< Hebrajczyków 2 >

1 Dlatego musimy tym bardziej trzymać się tego, co słyszeliśmy, aby nam [to] czasem nie uciekło.
Nihakwinabulyo tuswanela kutwaliza hahulu maikuto etu kuzitubazuwi, kokuti kanji tuzwi kuzili.
2 Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było niewzruszone, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało sprawiedliwą odpłatę;
Mukuti haiba mulaezo ubawambwa cha mañeloi uyelele, imi bubi bonse ni kusazumina zitambule inkoto,
3 Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy [go] słyszeli?
linu aho mutubanduke bule haiba nitusatokomeli impuluso inkando? Iyi nji mpuluso ibawambwa kuntanzi nji Simwine yabezuzilikizi kwetu chabo babaizuwi.
4 [Którym] i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz [przez] udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
Chenako iswana Ireeza nezuzilikiza chachisupo, imakazo, ni chenkezo zikolete, ni chakuabela impo zaLuhuho Lujolola chakuya chetato yakwe.
5 Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy.
Mukuti kanaibali mañeloi kuti Ireeza aba biki mwikonde inkanda i keza, kuamana ni zitukwete kuwamba.
6 Ktoś to gdzieś stwierdził, gdy powiedział: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Nihakwinabulyo, zumwi abapaki kumwi, nati, “Muntu chinzi, kuti mubilaezwe chakwe? Kapa mwana muntu, kuti mumutokomele?
7 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go i ustanowiłeś go nad uczynkami twoich rąk.
Ubatendi muntu kuba mwikonde lyamañeloi; ubamuzwatiki inkuwani yekanya ni kukutekeha.
8 Wszystko poddałeś pod jego stopy. A skoro poddał mu wszystko, nie pozostawił niczego, co nie byłoby mu poddane. Lecz teraz jeszcze nie widzimy, aby wszystko było mu poddane.
Ubabiki zintu zonse mwikonde lyamatende akwe.” Chokuti ibali chakwe Ireeza hababiki mwikonde lyakwe zintu zonse. Kanaabasiyi chimwi chintu nichisena mwikonde lyakwe. Kono hanu katwini kuboni zintu zonse kuba mwinkonde lyakwe.
9 Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich.
Kono tubaboni umwina yababikwa mwikonde lyamañeloi chenakozana: Jesu, iye, chebaka lyamasukuluka akwe ni fu, abazwatikwa inkuwani yekanya ni kukutekwa. Chobulyo hanu chachisemo che Ireeza, abatamuni ifu chebaka lyamuntu ni muntu.
10 Wypadało bowiem temu, dla którego [jest] wszystko i przez którego jest wszystko, aby, doprowadzając wielu synów do chwały, wodza ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienie.
Mukuti kubayelele kwe Ireeza, kakuli zintu zonse zina kwateni chebaka lyakwe ni chenzila yakwe, kuleta bana bangi kwikanya. Kubayelele kwali kutenda muyendisi wempuluso yabo chenzila yamanyando akwe.
11 Zarówno bowiem ten, który uświęca, jak i uświęceni, z jednego są wszyscy. Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi;
Mukuti bonse nozuna yojoloza nabana bajolozwa bena matangilo aswana. Chobulyo kena insoni ya kubasumpa bakwakwe.
12 Mówiąc: Oznajmię twoje imię moim braciom, pośród zgromadzenia będę ci śpiewał.
Uti, “Kanibabaze izina lyako kubakwabangu, Kanizimbe kuamana nawe kuzwilila mukati kenkopano.”
13 I znowu: Będę pokładał w nim ufność. I znowu: Oto ja i dzieci, które dał mi Bóg.
Mi hape, “Kanibe nisepo kwali.” Mi hape, “Lole, Ime zunu ni bahwile abo babanihi Ireeza.”
14 Ponieważ zaś dzieci są uczestnikami ciała i krwi, i on także stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła;
Hakwinabulyo, mukuti bana be Ireeza baliyabela mubili ni malaha, Jesu nayebulyo abaliyabeli zintu ziswana nabo, njokuti chenzila yefu kasiye wina maata heulu lyefu, uzo, nji diyabulusi.
15 I aby wyzwolić tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie podlegali niewoli.
Ichi chibabi bulyo kuti nalukulule abo bonse chakutiya ifu babali kuhala buhalobwabo bonse mubuhikana.
16 Bo zaprawdę nie przyjął [natury] aniołów, ale potomstwo Abrahama.
Mukuti cheniti kahena kuti ubilela chamañeloi; kono, ubilezwa chalutanga lwa Abrahama.
17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.
Chobulyo kubayelele kwali kuti a be sina banakwabo munzila zonse, kokuti nabe ni chisemo ni intumelo sina hali muprisita mukulwana kuyendelela ni zintu ze Ireeza, mi chobulyo mwalete chiamana ni inswalelo yazive zabantu.
18 A że sam cierpiał, będąc kuszony, może dopomóc tym, którzy są w pokusach.
Kakuli Jesu iye mwine abasukuluki mi abalikwa, uwola kutusa abo bakwete kulikwa.

< Hebrajczyków 2 >