Izajasza 17
1 Brzemię Damaszku. Oto Damaszek przestanie być miastem, a stanie się rumowiskiem.
Damascus chung chang thu’a hitihin thuhil ahunge: ven, Damascus khopi hi hungmang thah ding ahi! Mangthai thil kise lom hung hiding ahi.
2 Miasta Aroeru [będą] opuszczone. Będą dla trzód, by się [tam] kładły, a nikt [ich] nie spłoszy.
Aroer khopiho dalhah in hung um mintin, kelngoi hon lhat lena a aneidiu chuleh asuboi diu umlouva kol diu ahi Anodoh ding mijong umlou ding ahi.
3 Nastąpi koniec twierdzy Efraima i królestwa Damaszku. A z resztką Syrii będzie jak z chwałą synów Izraela, mówi PAN zastępów.
Israel kulpi sunga um khopi ho jong suhmangin hung um intin, Damascus leng thanei najong kisubei ding ahitai. Syria'a amoh chengsen Israel chate loupina kinung lahpeh dinmun hung chang diu ahi,” tin van janel Pakai chun aphongdoh tai.
4 I stanie się w tym dniu tak, [że] chwała Jakuba zmaleje, a jego tłuste ciało schudnie.
Hiche nikho teng chuleh Israel loupina hung thim cheh cheh intin; a tahsa hoi na jong moh man jeng ding ahi.
5 I będzie tak jak [wtedy], gdy żniwiarz zbiera zboże, a jego ramię ścina kłosy; będzie jak ten, co zbiera kłosy w dolinie Refaim.
Chang le min aki khoptup jouteng leh agamsung chu chang le mim lou hung bang ding ahi. Mi chen louna gamthip hintin, Rephaim phaichama chang le mim ki khoptup jouva lou ho hung bang ding ahi.
6 Pozostanie na nim jednak pokłosie, jak przy otrząsaniu drzewa oliwnego: dwie lub trzy oliwki [zostaną] na samym wierzchołku drzewa, a cztery lub pięć na urodzajnych gałęziach, mówi PAN, Bóg Izraela.
Amite hon lhomcha bou dalhah a umdiu, theichang tamtah kilo nunga lamvai tah a lhang themkhat kikhen bang diu ahi. Ni ham thum ham abah sangpenna um muntin, li le nga chu abah noilanga ana kithethang inte,” tin Pakai, Israel Pathenin aseije.
7 W tym dniu człowiek spojrzy na swego Stwórcę i jego oczy będą spoglądać na Świętego Izraela.
Akhon nileh min asempa ahin vetdiu, chuleh amit nun Israel Mitheng Pa lang ahin ngat diu ahi.
8 A nie popatrzy [więcej] na ołtarze, dzieło swoich rąk, ani nie będzie patrzeć [na to], co uczyniły jego palce ani na gaje, ani na posągi.
Milim semthu hoa kona panpina avet tah loudiu, akhut tah uva asemu milim hojong ahoutah loudiu ahi. Asherah chunga jong bohkhup talou heldiu, milim houna ding asah u houin sunga jong ahou tah louhel diu ahi.
9 W tym dniu jego miasta warowne będą jak porzucony konar i sucha gałąź, które opuścili przed synami Izraela – i będzie spustoszenie.
Akho piu lentah ho gammang koima umna lou bangding, Israel te phat masa peh a ahunglut jeh uva Hivites teleh Amor miten adalhah u gam bang ding ahi. Mi chenlouna gammang nasatah hiding ahi.
10 A ponieważ zapomniałeś o Bogu twojego zbawienia i nie pamiętałeś o skale twojej mocy, to [choć] zasadzasz rozkoszne sadzonki i sadzisz obce winorośle;
Ipi jeh enem itileh nahuhhing thei Pathen akonin na kihei mange. Nasel thei songpi chu na sumil tai. Man neitah muchi ho nahin poh lut theija, lengpi thei phatah na tu thei nading ahi.
11 I w dniu sprawiasz, że sadzonka rośnie, i rano doprowadzasz swój siew do rozkwitu, w dniu żniwa będziesz żąć mnóstwo smutku i nieuleczalnej rozpaczy.
Na phu nikho leh ahung kedoh pai thei nading; Ahi, na tuni jingkah mama leh ahung pah lhah thei nading, ahin lengpithei ga khatcha loding umlou ding ahi. Khop tup ding nanei chasun chu lung gentheina dimset leh thoh joulou natna hiding ahitai.
12 Biada tłumom licznych ludów, [które] huczą jak rozhukane morze, i zgiełkowi narodów, które szumią jak szum wód gwałtownych!
Ngaijin! Chitin namtin galsat sepai ho twi khanglen gin kithong leng lung banga agin lullul u khu. Ngaijin thahattah'a hung kithong jenjun ho khu twi khanglen kinon gin abangu ve.
13 Narody szumią jak szum wielkich wód, ale PAN je zgromi i uciekną daleko gnane wiatrem jak plewy na górach i jak biegacz stepowy przed wichurą.
Ahin twi khanglen pang sukeh gin kithong bang jongleu, Pathenin asuhthip diu, chuleh amaho chu lhaimang diu ahi. Hui jin changvai amutcheh bang diu, ching peijin leivui apeimang tobang ding ahi.
14 Oto w porze wieczornej trwoga, a nim nadejdzie poranek, już go nie [ma]. Taki jest dział tych, którzy nas łupią, i los tych, którzy nas plądrują.
Nilhah teng Israel in tijah tah a angajing diu, ahin kho hung vahteng agalmi ho u ana thiji taove. Hiche hi eichom hou dihtah a achandiu dol changu va ahin, eisumang hou chan dinga lom chang uva ahi.
