo nau fakakaukau kovi ki ai ʻi Hesiponi; ([ʻo pehē], ) ‘Ke tau tuʻusi ia ke ʻoua naʻa kei puleʻanga ia.’ Pea ʻe tuʻusi foki ʻa koe Matimena: ʻe tuli koe ʻe he heletā.
3 Głos krzyku z Choronaim, spustoszenie i wielkie zniszczenie.
Kuo ongo mai ʻae leʻo ʻoe tangi mei Holonaimi, ‘Ko e maumauʻi mo e fakaʻauha lahi.’
4 Moab jest zmiażdżony, usłyszy się krzyk jego małych.
Kuo fakaʻauha ʻa Moape; kuo tangi ke ongo ʻa hono kakai iiki.
5 Będzie bowiem ciągły płacz przy wchodzeniu do Luchit, a przy schodzeniu do Choronaim wrogowie usłyszą krzyk nad zniszczeniem.
Koeʻuhi ʻi he ʻalu hake ʻa Luiti te nau ʻalu hake mo e tangi maʻuaipē: he kuo fanongo ʻae fili ki he tangi ʻoe fakaʻauha ʻi he ʻalu hifo ʻa Holonaimi.
6 Uciekajcie, ratujcie swoje życie i bądźcie jak wrzos na pustyni.
Mou hola, pea fakahaofi hoʻomou moʻui, ka te mou hangē ko e ʻakau taʻehanolau ʻi he toafa.
7 Ponieważ pokładasz ufność w swoich dziełach i skarbach, ty też będziesz zdobyty. Kemosz pójdzie do niewoli wraz ze swoimi kapłanami i książętami.
“He koeʻuhi kuo ke falala ki hoʻo ngaahi ngāue, mo hoʻo ngaahi koloa, ʻe lavaʻi ai foki koe: pea ʻe ʻalu ki he fakapōpula ʻa Kimosi, mo ʻene kau taulaʻeiki mo hono houʻeiki fakataha.
8 Niszczyciel przyjdzie do każdego miasta i [żadne] miasto nie ocaleje. Dolina też zginie i równina będzie spustoszona, jak mówi PAN.
Pea ʻe hoko ʻae tangata maumau ki he kolo kotoa pē, pea ʻe ʻikai ʻaupito hao ha kolo ʻe taha: ʻe malaʻia ʻae teleʻa, pea ʻe fakaʻauha mo e toafa, ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova.
9 Dajcie skrzydła Moabowi, niech szybko uleci, bo jego miasta zostaną spustoszone, tak że nie będzie [w nich] mieszkańców.
Foaki ʻae kapakau ki Moape, koeʻuhi ke ne hola ʻo ʻalu: he kuo lala hono ngaahi kolo, pea ʻoku ʻikai ha taha ke nofo ai.”
10 Przeklęty, kto wykonuje dzieło PANA podstępnie; przeklęty także, kto swój miecz powstrzymuje od krwi.
“ʻE malaʻia ia ʻoku ne fai ʻae ngāue ʻa Sihova ʻi he kākā, pea ʻe malaʻia ia ʻoku taʻofi ʻene heletā mei he toto.
11 Moab miał pokój od swojej młodości, spoczywał na swoich drożdżach i nie był przelewany z naczynia do naczynia, nie poszedł do niewoli. Dlatego zachował się w nim jego smak i jego zapach się nie zmienił.
“Kuo fakafiemālie ʻa Moape talu ʻene kei siʻi, pea kuo toka hifo ki hono takele, pea naʻe ʻikai fakatafe mei he ipu ki he ipu, pea naʻe ʻikai ʻave ia ki he fakapōpula: ko ia ʻoku maʻu ʻiate ia hono ifo, pea ʻoku ʻikai fakakehe hono nanamu.
12 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi PAN, że poślę na niego najeźdźców, którzy go uprowadzą, a opróżnią jego naczynia i potłuką jego dzbany.
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova, “Vakai, ʻoku haʻu ʻae ngaahi ʻaho, ʻaia te u fekau ai ʻae kau fakahē, pea te nau fakahēʻi ia, pea fakatafe ʻene ngaahi ipu, pea maumau ʻenau ngaahi hina.
13 I Moab będzie się wstydzić Kemosza, jak dom Izraela wstydził się Betel, jego nadziei.
Pea ʻe mā ʻa Moape ia Kimosi, ʻo hangē ko e mā ʻae fale ʻo ʻIsileli ki Peteli ko honau falalaʻanga.
14 Jakże możecie mówić: Jesteśmy mocnymi i dzielnymi wojownikami w walce?
“Pea ʻoku fēfē hoʻomou lea pehē, ‘ʻOku mau mālohi ko e kau tangata mālohi ki he tau?’
15 Moab jest zburzony i wyszedł ze swoich miast, a wyborni jego młodzieńcy pójdą na rzeź, mówi Król, jego imię to PAN zastępów.
Kuo maumau ʻa Moape, pea kuo ʻalu hake ia ʻi hono ngaahi kolo, pea kuo ʻalu hifo ki he tāmateʻi ʻa hono kau talavou kuo fili,” ʻoku pehē, ʻe he tuʻi, ʻaia ko hono huafa ko Sihova ʻoe ngaahi kautau.
16 Zbliża się klęska Moabu, jego nieszczęście nadchodzi spiesznie.
“Kuo ofi ʻene hoko mai ʻae tuʻutāmaki ʻa Moape, pea ʻoku fakatoʻotoʻo mai ʻa hono mamahi.
17 Opłakujcie go, wszyscy, jego [sąsiedzi]; wszyscy, którzy znacie jego imię, mówcie: Jakże się złamała mocna laska i berło ozdobne!
Ko kimoutolu kotoa pē ʻoku nonofo mo ia, mou mamahi koeʻuhi ko ia, pea ko kimoutolu kotoa pē ʻoku ʻilo hono hingoa, mou pehē, ‘ʻOiauē! ʻAe fesiʻi ʻae tokotoko mālohi, pea mo e vaʻa matamatalelei!’
18 Zejdź ze swej chwały i siądź w pragnieniu, córko, mieszkanko Dibonu! Bo niszczyciel Moabu nadciągnie przeciwko tobie, rozrzuci twoje twierdze.
“Ke ke ʻalu hifo mei ho nāunau, pea nofo fieinua, ʻa koe ko e ʻofefine ʻaia ʻoku nofo ʻi Tiponi; he kuo hoko kiate koe ʻae maumau ʻo Moape, pea te ne fakaʻauha hoʻo ngaahi potu mālohi.
19 Stań na drodze i przypatrz się uważnie, mieszkanko Aroeru! Spytaj tego, który ucieka, i tej, która uchodzi: Co się dzieje?
ʻA koe ʻoku ke nofo ʻi ʻAloeli, Ke ke tuʻu ʻi he veʻehala mo leʻo; pea fehuʻi kiate ia ʻoku hola, pea mo ia ʻoku hao, ʻo pehē, ‘Ko e hā ʻae meʻa kuo fai?’
20 Moab jest zawstydzony, bo jest rozgromiony; zawódźcie i krzyczcie, opowiadajcie w Arnon, że Moab jest spustoszony.
Kuo veuveuki ʻa Moape; he kuo holoki hifo ia: mou tangilāulau pea tangi lahi, mou fakahā ia ʻi ʻAlanoni, kuo maumauʻi ʻa Moape.
21 Sąd nadszedł na ziemię tej równiny, na Cholon, na Jahazę i na Mefaat;
Kuo hoko ʻae tautea ki he fonua tokalelei; ki Holoni, mo Sehasa, pea mo Mefata.
22 Na Dibon, na Nebo i na Bet-Dyblataim;
Pea mo Tiponi, mo Nipo, pea mo Petetipilateimi,
23 Na Kiriataim, na Betgamul i na Bet-Meon.
Pea mo Kiliateimi, mo Petekamuli, pea mo Petemioni,
24 Na Keriot, na Bosrę i na wszystkie miasta ziemi Moabu, dalekie i bliskie.
Pea mo Kiliote, mo Posila, pea ki he ngaahi kolo kotoa pē ʻi he fonua ʻo Moape, pe ko e mamaʻo pe ko e ofi.
25 Róg Moabu został odcięty i jego ramię złamane, mówi PAN.
Kuo tuʻusi ʻae nifo ʻo Moape, pea kuo fesiʻi hono nima, ʻoku pehē ʻe Sihova.”
26 Upójcie go, ponieważ wynosił się przeciw PANU. Niech Moab tarza się w swoich wymiocinach i niech również stanie się pośmiewiskiem.
“Mou fakakona ia: he kuo ne fakahikihiki ʻe ia ia kia Sihova: ʻe fetafokifokiʻaki foki ʻa Moape ʻi heʻene lua, pea ʻe hoko ia foki ko e manukiʻanga.
27 Czy Izrael nie był dla ciebie pośmiewiskiem? Czy złapano go wśród złodziei? Ilekroć bowiem mówisz o nim, skaczesz [z radości].
ʻIkai naʻe hoko ʻa ʻIsileli ko e manukiʻanga kiate koe? Naʻe ʻilo ia mo e kau kaihaʻa? Koeʻuhi talu hoʻo lea ki ai, mo hoʻo hopohopo ʻi he fiefia.
28 Opuszczajcie miasta i zamieszkajcie na skale, mieszkańcy Moabu! Bądźcie jak gołębica, która się gnieździ na ścianach gardzieli urwiska.
Ko kimoutolu ʻoku nofo ʻi Moape, liʻaki ʻae ngaahi kolo, pea nofo ʻi he potu maka, pea mou hangē ko e lupe ʻoku ngaohi hono pununga ʻi he ngutu ʻoe luo.
29 Słyszeliśmy o pysze Moabu, że jest niezmiernie pyszny, o jego zuchwałości, o jego zarozumiałości, o jego dumie i o wyniosłości jego serca.
“Kuo tau fanongo ki he fielahi ʻa Moape, (ʻoku fakamanavahē ʻene fielahi) ko ʻene angahiki, mo e fieʻeiki, mo e fakamofutofuta, pea mo e laukau ʻo hono loto.
30 Znam jego gniew, mówi PAN, lecz mu się nie poszczęści; jego kłamstwa nie dojdą do skutku.
Pea ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻOku ou ʻilo ʻene ʻita ka ʻoku ʻikai te ne faʻa fai; ʻe ʻikai te ne lavaʻi ʻi heʻene ngaahi loi.
31 Dlatego nad Moabem będę zawodził, nad całym Moabem będę wołał, i nad ludźmi z Kir-Cheres [moje serce] będzie wzdychało.
Ko ia te u tangilāulau koeʻuhi ko Moape, ʻio, te u tangi koeʻuhi ko Moape, kotoa pē; Te u mamahi koeʻuhi ko e kau tangata ʻo Kilihelesi.
32 Płaczę nad tobą, jak opłakiwano Jazer, winorośli Sibmy! Twoje latorośle sięgają aż za morze, dochodzą aż do morza Jazer. Na twoje letnie owoce i na twoje winobranie wpadł niszczyciel.
ʻE vaine ʻo Sipima, te u tangi ʻaki ʻae tangi ʻo Sesa koeʻuhi ko koe: kuo ʻave ho huli ki tahi, ʻo aʻu ki he tahi ʻo Sesa: kuo hoko ʻae maumau ki ho ngaahi fua momoho, pea ki he fua ʻoe vaine.
33 I zniknęły wesele i radość z urodzajnych pól i z ziemi Moabu, i sprawiłem, że wino się skończyło z pras; nie będą go tłoczyć wśród okrzyków, a ich okrzyk nie będzie okrzykiem.
Pea kuo mole ʻae fiefia mo e nekeneka mei he ngoue mahu, pea mei he fonua ʻo Moape; pea kuo u fakangata ʻae uaine ʻi he tataʻoʻanga uaine: ʻe ʻikai fai ha malamalaki ʻaki ʻae kalanga; ʻoku ʻikai ko e kalanga ʻenau kalanga.
34 Od krzyku Cheszbonu aż do Eleale i aż do Jahazy wydają swój głos, z Soaru aż do Choronaim, [jak] trzyletnia jałówka; bo wody Nimrim też staną się spustoszeniem.
ʻOku ongoʻi ʻae tangi mei Hesiponi ki ʻIliale, pea kuo ongo atu honau leʻo ʻo aʻu ki Sehasi, mei Soa ʻo aʻu ki Holonaimi, ʻo hangē ko e pulu mui kuo tolu taʻu ʻa ʻene motuʻa: koeʻuhi ʻe liakiʻi ʻae ngaahi vai ʻo Nimilimi.”
35 I sprawię, mówi PAN, że już nie będzie w Moabie nikogo, kto składa ofiarę na wyżynach lub pali kadzidło swoim bogom.
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova, “Te u fakangata ʻi Moape, ʻaia ʻoku ne fai ʻae feilaulau ʻi he ngaahi potu māʻolunga, pea mo ia ʻoku tutu meʻa namu kakala ki hono ngaahi ʻotua.
36 Dlatego moje serce będzie jęczeć nad Moabem jak flet; nad ludźmi z Kir-Cheres moje serce zawodzi jak flet, gdyż ich zgromadzony dobytek wniwecz się obrócił.
Ko ia ʻe tangi hoku loto ʻo hangē ko e ngaahi fangufangu koeʻuhi ko Moape, pea ʻe tangi hoku loto ʻo hangē ko e ngaahi fangufangu koeʻuhi ko e kau tangata ʻo Kilihelesi: koeʻuhi kuo ʻauha ʻae ngaahi koloa kuo ne maʻu.
37 Na każdej bowiem głowie będzie łysina i każda broda zostanie ogolona. Na wszystkich rękach [będą] nacięcia i na biodrach wory.
Koeʻuhi ʻe tula ʻae ʻulu kotoa pē, pea ʻe kosi ʻae kava kotoa pē: pea ʻe ʻi he nima kotoa pē ʻae ngaahi tafa, pea mo e tauangaʻa ki he kongaloto.
38 Na wszystkich dachach Moabu i na jego ulicach tylko powszechny lament, bo rozbiłem Moab jak naczynie nieużyteczne, mówi PAN.
ʻE ai ʻae tangilāulau lahi, ʻi he funga ʻoe ngaahi fale kotoa pē ʻo Moape, pea ʻi hono ngaahi hala: he kuo u maumauʻi ʻa Moape ʻo hangē ko e ipu, ʻaia ʻoku ʻikai fiefia ki ai ha tokotaha,” ʻoku pehē ʻe Sihova.
39 Będą zawodzić, [mówiąc]: Jakże jest rozbity! Jak haniebnie uciekł Moab! Moab będzie pośmiewiskiem i postrachem dla wszystkich, którzy są dokoła niego.
Te nau tangi lahi, ʻo pehē, “ʻOiauē hono maumauʻi hifo ia! ʻOiauē ʻae fulituʻa mai ʻa Moape ʻi heʻene mā! ʻE hoko ʻa Moape ko e manukiʻanga, pea mo e meʻa fakailifia kiate kinautolu kotoa pē ʻoku takatakai ia.”
40 Tak bowiem mówi PAN: Oto [wróg] jak orzeł przyleci i rozciągnie swe skrzydła nad Moabem.
He ʻoku pehē ʻe Sihova; Vakai, te ne puna ʻo hangē ko e ʻikale, pea te ne mafao atu hono kapakau ki Moape.
41 Keriot jest zdobyty i twierdze są wzięte, a serce mocarzy Moabu w tym dniu będzie jak serce rodzącej kobiety.
Kuo kapa ʻa Kiliote, pea kuo ilifia ai ʻae ngaahi potu mālohi, pea ʻe hoko ʻi he ʻaho ko ia ʻae loto ʻoe kau tangata mālohi ʻi Moape ʻo hangē ko e loto ʻoe fefine kuo langā.
42 Moab zostanie zniszczony, przestanie być ludem, bo wynosił się przeciwko PANU.
Pea ʻe fakaʻauha ʻae puleʻanga ʻo Moape, koeʻuhi ko e fakahikihiki ia kia Sihova.
43 Strach, dół i sidło nad tobą, który mieszkasz w Moabie, mówi PAN.
ʻOku pehē mai ʻe Sihova, ʻa koe ʻoku nofo ʻi Moape, ʻe ʻiate koe ʻae ilifia, mo e luo, pea mo e tauhele.
44 Kto ucieknie przed strachem, wpadnie w dół, a kto wyjdzie z dołu, wpadnie w sidła. Sprowadzę bowiem na niego, na Moab, rok jego nawiedzenia, mówi PAN.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ko ia ʻoku hola ʻi he manavahē te ne tō ki he luo; pea ko ia ʻe hao mei he luo ʻe moʻua ia ʻi he tauhele: he te u ʻomi kiate ia, ʻio, ki Moape, ʻae taʻu ʻo honau ʻaʻahi.
45 W cieniu Cheszbonu zatrzymali się ci, którzy uciekali przed przemocą. Ale ogień wyjdzie z Cheszbonu i płomień ze środka Sichona i pożre krańce Moabu, i czaszkę tych, którzy czynią zgiełk.
“Naʻe tuʻu ʻi he malumalu ʻo Hesiponi ʻakinautolu naʻe hola ko e meʻa ʻi he mālohi: ka ʻe ʻalu atu ʻae afi mei Hesiponi, pea mo e ulo afi mei he loto Sihoni, pea ʻe fakaʻauha ai ʻae tuliki ʻo Moape, pea mo e tumuʻaki ʻoe ngaahi fonua fakamaveuveu.
46 Biada tobie, Moabie! Ginie lud Kemosza, bo twoi synowie zostali zabrani do niewoli i twoje córki – na wygnanie.
ʻE Moape, ʻe malaʻia ʻa koe! ʻoku malaʻia ʻae kakai ʻo Kimosi: he kuo ʻave fakapōpula ʻa ho ngaahi foha, pea kuo ʻalu foki ʻa ho ngaahi ʻofefine ki he fakapōpula.
47 Odwrócę jednak niewolę Moabu w dniach ostatecznych, mówi PAN. Dotąd sąd nad Moabem.
Ka ʻoku pehē ʻe Sihova, “Te u liliu ʻae fakapōpula ʻo Moape, ʻi he ngaahi ʻaho ʻamui.” Ko eni ʻae fakamaau ʻo Moape.
