Hebrajczyków 1
1 Bóg, który wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków;
పురా య ఈశ్వరో భవిష్యద్వాదిభిః పితృలోకేభ్యో నానాసమయే నానాప్రకారం కథితవాన్
2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez [swego] Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy; (aiōn g165)
స ఏతస్మిన్ శేషకాలే నిజపుత్రేణాస్మభ్యం కథితవాన్| స తం పుత్రం సర్వ్వాధికారిణం కృతవాన్ తేనైవ చ సర్వ్వజగన్తి సృష్టవాన్| (aiōn g165)
3 Który, będąc blaskiem [jego] chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach;
స పుత్రస్తస్య ప్రభావస్య ప్రతిబిమ్బస్తస్య తత్త్వస్య మూర్త్తిశ్చాస్తి స్వీయశక్తివాక్యేన సర్వ్వం ధత్తే చ స్వప్రాణైరస్మాకం పాపమార్జ్జనం కృత్వా ఊర్ద్ధ్వస్థానే మహామహిమ్నో దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాన్|
4 I stał się o tyle wyższy od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
దివ్యదూతగణాద్ యథా స విశిష్టనామ్నో ఽధికారీ జాతస్తథా తేభ్యోఽపి శ్రేష్ఠో జాతః|
5 Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem?
యతో దూతానాం మధ్యే కదాచిదీశ్వరేణేదం క ఉక్తః? యథా, "మదీయతనయో ఽసి త్వమ్ అద్యైవ జనితో మయా| " పునశ్చ "అహం తస్య పితా భవిష్యామి స చ మమ పుత్రో భవిష్యతి| "
6 I znowu, gdy wprowadza pierworodnego na świat, mówi: Niech mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boga.
అపరం జగతి స్వకీయాద్వితీయపుత్రస్య పునరానయనకాలే తేనోక్తం, యథా, "ఈశ్వరస్య సకలై ర్దూతైరేష ఏవ ప్రణమ్యతాం| "
7 O aniołach zaś mówi: On czyni swoich aniołów duchami, a swoje sługi płomieniami ognia.
దూతాన్ అధి తేనేదమ్ ఉక్తం, యథా, "స కరోతి నిజాన్ దూతాన్ గన్ధవాహస్వరూపకాన్| వహ్నిశిఖాస్వరూపాంశ్చ కరోతి నిజసేవకాన్|| "
8 Lecz do Syna [mówi]: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości [jest] berło twego królestwa. (aiōn g165)
కిన్తు పుత్రముద్దిశ్య తేనోక్తం, యథా, "హే ఈశ్వర సదా స్థాయి తవ సింహాసనం భవేత్| యాథార్థ్యస్య భవేద్దణ్డో రాజదణ్డస్త్వదీయకః| (aiōn g165)
9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.
పుణ్యే ప్రేమ కరోషి త్వం కిఞ్చాధర్మ్మమ్ ఋతీయసే| తస్మాద్ య ఈశ ఈశస్తే స తే మిత్రగణాదపి| అధికాహ్లాదతైలేన సేచనం కృతవాన్ తవ|| "
10 Oraz: Ty, Panie, na początku założyłeś [fundamenty] ziemi, a niebiosa są dziełem twoich rąk.
పునశ్చ, యథా, "హే ప్రభో పృథివీమూలమ్ ఆదౌ సంస్థాపితం త్వయా| తథా త్వదీయహస్తేన కృతం గగనమణ్డలం|
11 One przeminą, ale ty zostaniesz i wszystkie jak szata się zestarzeją;
ఇమే వినంక్ష్యతస్త్వన్తు నిత్యమేవావతిష్ఠసే| ఇదన్తు సకలం విశ్వం సంజరిష్యతి వస్త్రవత్|
12 I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą.
సఙ్కోచితం త్వయా తత్తు వస్త్రవత్ పరివర్త్స్యతే| త్వన్తు నిత్యం స ఏవాసీ ర్నిరన్తాస్తవ వత్సరాః|| "
13 Do którego też z aniołów kiedykolwiek powiedział: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
అపరం దూతానాం మధ్యే కః కదాచిదీశ్వరేణేదముక్తః? యథా, "తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| మమ దక్షిణదిగ్భాగే తావత్ త్వం సముపావిశ|| "
14 Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi, by służyć tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?
యే పరిత్రాణస్యాధికారిణో భవిష్యన్తి తేషాం పరిచర్య్యార్థం ప్రేష్యమాణాః సేవనకారిణ ఆత్మానః కిం తే సర్వ్వే దూతా నహి?
