Hebrajczyków 4
1 Bójmy się więc, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do jego odpoczynku, aby czasem się nie okazało, że ktoś z was [jej] nie osiągnął.
ಅಪರಂ ತದ್ವಿಶ್ರಾಮಪ್ರಾಪ್ತೇಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾ ಯದಿ ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ಕಶ್ಚಿತ್ ಚೇತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಫಲೇನ ವಞ್ಚಿತೋ ಭವೇತ್ ವಯಮ್ ಏತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭೀಮಃ|
2 I nam bowiem głoszono ewangelię jak i tamtym. Lecz tamtym nie pomogło słowo, które słyszeli, gdyż nie było powiązane z wiarą tych, którzy [je] słyszeli.
ಯತೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ಯದ್ವತ್ ತದ್ವತ್ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇಽಪಿ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರಿತೋ ಽಭವತ್ ಕಿನ್ತು ತೈಃ ಶ್ರುತಂ ವಾಕ್ಯಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ನಿಷ್ಫಲಮ್ ಅಭವತ್, ಯತಸ್ತೇ ಶ್ರೋತಾರೋ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತನ್ನಾಮಿಶ್ರಯನ್|
3 Bo do odpoczynku wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, jak powiedział: Dlatego przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpoczynku, choć [jego] dzieła były dokonane od założenia świata.
ತದ್ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ವಿಶ್ವಾಸಿಭಿರಸ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರವಿಶ್ಯತೇ ಯತಸ್ತೇನೋಕ್ತಂ, "ಅಹಂ ಕೋಪಾತ್ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಇಮಂ, ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮ| " ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜಗತಃ ಸೃಷ್ಟಿಕಾಲಾತ್ ಸಮಾಪ್ತಾನಿ ಸನ್ತಿ|
4 Powiedział bowiem w pewnym miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł.
ಯತಃ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸಪ್ತಮಂ ದಿನಮಧಿ ತೇನೇದಮ್ ಉಕ್ತಂ, ಯಥಾ, "ಈಶ್ವರಃ ಸಪ್ತಮೇ ದಿನೇ ಸ್ವಕೃತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶಶ್ರಾಮ| "
5 A tutaj znowu: Nie wejdą do mego odpoczynku.
ಕಿನ್ತ್ವೇತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಪುನಸ್ತೇನೋಚ್ಯತೇ, ಯಥಾ, "ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮ| "
6 Ponieważ więc jest tak, że niektórzy mają wejść do niego, a ci, którym najpierw głoszono, nie weszli z powodu niewiary;
ಫಲತಸ್ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಕೈಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಯೇ ಪುರಾ ಸುಸಂವಾದಂ ಶ್ರುತವನ್ತಸ್ತೈರವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ತನ್ನ ಪ್ರವಿಷ್ಟಮ್,
7 Znowu wyznacza pewien dzień, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie „Dzisiaj”, jak to zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc.
ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಸ ಪುನರದ್ಯನಾಮಕಂ ದಿನಂ ನಿರೂಪ್ಯ ದೀರ್ಘಕಾಲೇ ಗತೇಽಪಿ ಪೂರ್ವ್ವೋಕ್ತಾಂ ವಾಚಂ ದಾಯೂದಾ ಕಥಯತಿ, ಯಥಾ, "ಅದ್ಯ ಯೂಯಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಯದಿ ಸಂಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛಥ, ತರ್ಹಿ ಮಾ ಕುರುತೇದಾನೀಂ ಕಠಿನಾನಿ ಮನಾಂಸಿ ವಃ| "
8 Gdyby bowiem Jozue zapewnił im odpoczynek, [Bóg] nie mówiłby potem o innym dniu.
ಅಪರಂ ಯಿಹೋಶೂಯೋ ಯದಿ ತಾನ್ ವ್ಯಶ್ರಾಮಯಿಷ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ತತಃ ಪರಮ್ ಅಪರಸ್ಯ ದಿನಸ್ಯ ವಾಗ್ ಈಶ್ವರೇಣ ನಾಕಥಯಿಷ್ಯತ|
9 A tak zostaje [jeszcze] odpoczynek dla ludu Bożego.
ಅತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾಭಿಃ ಕರ್ತ್ತವ್ಯ ಏಕೋ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ತಿಷ್ಠತಿ|
10 Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich.
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ವತ್ ಸ್ವಕೃತಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶಶ್ರಾಮ ತದ್ವತ್ ತಸ್ಯ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೋ ಜನೋಽಪಿ ಸ್ವಕೃತಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಶ್ರಾಮ್ಯತಿ|
11 Starajmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary.
ಅತೋ ವಯಂ ತದ್ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ಯತಾಮಹೈ, ತದವಿಶ್ವಾಸೋದಾಹರಣೇನ ಕೋಽಪಿ ನ ಪತತು|
12 Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, [zdolne] rozsądzić myśli i zamiary serca.
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾದೋಽಮರಃ ಪ್ರಭಾವವಿಶಿಷ್ಟಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ದ್ವಿಧಾರಖಙ್ಗಾದಪಿ ತೀಕ್ಷ್ಣಃ, ಅಪರಂ ಪ್ರಾಣಾತ್ಮನೋ ರ್ಗ್ರನ್ಥಿಮಜ್ಜಯೋಶ್ಚ ಪರಿಭೇದಾಯ ವಿಚ್ಛೇದಕಾರೀ ಮನಸಶ್ಚ ಸಙ್ಕಲ್ಪಾನಾಮ್ ಅಭಿಪ್ರೇತಾನಾಞ್ಚ ವಿಚಾರಕಃ|
13 [Żadne] stworzenie nie ukryje się przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odkryte przed oczami tego, któremu musimy zdać sprawę.
ಅಪರಂ ಯಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವೀಯಾ ಸ್ವೀಯಾ ಕಥಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಕಥಯಿತವ್ಯಾ ತಸ್ಯಾಗೋಚರಃ ಕೋಽಪಿ ಪ್ರಾಣೀ ನಾಸ್ತಿ ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟೌ ಸರ್ವ್ವಮೇವಾನಾವೃತಂ ಪ್ರಕಾಶಿತಞ್ಚಾಸ್ತೇ|
14 Mając więc wielkiego najwyższego kapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się [naszego] wyznania.
ಅಪರಂ ಯ ಉಚ್ಚತಮಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ವ್ಯಕ್ತಿರರ್ಥತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ಯೀಶುರಸ್ಮಾಕಂ ಮಹಾಯಾಜಕೋಽಸ್ತಿ, ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ವಯಂ ಧರ್ಮ್ಮಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ದೃಢಮ್ ಆಲಮ್ಬಾಮಹೈ|
15 Nie mamy bowiem najwyższego kapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz kuszonego we wszystkim podobnie jak [my], ale bez grzechu.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಯೋ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಽಸ್ತಿ ಸೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದುಃಖೈ ರ್ದುಃಖಿತೋ ಭವಿತುಮ್ ಅಶಕ್ತೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾಪಂ ವಿನಾ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ವಯಮಿವ ಪರೀಕ್ಷಿತಃ|
16 Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej chwili.
ಅತಏವ ಕೃಪಾಂ ಗ್ರಹೀತುಂ ಪ್ರಯೋಜನೀಯೋಪಕಾರಾರ್ಥಮ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಞ್ಚ ವಯಮ್ ಉತ್ಸಾಹೇನಾನುಗ್ರಹಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಯಾಮಃ|
