Jakuba 1
1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, [przesyła] pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.
James, a Servant of God and of the Lord Jesus Christ, greets the Twelve Tribes that are living abroad.
2 Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie;
My Brothers, whatever may be the temptations that beset you from time to time, always regard them as a reason for rejoicing,
3 Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość.
knowing, as you do, that the testing of your faith develops endurance.
4 Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków.
And let endurance do its work perfectly, so that you may be altogether perfect, and in no respect deficient.
5 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.
If one of you is deficient in wisdom, let him ask wisdom from the God who gives freely to every one without reproaches, and it will be given to him.
6 Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej [tu i tam].
But let him ask with confidence, never doubting; for the man who doubts is like a wave of the sea driven hither and thither at the mercy of the wind —
7 Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana.
Such a man must not expect that he will receive anything from the Lord,
8 Człowiek umysłu dwoistego [jest] niestały we wszystkich swoich drogach.
vacillating as he is, irresolute at every turn.
9 Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia;
Let a Brother in humble circumstances be proud of his exalted position, but a rich Brother of his humiliation;
10 A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy.
for the rich man will pass away ‘like the flower of the grass.’
11 [Jak] bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach.
As the sun rises, and the hot wind blows, ‘the grass withers, its flower fades,’ and all its beauty is gone. So is it with the rich man. In the midst of his pursuits he will come to an untimely end.
12 Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
Blessed is the man who remains firm under temptation, for, when he has stood the test, he will receive the crown of Life, which the Lord has promised to those who love him.
13 Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.
Let no one say, when he is tempted, “It is God who is tempting me!” For God, who cannot be tempted to do wrong, does not himself tempt any one.
14 Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.
A man is in every case tempted by his own passions — allured and enticed by them.
15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć.
Then Passion conceives and gives birth to Sin, and Sin, on reaching maturity, brings forth Death.
16 Nie błądźcie, moi umiłowani bracia!
Do not be deceived, my dear Brothers.
17 Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.
Every good thing given us, and every perfect gift, is from above, and comes down to us from the Maker of the Lights in the heavens, who is himself never subject to change or to eclipse.
18 Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.
Because he so willed, he gave us Life, through the Message of the Truth, so that we should be, as it were, an earnest of still further creations.
19 Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia [i] nieskory do gniewu.
Mark this, my dear Brothers — Let every one be quick to listen, slow to speak, and slow to get angry;
20 Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej.
for the anger of man does not forward the righteous purpose of God.
21 Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione [w was] słowo, które może zbawić wasze dusze.
Therefore, have done with all filthiness and whatever wickedness still remains, and in a humble spirit receive that Message which has been planted in your hearts and is able to save your souls.
22 Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
Put that Message into practice, and do not merely listen to it — deceiving yourselves.
23 Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu.
For, when any one listens to it and does not practice it, he is like a man looking at his own face in a mirror.
24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.
He looks at himself, then goes on his way,
25 Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa [w nim], nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
but he who looks carefully into the perfect Law, the Law of Freedom, and continues to do so, not listening to it and then forgetting it, but putting it into practice — that man will be blessed in what he does.
26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.
When a man appears to be religious, yet does not bridle his tongue, but imposes upon his own conscience, that man’s religious observances are valueless.
27 Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu [i] zachować samego siebie nieskażonym przez świat.
That religious observance which is pure and spotless in the eyes of God our Father is this — to visit orphans and widows in their trouble, and to keep oneself uncontaminated by the world.
