< Jakuba 1 >

1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, [przesyła] pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.
Na da Ya: mese, Gode amola Hina Gode Yesu Gelesu, Ea hawa: hamosu dunu esala. Na da dilia Gode Ea fi dunu osobo bagade fifi asi gala amo ganodini esala, dilima asigi sia: dedesa.
2 Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie;
Na fi dunu! Adoba: su hou hisu hisu da dilima doaga: sea, mae da: i dione, hahawane ba: ma! Bai Gode da dilima adoba: su hou amo logo hame hedofasea, dilia da mae dafane lelebeba: le, bu gasawane leloma: ne dawa: mu.
3 Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość.
4 Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków.
Be Gode da dilia hou afadenene ida: idafa hamomusa: dawa: lalebeba: le, dilia amo hou ida: iwanedafa amoga doaga: ma: ne, mae dafane gebewane hahawane masa.
5 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.
Be nowa dunu da bagade dawa: su hou hame galea, defea, e da amo lama: ne Godema sia: ne gadomu da defea. Gode da dunu huluane ilima mae hihini hahawane dogolegele imunusa: dawa: beba: le, E da amo hou imunu.
6 Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej [tu i tam].
Be dilia Godema sia: ne gadosea, dilia logo osea: i hame, be afae fawane asili, dafawaneyale dawa: iwane sia: ne gadomu da defea. Be nowa da dafawaneyale hame dawa: sea, e da hano gafului foga sefasisa agoane ba: sa.
7 Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana.
8 Człowiek umysłu dwoistego [jest] niestały we wszystkich swoich drogach.
Agoai dunu, e da la: ididili la: ididili logo aduna masusa: dawa: beba: le, e da Hinadafa da ema ea hanai liligi imunusa: hamedei agoane ba: mu.
9 Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia;
Yesu Ea fa: no bobogesu dunu liligi hame gagui dunu, amo Gode da gaguia gadosea, e da hahawane ba: mu da defea.
10 A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy.
Be Gode da liligi bagade gagui dunu ea hou fonobosea, e amola hahawane ba: mu da defea. Bai bagade gagui dunu ilia da hedolo biomu gisi amo ea sogea defele hedolo mugulumu.
11 [Jak] bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach.
Eso ma: sea, gia: i bagadeba: le, amo gisi da hedolo biole, gugunufinisi dagoi ba: sa. Amo defele, bagade gagui dunu da bidi lasu hawa: hamonanea, e da hedolowane gugunufinisi dagoi ba: mu.
12 Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
Nowa dunu da adoba: su hou amo ganodini ea hou hame yolesisia, e da hahawane gala. Bai e da mae yolesili, amo adoba: su hou baligisia, Gode da Ema asigi dunu ilima imunu ilegele sia: i liligi amo esalusudafa habuga, bidi agoane ema imunu.
13 Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.
Be adoba: su hou da ema dafama: ne olelemusa: doaga: sea, “Gode da nama dafama: ne olelesa!” amo sia: mu da defea hame. Bai wadela: i dafama: ne adoba: su hou da Godema doaga: mu da hamedei. Amola E da dunu afae ema dafama: ne hamedafa adoba: sa.
14 Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.
Be adoba: su hou da dunu hiougisia, e da fedege agoane hisu wadela: i hanai asigi dawa: suga saniga: i dagoi ba: sa.
15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć.
Amasea, ea wadela: i hanai hou da ea dogo ganodini wadela: i hou mano agoane hamone, amo da lalelegesea wadela: i houdafa ba: sa. Amasea, wadela: i hou da asigilasea, amo da mano eno hamosa, amo da bogosu.
16 Nie błądźcie, moi umiłowani bracia!
Na dogolegei fi dunu! Na da Sa: ida: ne ea dilima ogogomu higa: i gala mabu.
17 Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.
Ida: iwane iasu liligi huluanedafa da Hebene sogega maha. Gode, amo da muagado gamali huluane hahamoi dunu, E da afadenemu mae dawa: le, gasi hamomusa: sinidigimu hame dawa: E da iasu liligi ida: iwane gala huluane iaha.
18 Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.
Gode da hanaiba: le, Ea Sia: dafawane amoga nini hahamoi dagoi. Ea da nini Ea hahamoi liligi amoma bisilua esaloma: ne, nini hahamoi dagoi.
19 Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia [i] nieskory do gniewu.
Na dogolegei fi dunu! Dawa: ma! Dunu huluane ilia ha: giwane nabimu da defea. Be hedolowane bu mae adole ima amola hedolo mae ougima.
20 Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej.
Osobo bagade dunu ilia ougi hou da Gode Ea ida: iwane hawa: hamosu hame fidisa.
21 Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione [w was] słowo, które może zbawić wasze dusze.
Amaiba: le, wadela: i hou amola nigima: hou huluane yolesima. Godema nabasu hou hamoma. Gode Ea sia: amo da dilima gaga: su liligi, E da dilia dogo ganodini hawa: agoane bugimusa: dawa: Dilia amo sia: lalegaguma.
22 Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
Dilia ogogole Gode Ea sia: gega fawane mae nabima. Be Gode Ea sia: nabawane hamoma.
23 Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu.
Nowa dunu da Gode Ea sia: gega nabalu be nabawane hame hamosea, amo da dunu e da ea odagi ba: ma: ne daya ba: su ganodini ba: sa agoane.
24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.
Amo dunu da ea odagi ea ba: su ba: lalu, asili, e da hedolowane ea odagi ba: su hou bu gogolesa.
25 Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa [w nim], nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
Be nowa da sema ida: iwanedafa (amo da osobo bagade dunu halegalewane masa: ne hamosa), amo e da ha: giwane mae yolesili ba: sea amola nabawane mae gogolele hamonanea, amo dunu da osobo bagadega esalea, Gode Ea hahawane dogolegele iasu ba: mu.
26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.
Nowa dunu da Gode Ea hou lalegagui dagoi hi dawa: sea, defea, e da ea gona: su amoma ouligisuwane esalumu da defea. Nowa dunu da ea gona: su amoma ouligisawane hame esalea, e da Gode hame dawa: amola hi da hima ogogosa.
27 Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu [i] zachować samego siebie nieskażonym przez świat.
Ada Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa amo fawane hahawane dogolegele ba: sa. Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa agoane ba: sa: - Amo da guluba: mano ouligisu hou, didalo se nababeba: le ouligisu hou, amola wadela: i osobo bagade hou amoga afafasu hou.

< Jakuba 1 >