Hebrajczyków 10

1 Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą.

For sidan lovi berre hev ein skugge av dei tilkomande gode ting, men ikkje sjølve bilætet av tingi, so kann ho aldri ved dei same årlege offer som dei stødt ber fram, gjera deim fullkomne som kjem fram med deim.

2 W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający [je], raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu.

Elles hadde dei vel halde upp med å bera deim fram, då dei ofrande ikkje lenger vilde havt synder på samvitet når dei ein gong var reinsa.

3 A jednak przez te [ofiary] każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.

Men ved deim kjem årlegårs minning um synder.

4 Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.

For det er umogelegt at blod av uksar og bukkar kann taka burt synder.

5 Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało.

Difor segjer han, då han stig inn i verdi: «Offer og gåva vilde du ikkje hava, men ein likam laga du åt meg;

6 Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie.

brennoffer og syndoffer hadde du ikkje hug på.

7 Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże.

Då sagde eg: «Sjå, eg kjem - i bokrullen er det skrive um meg - og vil gjera, Gud, din vilje.»»

8 Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i [ofiar] za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem;

Fyrst segjer han: «Offer og gåva og brennoffer og syndoffer vilde du ikkje hava, og du hadde ikkje hug på deim» - endå dei vert framborne etter lovi -;

9 Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.

so segjer han: «Sjå, eg kjem og vil gjera din vilje.» Han tek burt det fyrste, for at han kann setja inn det andre.

10 Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz [na zawsze].

Med denne vilje er me helga ved ofringi av Jesu Kristi likam ein gong for alle.

11 A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.

Og kvar prest stend der og gjer dagstødt tenesta og ber fram mange gonger dei same offer, som aldri kann taka burt synder;

12 Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;

men han hev bore fram eit einaste offer for synder og hev so for alltid sett seg ved Guds høgre hand

13 Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.

og ventar sidan berre på at hans fiendar skal verta lagde til skammel for føterne hans.

14 Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.

For med eit einaste offer hev han for alltid gjort deim fullkomne som vert helga.

15 A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:

Men det vitnar og den Heilage Ande for oss; for etter han hev sagt:

16 Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;

«Dette er den pakti som eg vil gjera med deim etter dei dagarne, » so segjer Herren: «Eg vil gjeva loverne mine i hjarto deira, og skriva deim inn i hugen deira,

17 [Potem dodaje]: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.

og synderne deira og misgjerderne deira vil eg ikkje lenger koma i hug.»

18 Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie [potrzeba] już ofiary za grzech.

Men der det er forlating for deim, der trengst det ikkje lenger noko offer for synd.

19 Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;

So hev me då, brør, i Jesu blod frimod til å ganga inn i heilagdomen,

20 Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;

som han hev vigt oss ein ny og livande veg til, gjenom forhenget, det er hans kjøt,

21 I [mając] wielkiego kapłana nad domem Bożym;

og me hev ein stor prest yver Guds hus.

22 Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.

Difor, lat oss stiga fram med eit sannferdelegt hjarta, med full vissa i trui, reinsa i hjarto frå eit vondt samvit og tvegne på likamen med reint vatn!

23 Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.

Lat oss halda uruggeleg fast på å vedkjennast voni, for han er trufast som gav lovnaden,

24 I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;

og lat oss agta på kvarandre, so me kveikjer kvarandre til kjærleik og gode gjerningar

25 Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się [nawzajem], i to tym [bardziej], im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

og ikkje skil oss frå vår eigi samling som sume hev for skikk, men påminner kvarandre, og det so mykje meir som de ser kor det lid mot dagen.

26 Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;

For syndar me med vilje når me hev lært å kjenna sanningi, då er det ikkje att meir noko offer for synder,

27 Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.

men berre ei fælande gruv for dom og ein logande brennhug som skal eta upp dei motstridige.

28 Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech [świadków].

Når nokon hev brote Mose lov, so døyr han utan miskunn etter ord av tvo eller tri vitne;

29 Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?

kor mykje verre refsing trur de då den skal verta kjend verd, som hev trødt Guds Son under føter og vanvyrdt paktblodet som han vart helga med, og svivyrdt nådens Ande!

30 Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta [do] mnie [należy], ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić swój lud.

For me kjenner honom som hev sagt: «Hemnen høyrer meg til, eg skal gjeva attgjeld, segjer Herren.» Og atter: «Herren skal døma sitt folk.»

31 Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.

Det er gruelegt å falla i henderne på den livande Gud.

32 Przypomnijcie sobie dawne dni, kiedy to po oświeceniu znosiliście wielkie zmagania z cierpieniem;

Men kom i hug dei framfarne dagar, då de, etter de var upplyste, tolde mykjen strid i lidingar,

33 Czy to gdy byliście publicznie wystawieni na pośmiewisko i prześladowania, czy też gdy staliście się uczestnikami [w cierpieniach] tych, z którymi się tak obchodzono.

med di de snart sjølve ved hædingar og trengslor vart til ei bisn, snart var samlidande med deim som var so farne!

34 Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.

For de hadde og samhug med fangarne, og de bar det med gleda at dykkar gods vart rana, då de visste at de sjølve hadde ein betre og varande eigedom.

35 Nie odrzucajcie więc waszej ufności, która ma wielką zapłatę.

Kasta difor ikkje burt dykkar frimod, som hev stor løn!

36 Potrzeba wam bowiem cierpliwości, abyście wypełniając wolę Boga, dostąpili [spełnienia] obietnicy.

For de treng til tolmod, so de kann nå lovnaden når de hev gjort Guds vilje.

37 Bo jeszcze tylko bardzo krótka chwila, a przyjdzie ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.

For endå er det berre so stutt ei stund, so kjem han som koma skal, og han skal ikkje drygja.

38 A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się [ktoś] cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.

«Men den rettferdige, ved tru skal han liva; » og: «Um nokon dreg seg undan, so hev mi sjæl ikkje hugnad i honom.»

39 My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zatraceniu, ale z tych, którzy wierzą ku zbawieniu duszy.

Men me er ikkje av deim som dreg seg undan til fortaping, men av deim som trur til frelsa for sjæli.