Izajasza 32
1 Oto król będzie panował w sprawiedliwości, a książęta będą rządzić w prawości.
Khenhaw! Siangpahrang buet touh ni lannae hoi a uk han. A kut rahim e bawinaw ni hai lannae hoi a uk awh han.
2 I ten mężczyzna będzie jak zasłona przed wiatrem i jak schronienie przed burzą; jak strumienie wód w suchym miejscu, jak cień wielkiej skały w spragnionej ziemi.
Tami buet touh teh, kahlî a tho nah kânguenae patetlah thoseh, thingyei yawn dawk e palang patetlah thoseh, ngawt tawnnae koe lungsong e a tâhlip patetlah thoseh ao han.
3 Oczy patrzących nie będą zaćmione i uszy słuchających będą uważnie słuchać.
Kahmawtnaw e mit kacaipanlah a hmu awh han. Ka thai e tami pueng ni hai a hnâ a pakeng awh han.
4 Serce pochopnych zrozumie wiedzę, a język jąkających się będzie mówić pewnie i wyraźnie.
Lungtawtnae lung hoi ouk ka kâroe e ni hai a thaipanuek han. A lawk ka patak e ni hai kamcengcalah a dei thai hanelah coungkacoe ao.
5 Nieszlachetnego nie będą już nazywać szlachetnym ani o skąpym nie powie się, że [jest] szczodry;
Tamipathu hah ka talue e telah thoseh, a lai kathout kamhnawng e hah bari kaawm e tami telah thoseh, bout kaw mahoeh toe.
6 Nieszlachetny bowiem mówi nikczemnie i jego serce obmyśla nieprawość, aby postępował obłudnie i mówił przeciwko PANU przewrotnie, by wyniszczył duszę głodnego i spragnionego pozbawił napoju.
Bangkongtetpawiteh, Cathut laipalah tawksak nahanelah, BAWIPA e kong hah laithoe lah dei nahanelah, vonhlamrincinaw e lungngai pakuep pouh laipalah paktha nahane hoi, tui kahran e hah tui pânei hoeh nahanelah, tamipathu ni pathunae hah a dei teh, ahnie lungthin ni yonnae sak hanelah a pouk
7 Zamierzenia skąpego są złe, bo chytrze obmyśla, jak zniszczyć biednych słowami kłamstwa i mówić przeciwko ubogim przed sądem.
A lai kathout kamhnawng naw hanelah senehmaica teh yonnae hah doeh. Mathoenaw e kâheinae teh thuem pawiteh, mathoenaw hah laithoe lahoi raphoe nahanelah, ahni ni kathoute pouknae hah ouk a pouk.
8 Ale szczodry ma szczodrobliwe myśli i będzie obstawać przy swojej szczodrobliwości.
Hatei, ka talue e taminaw niteh, ka talue e pouknae hah a pouk teh, ka talue e naw hah a kangduekhai.
9 Kobiety beztroskie, powstańcie, słuchajcie mego głosu; córki pewne siebie, nakłońcie ucha na moją mowę.
Awpawp kaawm e napuinaw, thaw awh haw. Kaie lawk hah thai awh haw. Mahoima lungkayouk e napuinaw, ka lawk hah thai awh haw.
10 Przez wiele dni i lat będziecie zatrwożone, wy pewne siebie! Ustanie bowiem winobranie, zbioru nie będzie.
Mahoima lungkayouk e napuinaw, nangmouh teh hnin touh, kum touh thung na pâyaw awh han. Bangkongtetpawiteh, misurpaw khinae a pâpout awh han. A paw khinae tue phat mahoeh.
11 Zatrwóżcie się, wy beztroskie, ulęknijcie się, pewne siebie! Rozbierzcie się i obnażcie się, a przepaszcie [worem] biodra.
Awpawp kaawm e napuinaw, taki hoi pâyaw awh haw. Mahoima lungkayouknaw, khohna rading teh, tawngtai lah o hnukkhu, buri hah kâyeng awh haw.
12 Nastanie lament nad piersiami, nad rozkosznymi polami i nad urodzajną winoroślą.
Talai kahawi laikawknaw hoi a paw kara e misurkung hanelah, lungtabue ratum awh.
13 Na ziemi mojego ludu wyrosną ciernie i osty – tak, we wszystkich wesołych domach w rozbawionym mieście.
Pâkhing tangdunnaw ni a yawngyen e ka taminaw e talai hane hoi kamthang e kho thung hoi lunghawinae hoi kakawi e im pueng hanelah a tho.
14 Pałace bowiem zostaną opuszczone, ustanie wrzawa miasta, zamek i baszty staną się jaskiniami na zawsze, miejscem uciechy dla dzikich osłów, pastwiskiem dla stad;
Siangpahrang im teh ceitakhai lah ao teh, tami alumnae kho teh hnoun lah ao toe. Imrasang hoi onae imnaw teh, sarang khu lah a yungyoe ao teh, la kacuetnaw hoi tunaw ni hrampanae hmuen lah ao han.
15 Aż zostanie wylany na nas duch z wysoka, pustynia obróci się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.
Kalvan hoi Muitha hah maimouh van a awi teh, ramke teh talai kahawi patue nahane kahawicalah a coung teh, talai kahawi lawhmuen teh ratu telah ti hnin totouh ao han.
16 Sąd zamieszka na pustyni, sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu.
Hattoteh lannae teh kahrawngum vah ao vaiteh, lannae teh talai kahawi lawhmuen dawk a yungyoe ao han.
17 Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, owocem sprawiedliwości odpoczynek i bezpieczeństwo na wieki.
Lannae ahawinae teh, lungmawngnae lah ao teh, lannae ni a thokhai e teh, a yungyoe roumnae hoi lungmawngnae lah doeh ao.
18 Mój lud bowiem będzie mieszkał w przybytku pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w spokojnych miejscach odpoczynku;
Ka taminaw hai roumnae hmuen, lungmawngnae hmuen hoi duem kâhatnae naw dawk ao awh han.
19 Gdy spadnie na las grad, a miasto będzie bardzo poniżone.
Hatei, ratu teh talai dawk rep a tabo teh, kho hai talai hoi sue touh lah a rawk toteh, rounnaw a bo han.
20 Błogosławieni jesteście, wy, którzy siejecie na wszelkich urodzajnych miejscach, puszczając tam wolno woły i osły.
Tui onae hmuen pueng koe cati kahei vaiteh, maito e khok hoi la khok naw ka tha e nang teh na yawhawi awh.
