Jakuba 2
1 Bracia moi, niech wiara naszego Pana Jezusa Chrystusa, [Pana] chwały, będzie wolna od względu na osobę.
My brethren, hold not the faith of our Lord of glory, Jesus Christ, with respect of persons.
2 Gdyby bowiem na wasze zgromadzenie przyszedł człowiek ze złotym pierścieniem i we wspaniałej szacie i przyszedłby też ubogi w nędznym stroju;
For if there come into your assembly a man with a gold ring, in splendid apparel, and there come in also a poor man in vile raiment,
3 A wy zwrócicie oczy na tego, który ma wspaniałą szatę i powiecie: Ty usiądź tu w zaszczytnym miejscu, do ubogiego zaś powiecie: Ty stań tam lub usiądź tu u mego podnóżka;
and ye have respect to him that weareth the splendid apparel, and say, Sit thou here in a good place, and say to the poor man, Stand thou there, or, Sit under my footstool,
4 To czy nie czynicie różnicy między sobą i nie stajecie się sędziami o przewrotnych myślach?
have ye not been partial among yourselves, and become judges with evil thoughts?
5 Posłuchajcie, moi umiłowani bracia: Czyż Bóg nie wybrał ubogich tego świata, [aby byli] bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
Hearken, my beloved brethren. Did not God choose the poor as to the world to be rich in faith, and heirs of the kingdom which he promised to them that love him?
6 Lecz wy wzgardziliście ubogim. Czyż to nie bogaci was uciskają i nie oni ciągną was do sądów?
but ye have despised the poor man. Do not the rich oppress you, and do not they drag you before the judgment-seats?
7 Czyż nie oni bluźnią zaszczytnemu imieniu, od którego jesteście nazwani?
Do not they blaspheme the worthy name by which ye are called?
8 A jeśli wypełniacie królewskie prawo zgodnie z Pismem: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie, dobrze czynicie.
If indeed ye fulfill the royal law, according to the scripture, “Thou shalt love thy neighbor as thyself,” ye do well.
9 Lecz jeśli macie wzgląd na osobę, popełniacie grzech [i] jesteście osądzeni przez prawo jako przestępcy.
But if ye have respect to persons, ye commit sin, and are convicted by the law as transgressors.
10 Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno [przykazanie], staje się winnym wszystkich.
For whoever hath kept the whole law, and yet hath offended in one point, hath become guilty of all.
11 Bo [ten], który powiedział: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz zabijał. Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą prawa.
For he who said, “Do not commit adultery,” said also, “Do not kill.” Now if thou commit no adultery, yet if thou kill, thou hast become a transgressor of the law.
12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności.
So speak, and so do, as they that shall be judged by the law of liberty.
13 Sąd bowiem bez miłosierdzia [odbędzie się] nad tym, który nie czynił miłosierdzia, a miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
For the judgment shall be without mercy to him that showed no mercy. Mercy glorieth against judgment.
14 Jaki z tego pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić?
What doth it profit, my brethren, if any one say that he hath faith, and have not works? Can his faith save him?
15 Gdyby brat albo siostra nie mieli się w co ubrać i brakowałoby im codziennego pożywienia;
If a brother or sister be naked, and destitute of daily food,
16 A ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie, a nie dalibyście im tego, czego potrzebuje ciało, jaki z tego pożytek?
and one of you say to them, Depart in peace, be warmed and be filled, notwithstanding ye give them not the things needful for the body, what doth it profit?
17 Tak i wiara, jeśli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie.
So also faith, if it hath not works, is dead in itself.
18 Lecz ktoś może powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi swoją wiarę bez twoich uczynków, a ja ci pokażę swoją wiarę z moich uczynków.
But some one will say, Thou hast faith, and I have works; show me thy faith without works, and I will show thee my faith by my works.
19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg, i dobrze czynisz. Demony także wierzą i drżą.
Thou believest that God is one; thou doest well; the demons also believe, and tremble.
20 Czy chcesz się przekonać, marny człowieku, że wiara bez uczynków jest martwa?
But wilt thou know, O vain man, that faith without works is idle?
21 Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował Izaaka, swego syna, na ołtarzu?
Was not Abraham our father accepted as righteous through works, when he offered Isaac his son upon the altar?
22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki wiara stała się doskonała.
Thou seest that faith wrought with his works, and by works was faith made perfect.
23 I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
And the scripture was fulfilled, which saith, “Abraham believed God, and it was reckoned to him for righteousness;” and he was called the friend of God.
24 Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Ye see that by works a man is accounted as righteous, and not by faith only.
25 Podobnie i nierządnica Rachab, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła wysłanników i wypuściła [ich] inną drogą?
And in like manner was not also Rahab the harlot accounted as righteous through works, when she received the messengers, and sent them out another way?
26 Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.
For as the body without the spirit is dead, so also faith without works is dead.
