Izajasza 15
1 Brzemię Moabu. Ponieważ w nocy Ar-Moab został zburzony i spustoszony, ponieważ w nocy Kir-Moab został zburzony i spustoszony;
Hethateh, Moab hoi kâkuen e lawk doeh. Moab ram Ar kho teh tangmin buet touh hoi rawknae koe a pha. Moab ram teh khoeroe a rawk toe. Moab ram Kir kho teh tangmin buet touh hoi rawknae koe a pha. Moab ram teh khoeroe a rawk toe.
2 Wstąpił do Bajit i do Dibonu, na wyżyny, by płakać. Moab będzie lamentować nad Nebo i Medebą; wszystkie ich głowy będą ogolone, a każda broda będzie obcięta.
Khocanaw teh Dibon kho, a rasangnae koe e bawkim koe a cei awh teh a khuika awh. Moab khocanaw teh, Nebo kho, Medeba kho hah a khuikakhai awh. Ahnimae lû dawk sam awm hoeh, ahnimae pâkhamuen pueng teh koung a ngaw awh.
3 Na jego ulicach przepasują się worem; na jego dachach i placach każdy będzie zawodził, rozpływając się we łzach.
Lamthung dawk buri a khohna awh teh, lemphu hai thoseh, lam dawk hai thoseh, kaawm e pueng ni a khuika awh teh, mitphi dawk a kâkaawk awh.
4 Cheszbon i Eleale będą krzyczeć, a ich głos będzie słychać aż w Jahaza. Dlatego uzbrojeni wojownicy Moabu będą biadać, a dusza każdego rozrzewni się w sobie.
Heshbon kho hoi Elealeh kho vah a khuika awh teh, Jahaz kho totouh a kâthai. Moab ransanaw hai pâyaw laihoi a khuika awh.
5 Moje serce jęczy [nad] Moabem, jego uchodźcy [uciekną] aż do Zoar [jak] jałowica trzyletnia; bo drogą pod górę do Luchit pójdą z płaczem, a na drodze do Choronaim podniosą krzyk [z powodu] klęski.
Kaie ka lungthin hai Moab hanelah a kâ van. Ka yawng e taminaw teh kum thum touh e, maitola patetlah Zoar kho totouh a kâhêi awh. Luhith mon dawk mitphi bo laihoi a luen awh. Horonaim kho koelah ceinae lamthung dawk hai, rawk kahmanae khuika lawk hoi a hram awh.
6 Wody Nimrim staną się bowiem pustkowiem, bo trawa uschła, zieleń zwiędła, nie ma nic zielonego.
Bangkongtetpawiteh, Nimrim tuinaw kingdi teh, phonaw teh a ke awh toe. Caticamu hai a due toe. Kahring e kung touh boehai awmhoeh.
7 Dlatego swój majątek i to, co zgromadzili, przenoszą nad Potok Wierzbowy.
Hatdawkvah, ahnimouh teh, tawnta hnopainaw hah sumpa yawn koe a thokhai awh han.
8 Bo krzyk obiega granicę Moabu, aż do Eglaim jego lament i aż do Beer-Elim jego zawodzenie;
A khuika lawk ni Moab ram peng a katin. A cingou lawk teh Eglaim kho totouh, Beerelim kho totouh a pha.
9 Ponieważ wody Dimonu będą pełne krwi, gdyż sprowadzę na Dimon jeszcze więcej – lwy na tych, którzy uszli z Moabu i na resztkę tej ziemi.
Bangkongtetpawiteh, Dibon tui teh thi hoi akawi. Dibon kho dawk alouke lacik bout ka pha sak han rah. Ka hlout e Moab khocanaw hoi, kacawie khocanaw hanelah sendek hah ka patoun han.
