Izajasza 1
1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy, które miał za dni Uzjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza – królów Judy.
Judah siangpahrang, Uzziah, Jotham, Ahaz hoi Hezekiah cae mah prae uk o nathuem ah, Amos capa Isaiah mah Jerusalem hoi Judah kawng pongah hmuen hnusakhaih to hnuk.
2 Słuchajcie, niebiosa, a ty, ziemio, nakłoń ucha. PAN bowiem przemówił: Wychowałem i wywyższyłem synów, ale oni zbuntowali się przeciw mnie.
Aw vannawk tahngai oh! Aw long nang, tahngai ah! Angraeng mah, Caanawk to ka pacah moe, ka qoengsak tahang, toe nihcae mah kai laisaep o thuih.
3 Wół zna swojego gospodarza i osioł żłób swego pana, [lecz] Izrael [mnie] nie zna, mój lud się nie zastanawia.
Maitaw tae mah tawnkung to panoek, laa hrang mah doeh pacahkung ih lok maat; toe Israel mah loe kai to na panoek ai, kai ih kaminawk loe khopoek o ai, tiah thuih.
4 Biada narodowi grzesznemu, ludowi obciążonemu nieprawością, potomstwu złoczyńców, synom powodującym zepsucie! Opuścili PANA, pobudzili do gniewu Świętego Izraela, odwrócili się od niego.
Aw kasae acaeng, zaehaih hoiah koi kami, kahoih ai hmuen sak koeh caanawk, kamro caa ah ni a oh o boeh! Nihcae mah Angraeng to caeh o taak, Israel Ciimcai kami to palungphui o sak moe, hnuk angqoi o taak ving boeh.
5 Po co was jeszcze bić, skoro mnożycie przestępstwa? Cała głowa chora, całe serce omdlałe.
Tipongah nihcae to nganbawh kana ka paek aep loe? Tikhoe kanung aep ah na laisaep o loe? Na lu loe ahmaa caak boih boeh moe, na palung doeh thazok boih boeh.
6 Od stopy aż do głowy nie ma w nim nic zdrowego; same rany i sińce, i gnijące rany; nieopatrzone ani nieprzewiązane, ani niezmiękczone olejkiem.
Na khokpadae hoi na lu khoek to cuemhaih ahmuen roe om ai; ahmaa caakhaih, athii kaduk hoi ahnai cing ah ni oh boeh; ahnai loe pasae ai, zaeng doeh zaeng ai, tasi doeh nok ai.
7 Wasza ziemia [jest] spustoszona, wasze miasta – spalone ogniem. Waszą ziemię pożerają na waszych oczach cudzoziemcy i pustoszą, jak [to] zwykli [czynić] obcy.
Na prae loe pongsut boeh, na vangpuinawk doeh hmai hoiah thlaek o boih boeh; na lawknawk doeh na mikhnuk ah prae kalah kaminawk mah caak o boih boeh, prae kalah kaminawk mah paro o moe, kami doeh angqai krang boeh.
8 I córka Syjonu została jak szałas w winnicy, jak budka w ogrodzie ogórkowym, jak miasto oblężone.
Zion canu loe misur takha thung ih buk baktih, payae thaih patithaih takha thung ih buk baktih, takui khoep ih vangpui baktiah oh sut boeh.
9 Gdyby PAN zastępów nie zostawił nam malutkiej resztki, bylibyśmy jak Sodoma, stalibyśmy się podobni do Gomory.
Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah anghmat kaminawk to pathlung ai nahaeloe, Sodom baktiah ni a om o ueloe, Gomorrah hoiah anghmong o tih boeh.
10 Słuchajcie słowa PANA, przywódcy Sodomy! Nakłońcie ucha ku prawu naszego Boga, ludzie Gomory!
Nangcae Sodom ukkungnawk, Angraeng ih lok to tahngai oh; nangcae Gomorrah kaminawk, kaicae Sithaw patukhaih lok to tahngai oh!
11 Co mi po mnóstwie waszych ofiar? – mówi PAN. Jestem syty całopaleń baranów i tłuszczu tuczonych zwierząt; nie pragnę krwi cielców, jagniąt i kozłów.
Angraeng mah, pop parai ah nang paek o ih angbawnhaih hmuennawk loe kai hanah atho timaw oh? tiah thuih; hmai angbawnhaih ah sak ih tuu taenawk hoi kathawk parai moithawk hoiah zok kam hah boeh; kai loe maitaw taenawk, to tih ai boeh loe tuucaanawk, to tih ai boeh loe maehnawk ih athii pongah anghoehaih ka tawn ai.
12 Gdy przychodzicie, by stanąć przede mną, kto od waszych rąk żądał tego, abyście deptali po moich dziedzińcach?
Ka hmaa ah nang zoh o moe, ka imthung ih longhma to cawh hanah nang zoh o naah, hae baktih hmuennawk sin hanah mi mah maw ang hnik o?
13 Nie składajcie już więcej daremnych ofiar. Kadzidło wzbudza we mnie odrazę; nowiów i szabatów, zgromadzeń nie mogę [znieść] – bo to nieprawość, ani uroczystości.
Tidoeh avang ai hmuenpaekhaih to sin o hmah! Hmuihoih doeh ka panuet boeh; khrah kangthanawk, Sabbath hoi kaminawk amkhuenghaih doeh ka panuet boeh; kaciim amkhuenghaih ahmuen ah sethaih hoiah na sak o ih hmuen to ka pauep thai ai boeh.
14 Waszych nowiów i świąt nienawidzi moja dusza. Stały się dla mnie ciężarem; znużyło mnie ich znoszenie.
Nangcae ih khrah kangtha hoi na sak o ih poihnawk doeh ka hinghaih mah hnukma boeh; to baktih hmuennawk loe kai han raihaih ah ni oh, pauep loiah kang pho sut boeh.
15 Gdy wyciągniecie swoje ręce, skryję swoje oczy przed wami. A gdy będziecie mnożyć modlitwy, nie wysłucham, [gdyż] wasze ręce są pełne krwi.
Lawkthuih han ban na payangh o naah doeh, mik kang tamuep o taak ving han; ue, pop parai ah lawk na thuih o cadoeh, kang tahngai pae o mak ai; nangcae ih ban loe athii hoiah koi.
16 Obmyjcie się i oczyśćcie; usuńcie sprzed moich oczu zło waszych uczynków; przestańcie źle czynić.
Nangmacae hoi nangmacae to tui hoi amsae oh loe, ciimcai ah om oh; na sak o ih kasae hmuennawk to ka hmaa hoi va oh! Hmuen kasae sakhaih to toengh oh,
17 Uczcie się czynić dobrze; szukajcie tego, co sprawiedliwe, wspomagajcie uciśnionego, brońcie sieroty, wstawiajcie się za wdową.
kahoih hmuen to sak amtuk oh! Toenghaih to pakrong oh loe, pacaekthlaek ih kaminawk to loih o sak ah; ampa tawn ai kaminawk to angdoe o haih ah loe, lamhmainawk to abom oh.
18 Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się [białe] jak wełna.
Vaihi angzo oh, nawnto kho poek o noek si, tiah Angraeng mah thuih; na zae o haih loe thim ding cadoeh, dantui baktiah anglung tih; kathim car ah om cadoeh, tuumui baktiah om tih.
19 Jeśli będziecie ulegli i posłuszni, będziecie zażywali dóbr ziemi.
Lok tahngaih na koeh o nahaeloe, prae thung ih kahoih koek hmuen to na caa o tih;
20 Lecz jeśli będziecie nieposłuszni i uparci, miecz was pożre. Tak bowiem wyrzekły usta PANA.
toe nang maak o moe, lok na aek o nahaeloe, sumsen hoiah na dueh o tih; Angraeng ih pakhaa mah thuih boeh.
21 Jakże to wierne miasto stało się nierządnicą! Niegdyś pełne sądu; mieszkała w nim sprawiedliwość, lecz teraz – mordercy.
Oep kaom vangpui loe kawbangmaw tangzat zaw kami ah oh ving? Toenghaih hoiah kakoi, katoeng kaminawk to vangpui thungah oh o; toe vaihi loe kami hum kami ah oh o lat boeh!
22 Twoje srebro zamieniło się w żużel, twoje wino zmieszane z wodą.
Na phoisa loe aek mah caak boih boeh moe, na misurtui doeh tui hoiah angbaeh boeh;
23 Twoi książęta są buntownikami i wspólnikami złodziei. Każdy z nich kocha dary, goni za nagrodą; sierocie nie wymierzają sprawiedliwości, a sprawa wdowy do nich nie dociera.
nang ukkungnawk loe laisaep thaih kami ah oh o moe, kamqunawk hoi amyok o boeh; ukkung angraengnawk loe tangqumta hoi paek ih bokhaih hmuen to koeh o moe, tangqum paekhaih to amtoemh o; nihcae mah ampa tawn ai kaminawk to angdoe o haih ai moe, lamhmainawk abomhaih tok doeh sah o ai.
24 Dlatego mówi Pan, PAN zastępów, Mocarz Izraela: Biada! Ulżę sobie od swoich przeciwników i zemszczę się na moich wrogach.
To pongah misatuh kaminawk ih Angraeng, Thacak Israel Sithaw mah, Ah, ka misanawk nuiah lu ka lak han boeh, ka misanawk pongah dawnrai ka tonghaih hoihkhang tih boeh, tiah thuih.
25 I zwrócę moją rękę przeciwko tobie, wypalę twój żużel i usunę całą twoją cynę.
Na nuiah ban ka phok moe, panuet thok aeknawk to kang pasaeh pae han, sum aek baktiah na qong ukhaih to kang ciimsak bang han.
26 I przywrócę twoich sędziów, tak jak dawniej, i twoich doradców, jak na początku. Potem nazwą cię Miastem Sprawiedliwości, Miastem Wiernym.
Nang lokcaek kaminawk loe kaom hmaloe hmuen baktiah ka ohsak moe, nang han kahoih poekhaih paek kaminawk to tangsuek nathuem ih baktiah ka ohsak let han; to pacoengah loe nang to, Toenghaih vangpui, oepthok vangpui, tiah na kawk o tih boeh.
27 Syjon zostanie odkupiony przez sąd, a jego nawróceni – przez sprawiedliwość.
Zion loe toenghaih hoiah ka krang moe, vangpui thungah kaom dawnpakhuem kaminawk doeh toenghaih hoiah ka krang han.
28 Ale przestępcy i grzesznicy będą razem starci, a ci, którzy opuścili PANA, zginą.
Toe zaehaih sak koeh kaminawk hoi zae kaminawk loe nawnto amro o hmaek tih, Angraeng pahnawt kaminawk loe amro o boih tih.
29 Będziecie bowiem zawstydzeni z powodu dębów, których pożądaliście, i zarumienicie się z powodu ogrodów, które [sobie] wybraliście.
Nangcae loe na koeh o ih oak thing pongah azathaih na tongh o ueloe, na qoih o ih takhanawk pongah mikhmai na sae o tih.
30 Staniecie się bowiem jak dąb, którego liście zwiędły, i jak ogród, w którym nie ma wody.
Nangcae loe aqam kangmuen oak thing baktiah na om o ueloe, tui kaom ai takha baktiah na om o tih.
31 I mocarz będzie jak paździerz, a ten, który go uczynił – jak iskra; i zapłoną obaj razem, a nie będzie nikogo, kto by [ich] ugasił.
Thacak kami loe khawkqui baktiah om ueloe, anih ih toksah kami doeh kangqong hmai baktiah om tih; nihnik loe hmai mah kang hmaek tih, mi mah doeh paduek thai mak ai.
