< Ozeasza 12 >

1 Efraim karmi się wiatrem, goni za wiatrem wschodnim. Przez cały dzień mnoży kłamstwo i spustoszenie, bo zawiera przymierze z Asyryjczykami i wynosi oliwę do Egiptu.
Efiraimu arĩĩaga rũhuho; ahanyũkagia rũhuho rwa mwena wa irathĩro mũthenya wothe, na akaingĩhia maheeni na haaro. Agĩĩaga na kĩrĩkanĩro na Ashuri, na agatũmana maguta ma mĩtamaiyũ matwarwo bũrũri wa Misiri.
2 PAN wiedzie też spór z Judą i ukarze Jakuba według jego dróg, odda mu według jego czynów.
Jehova arĩ na thitango ekũrehe ya gũũkĩrĩra Juda; nĩakaherithia Jakubu kũringana na njĩra ciake, na amũrĩhe kũringana na ciĩko ciake.
3 [Jeszcze] w łonie ujął [on] za piętę swego brata, a swoją siłą mężnie zmagał się z Bogiem.
Arĩ nda ya nyina nĩanyiitire ndiira ya mũrũ wa nyina; aatuĩka mũndũ mũgima-rĩ, nĩagianire na Ngai.
4 Mężnie zmagał się z Aniołem i [go] przemógł. Płakał i go prosił. Znalazł go w Betel i tam z nami rozmawiał;
Nĩagianire na mũraika, na akĩmũtooria; akĩrĩra na akĩmũthaitha amũrathime. Aamũkorire Betheli na makĩaranĩria nake kũu:
5 To [jest] PAN, Bóg zastępów, PAN to jego pamiętne [imię].
Jehova Ngai Mwene-Hinya-Wothe, Jehova nĩrĩo rĩĩtwa rĩake rĩrĩa rĩrĩ ngumo.
6 Ty więc nawróć się do swego Boga, przestrzegaj miłosierdzia i sądu i oczekuj swego Boga nieustannie.
No rĩrĩ, wee no nginya ũcookerere Ngai waku, na ũtũũrie wendo na kĩhooto, na wetagĩrĩre Ngai waku hĩndĩ ciothe.
7 [Jest] kupcem, w jego ręce jest fałszywa waga, lubi uciskać.
Mwonjorithia ahũthagĩra gĩthimi gĩtarĩ kĩa ma; endaga kũiya na wara.
8 I Efraim powiedział: Ale wzbogaciłem się, zdobyłem dla siebie bogactwo. We wszystkich moich trudach nie znajdą przy mnie nieprawości, co byłoby grzechem.
Efiraimu eganaga, akoiga atĩrĩ, “Niĩ ndĩ mũtongu mũno; niĩ nĩnduĩkĩte gĩtonga. No o na ndĩ na ũtonga ũcio wothe, matingĩona waganu kana wĩhia o na ũrĩkũ thĩinĩ wakwa.”
9 Jednak ja jestem PAN, twój Bóg, od wyjścia z ziemi Egiptu. Jeszcze sprawię, że będziecie mieszkać w namiotach, jak za dni uroczystych świąt.
“Nĩ niĩ Jehova Ngai wanyu, ũrĩa wamũrutire bũrũri wa Misiri; nĩngatũma mũtũũre hema-inĩ rĩngĩ, o ta ũrĩa mwatũũraga matukũ-inĩ ma ciathĩ cianyu iria nyamũre.
10 Mówiłem przez proroków, mnożyłem widzenia i przez proroków podawałem przypowieści.
Nĩndarĩirie anabii, ngĩmahe cioneki nyingĩ, na ngĩheana ngerekano na tũnua twao.”
11 Czy tylko w Gileadzie była nieprawość i marność? I w Gilgal składają ofiary z wołów, owszem, ich ołtarzów pełno jak stosów [kamieni] w bruzdach na polach.
Gileadi-rĩ, nĩ kũrĩ waganu? Andũ akuo nĩ a tũhũ! Nĩmarutagĩra igongona rĩa ndegwa kũu Giligali? Igongona ciao igaatuĩka ta hĩba cia mahiga irĩ mũgũnda-inĩ mũciimbe.
12 Tam uciekł Jakub do ziemi Syrii, gdzie Izrael służył za żonę i za żonę strzegł [stada].
Jakubu nĩorĩire bũrũri wa Aramu; Isiraeli aatungatire nĩguo egĩĩre na mũtumia, na nĩgeetha amũgũre-rĩ, aarĩithirie ngʼondu.
13 Ale PAN przez proroka wyprowadził Izraela z Egiptu i przez proroka był strzeżony.
Jehova aahũthĩrire mũnabii kũruta Isiraeli kuuma bũrũri wa Misiri, na akĩmũmenyerera na guoko kwa mũnabii.
14 Lecz Efraim pobudził [PANA] do gorzkiego gniewu. Dlatego na niego wyleje się jego krew i jego Pan odpłaci mu za jego zniewagę.
No Efiraimu nĩatũmĩte Jehova arakare mũno. Mwathani wake nĩagatũma acookererwo nĩ ihĩtia rĩake rĩa ũiti wa thakame, na amũrĩhe nĩ ũndũ wa rũmena rwake.

< Ozeasza 12 >