< Izajasza 49 >

1 Słuchajcie mnie, wyspy, a narody dalekie, uważajcie! PAN wezwał mnie od łona, od łona mojej matki wspominał moje imię.
Oe tuilum taminaw, ka lawk hah thai awh haw. Ahla koe e miphunnaw na hnâpakeng awh haw. Vonthung ka o nah roeroe vah BAWIPA ni na kaw toe. Anu e vonthung vah ka min a pakhum toe.
2 I uczynił moje usta jak ostry miecz, w cieniu swej ręki ukrył mnie i uczynił mnie wyostrzoną strzałą; w swoim kołczanie schował mnie;
Ka pahni hah tahloi kahran e patetlah a sak teh, a kut tâhlip dawk na hro. Pala pikhluk e patetlah na coung sak teh, a palabom dawkvah na pâseng.
3 I powiedział mi: Jesteś moim sługą, Izraelu, w tobie się rozsławię.
Oe Isarel nang teh kaie san doeh. Nang dawk hoi ka bawilennae a kamnue han telah ka ti toe.
4 A ja powiedziałem: Na darmo się trudziłem, na próżno i daremnie zużyłem swoją siłę. A jednak mój sąd jest u PANA i moje dzieło – u mojego Boga.
Kai ni hai hawinae awm laipalah ka tawk toe. Ayawmyin lah ka tha hai a baw toe. Hatei, ka lannae tawkphu teh BAWIPA koe ao teh, ka tawkphu teh Cathut koe ao tie hah ka cai telah ati.
5 A teraz mówi PAN, który stworzył mnie na swego sługę już od łona, abym przyprowadził do niego Jakuba, a choćby Izrael nie był zebrany, będę jednak wysławiony w oczach PANA, a mój Bóg będzie moją siłą.
Atuvah, BAWIPA ama koe Jakop bankhai hane hoi, ama koe Isarel ka pâkhueng hane a san lah o nahanelah, von thung hoi na kangdoutkhai e ni a dei. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA hmaitung vah ka sungren e lah ka o. Ka Cathut teh ka thasainae lah ao han.
6 I powiedział: To za mało, że jesteś moim sługą, aby podźwignąć pokolenia Jakuba i przywrócić ocalonych z Izraela. Dlatego ustanowię cię światłością dla pogan, abyś był moim zbawieniem aż do krańców ziemi.
Bokheiyah, ama ni, Jakop miphun kangdue sak hane hoi Isarelnaw thung dawk kahloutnaw hah bout kangdue sak hanelah, ka san lah na o e heh hno ka pâhawca doeh. Talai pout totouh ka rungngangnae lah na o nahan, Jentelnaw kaangsakkung lah onae hai na poe han.
7 Tak mówi PAN, Odkupiciel Izraela, jego Święty, do tego, którym każdy gardzi i którym brzydzą się narody, do sługi władców: Królowie zobaczą cię i powstaną, książęta oddadzą ci pokłon przez wzgląd na PANA, który jest wierny, przez wzgląd na Świętego Izraela, który cię wybrał.
Isarelnaw hah a ratang teh, a tami kathoungnaw ayâ ni a pacekpahlek e, miphun ni a panuet e, lawkcengkung san, Jehovah ni hettelah a dei. Yuemkamcu, BAWIPA, Isarel tamikathoung, na karawikung kecu dawkvah, siangpahrangnaw ni hmawt awh vaiteh, a thaw awh han, bawinaw ni hai a bawk awh han telah ati.
8 Tak mówi PAN: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Będę cię strzegł i ustanowię cię przymierzem dla ludu, abyś utwierdził ziemię i rozdzielił opustoszałe dziedzictwa;
BAWIPA ni hettelah a dei. Ngai kaawm e tueng dawk na lawk hah ka tarawi toe. Rungngangnae hnin dawk nang hah na kabawp toe. Na ring vaiteh, miphunnaw hanelah lawkkamnae hah na poe han. Ram bout kangdue sak hane hoi kingkadi e râw lah bout coe hanelah,
9 Abyś mówił więźniom: Wyjdźcie; a tym, którzy są w ciemności: Pokażcie się. Będą się paśli przy drogach i na wszystkich miejscach wysokich będą ich pastwiska.
Thongkabawtnaw koe tâcawt awh. Hmonae koe kaawmnaw koevah, kamphawng awh telah na dei thai nahanelah, na ta awh han. Lamthungnaw dawk cet awh vaiteh, arasangnae cailum hmuen dawk pawngpanae lah ao awh han.
10 Nie zaznają głodu ani pragnienia i nie porazi ich upał ani słońce, bo ten, który lituje się nad nimi, poprowadzi ich, poprowadzi ich do źródeł wód.
Vonhlam awh mahoeh, tui kahran awh mahoeh. Khumbei ni runae poe awh mahoeh. Kanî raeng ni daw awh mahoeh. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh ka pahren e ni cetkhai awh vaiteh, tui onae koe a ceikhai han.
11 Na wszystkich moich górach utoruję drogę, a moje gościńce będą wyżej wzniesione.
Kaie mon pueng teh lamthung lah ka coung sak han. Kaie lam kalennaw hai ka tawm han.
12 Oto ci przyjdą z daleka, drudzy z północy i od strony morza, a jeszcze inni z ziemi Sinim.
Khenhaw! Ahnimanaw teh ahlanae koehoi tho hanelah a kâcai awh. Khenhaw! ahnimanaw teh atunglah hoi kanîloumlah hoi tho hanelah a kâcai awh. Ahnimouh teh Sinim ram hoi tho hanlah kâcai awh e naw doeh.
13 Śpiewajcie, niebiosa, rozraduj się, ziemio, głośno zabrzmijcie, góry! PAN bowiem pocieszył swój lud i zlitował się nad swoimi ubogimi.
Oe kalvannaw lunghawi hoi la sak awh haw. Oe talai lunghawi haw. Oe monnaw la sak awh haw. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni a taminaw a lung a pahawi. Runae kâhmonaw hai a pahren han.
14 Ale Syjon powiedział: PAN mnie opuścił, PAN o mnie zapomniał.
Hateiteh, Zion ni, Jehovah ni na ceitakhai teh, Bawipa ni na pahnim toe ati.
15 Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad płodem swego łona? A choćby też i one zapomniały, ja jednak o tobie nie zapomnę.
Napui ni a ca a khe e hah, a pahren hoeh totouh, sanu a pânei lahun e camo a pahnim thai han na maw. Pahnim thai nakunghai kai ni na pahnim hoeh.
16 Oto na swoich dłoniach wyryłem cię; twoje mury są zawsze przede mną.
Kai ni ka kuttabei dawk ca ka thut teh, na kâkalupnae rapan teh ka hmalah pou ao.
17 Pospieszą się twoi synowie, a ci, którzy cię burzyli i pustoszyli, odejdą od ciebie.
Na canu capanaw ni karanglah a kâroe awh han. Nang karaphoenaw hoi, nang ka hmawt sak e naw ni na tâco takhai han.
18 Podnieś wokoło swoje oczy i zobacz: oni wszyscy się gromadzą i przychodzą do ciebie. Jak żyję ja, mówi PAN, przyozdobisz się nimi jak klejnotem i przepaszesz się nimi jak oblubienica;
Na tengpam vah khenhaw! Ahnimanaw teh a kamkhueng awh teh nang koe a tho awh. BAWIPA ni a dei e teh, Kai teh ka hring dawkvah, nang teh langa a kamthoup e patetlah phunkuep hoi na kamthoup dawkvah, rumram nahoeh ati.
19 Bo twoje ruiny, twoje opustoszałe miejsca i zniszczona ziemia będą zbyt ciasne dla mieszkańców, oddalą się ci, którzy cię pożerali.
Raphoe teh kingdi e hmuen hoi ka rawk tangcoung e na ram teh, atuvah kho ka sak e apap dawkvah, abueng toe. Nangmouh na kapayawpnaw teh ahlanae koe ao awh han.
20 A synowie, których będziesz miała po utraceniu pierwszych, powiedzą ci do uszu: To miejsce jest zbyt ciasne; daj mi miejsce, abym mógł mieszkać.
Na canaw a due hnukkhu, bout na tawm e capanaw ni hmuen khout awh mahoeh. A hmuen na poe ei telah a hei awh han.
21 I powiesz w swoim sercu: Kto mi tych spłodził? Przecież byłam osierocona i samotna, wygnana i tułałam się. Kto więc tych wychował? Oto ja sama pozostałam, gdzie więc oni byli?
Hatnavah, nang ni na lungthung hoi, hetnaw heh apinimouh na khe pouh aw, ka canaw be kadout niteh, madueng kaawm e, yuengyoe kâva e lah bout ka o. Hetnaw hah apinimouh a thokhai awh. Kai teh ka madueng kaawm e lah ka o dawkvah, hetnaw heh nâmouh ao awh aw na ti han.
22 Tak mówi Pan BÓG: Oto wzniosę rękę ku narodom, podniosę swój sztandar ku ludom. I przyniosą twoich synów na rękach, i twoje córki będą nieść na ramionach.
Bawipa Jehovah ni a dei e teh, khenhaw! Kai ni khoram tangkuem kaawm e miphunnaw koe ka kut ka dâw teh, mitnoutnae hah ka vo pouh han. Ahnimouh ni nange na canu capanaw hah a kut hoi tawm awh vaiteh, a loung dawk hrawm awh vaiteh, a thokhai awh han.
23 I królowie będą twoimi piastunami, a ich księżne – twoimi mamkami. Z twarzą ku ziemi będą się tobie kłaniać i pył twoich nóg będą lizać. Wtedy poznasz, że ja jestem PANEM i że nie bywają zawstydzeni ci, którzy mnie oczekują.
Siangpahrangnaw ni nange camo tawm awh vaiteh, siangpahrangnaw teh nange camo ka khoum e lah ao awh han. Na hmalah tabawk awh vaiteh, na khok dawk e vaiphu hah a palem awh han. Kai teh Jehovah lah ka o e hai thoseh, kai na kangaihawinaw teh kayanae a ohoehnae hai thoseh na panue han.
24 Czy można odebrać mocarzowi zdobycz? Czy słusznie pojmany lud będzie wybawiony?
Athakaawme kut dawk hoi hnopai lawp han na maw. Taki ka tho e san hah rungngang han na maw.
25 Ale tak mówi PAN: Pojmany lud zostanie odebrany mocarzowi i zdobycz okrutnika zostanie wybawiona. Ja bowiem sprzeciwię się twemu przeciwnikowi i ocalę twoich synów.
BAWIPA ni a dei e teh, atangcalah, athakaawme ni man tangcoung e tami hah bout la han. Takitho e ni lawp tangcoung e lawphno hah bout la han. Bangkongtetpawiteh, nang ka taran e hah kai ni ka taran vaiteh, na capanaw hah ka rungngang han.
26 I tych, którzy cię gnębią, nakarmię ich własnym ciałem, a własną krwią się upiją jak moszczem. I wszelkie ciało pozna, że ja jestem PANEM, twoim Zbawicielem i twoim Odkupicielem, Mocarzem Jakuba.
Nang na karektapnaw hah amamae tak ka ca sak han. Amamae thi hah misurtui nei e patetlah koung ka boum lah a nei awh han. Hatdawkvah, kai Jehovah teh nang ka rungngangkung, nang karatangkung, Jakop miphun dawk athakaawme Cathut, ao tie hah tami pueng ni a panue awh han telah a dei.

< Izajasza 49 >