Ezdrasza 6
1 Wtedy król Dariusz rozkazał, aby szukano w archiwum, gdzie przechowywano skarby w Babilonie.
Hahoi siangpahrang Darius ni kâ a poe teh Babilon râw kuemnae koe, cauk tânae dawk a tawng awh.
2 I znaleziono w Achmecie, w pałacu w prowincji Medii, pewien zwój, w którym tak było napisane:
Hat toteh, Medes ram Akhametha kho e siangpahrang im vah cakalawng e a hmu awh. Hawvah kahawicalah tâ hanelah hettelah thut lah ao.
3 W pierwszym roku króla Cyrusa, król Cyrus wydał dekret w sprawie domu Bożego w Jerozolimie: Dom ten ma być odbudowany, to miejsce, gdzie składano ofiary. Fundamenty mają być położone. Jego wysokość – sześćdziesiąt łokci i jego szerokość – sześćdziesiąt łokci.
Jerusalem e Cathut e im teh siangpahrang Sairus ni a bawinae kum nah hettelah kâ a poe, thuengnae khoungroe im teh bout sak e lah awm seh, adu hai kacaklah ung naseh.
4 Trzy rzędy z kamienia wielkiego i jeden rząd z nowego drewna. Koszty ma pokryć dom królewski.
A rasang e dong 60, akaw e dong 60, talung kalenpounge coung thum touh lah pacoung hnukkhu, a katha e thing hoi boutbout pacoung sin naseh. Aphunaw hateh siangpahrang e hnopai hoi poe lah ao han.
5 Ponadto złote i srebrne naczynia z domu Bożego, które zabrał Nabuchodonozor ze świątyni w Jerozolimie i przeniósł do Babilonu, mają być zwrócone i przeniesione do świątyni w Jerozolimie na swoje miejsce, i złożone w domu Bożym.
Hahoi Cathut e im dawk e sui, ngun hoi hnopai Nebukhadnezar ni Jerusalem lah a ceikhai teh Babilon vah a kâenkhai e naw hah bout poe naseh, Jerusalem e bawkim amae hmuen koevah ceikhai vaiteh Cathut e im dawk bout hrueng naseh.
6 Teraz więc ty, Tattenaju, namiestniku zarzecza, Szetarboznaju, [i] wy, Afarsachajczycy, ich towarzysze, którzy jesteście za rzeką, trzymajcie się z dala od tego miejsca.
Hatdawkvah, tui namran kaukkung Tattenai hoi Setharbozenai hoi tui namran lah kaawm e a hui Afasat taminaw hah hnai awh hanh.
7 Zostawcie w spokoju prace nad tym domem Bożym. Niech namiestnik Żydów i starsi żydowscy odbudują ten dom Boży na swoim miejscu.
Hete BAWIPA e bawkim sak e dawk runae poe awh hanh. Judah kahrawikungnaw hoi Judah kacuenaw ni Cathut e im teh amae hmuen koe bout sak naseh.
8 Wydaję też dekret o tym, co macie uczynić dla starszych spośród Żydów na budowę tego domu Bożego, mianowicie: koszty mają być bezzwłocznie wypłacone tym ludziom z dochodów króla, z danin [pobieranych] za rzeką, aby nie przestawali [budować].
Hahoi sak e kabawp hanelah kâ na poe awh, thaw a hmacawn nahanelah, tui namran kanîloumlae tamuk teh, siangpahrang e hnopai thung hoi poe lah ao han.
9 Także i to, co będzie potrzebne do całopaleń dla Boga niebios: cielce, barany i jagnięta oraz pszenica, sól, wino i oliwa, według rozkazu kapłanów w Jerozolimie, niech im będzie dawane każdego dnia bez zaniedbania;
Panki e patetlah kalvan Cathut koe hmaisawi thueng nahanelah maitoca thoseh, tutan thoseh, tuca thoseh, cakang, misur, satui hai thoseh, Jerusalem kaawm e vaihmanaw ni a dei e patetlah hnintangkuem hnan laipalah, poe awh naseh.
10 Aby mogli składać wonne ofiary Bogu niebios i aby modlili się za życie króla i jego synów.
Hat toteh, kalvan Cathut koe hmuitui thuengnae pout laipalah siangpahrang hoi a ca hringsaw thai nahanlah a ratoum thai awh han.
11 Ponadto wydaję taki dekret: Ktokolwiek zmieni ten rozkaz, to belka z jego domu ma być wyrwana i podniesiona, a on będzie na niej powieszony; jego dom zaś zostanie zamieniony w gnojowisko.
Hete lawk ka ek e tami teh, a im khom phawk pouh vaiteh bout ung e dawk ama hai bang vaiteh, a im teh vaipuen lah tho sak han telah, kâ ka poe.
12 A Bóg, który uczynił tam mieszkanie dla swojego imienia, niech zniszczy każdego króla i [każdy] naród, który by się odważył zmienić [ten rozkaz] i zniszczyć ten dom Boży w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydałem ten dekret; niech będzie wykonany bezzwłocznie.
Hahoi, hawvah a min kaawm sak e BAWIPA ni Jerusalem e Cathut im raphoe hanelah a kâcai. teh, kut ka dâw e siangpahrang hoi a ram pueng teh raphoe pouh e lah awm naseh telah, kai Darius ni kâ poe e patetlah roup tarawi naseh.
13 Wtedy Tattenaj, namiestnik zarzecza, Szetarboznaj i ich towarzysze niezwłocznie uczynili tak, jak król Dariusz rozkazał.
Hahoi teh, tui namran lah kaukkung Tattenai hoi Setharbozenai hoi a huinaw ni Darius e ca a hmu awh e patetlah a sak awh,
14 A starsi żydowscy budowali i szczęściło im się według proroctwa Aggeusza, proroka, i Zachariasza, syna Iddo. Budowali i dokończyli [dom] zgodnie z rozkazem Boga Izraela oraz z rozkazem Cyrusa, Dariusza oraz Artakserksesa, króla Persji.
Hahoi profet Haggai hoi Iddo capa Zekhariah ni a dei roi e lawk kecu dawk Judah kahrawikungnaw ni kahawicalah a sak awh. Isarel Cathut e kâpoelawk patetlah Persia siangpahrang Sairus hoi Darius hoi Artaxerxes tinaw ni kâ poe e patetlah a sak awh teh a cum awh.
15 I ten dom został zakończony w trzecim dniu miesiąca Adar, w szóstym roku panowania króla Dariusza.
Hote im teh siangpahrang Darius a bawi kum 6nae, Adar thapa hni 3 nah a cum awh.
16 Wówczas synowie Izraela, kapłani, Lewici oraz reszta ludu, który powrócił z niewoli, z radością obchodzili poświęcenie tego domu Bożego.
Isarel catoun, vaihmanaw hoi Levih miphun, san dawk hoi ka tâcawt e ni Cathut e im teh pout laipalah lunghawicalah a sak awh.
17 I złożyli ofiary przy poświęcaniu tego domu Bożego: sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę za grzech za całego Izraela – dwanaście kozłów, według liczby pokoleń Izraela.
Hete im saknae dawkvah maitotan 200, tuca 400 touh a poe awh. Hahoi Isarelnaw hanelah yon thuengnae dawk Isarel miphun yit touh hoiyah hmae 12 touh.
18 Do służby Bożej w Jerozolimie ustanowili kapłanów – według ich oddziałów, i Lewitów – według ich zmian, jak jest napisane w księdze Mojżesza.
Mosi e cauk dawk thut e patetlah Jerusalem e Cathut im thaw tawk hanelah vaihmanaw hoi Levihnaw hah ahuhu lahoi ao sak awh.
19 Ci, którzy powrócili z niewoli, obchodzili też Paschę w czternastym [dniu] pierwszego miesiąca.
Hahoi, san dawk hoi kahloutnaw ni thapa pasuek, hnin 14 nah ceitakhai pawi a sak awh.
20 Kapłani bowiem i Lewici oczyścili się jak jeden mąż, wszyscy byli oczyszczeni. Zabili więc [baranka] paschalnego dla wszystkich, którzy przybyli z niewoli, dla swoich braci kapłanów i dla siebie samych.
Vaihmanaw hoi Levih miphunnaw amamouh kâthoung sak teh abuemlahoi a thoung awh. Hahoi ceitakhai pawi nah san dawk hoi kahloutnaw hoi a hmaunawngha vaihmanaw hanelah tu a thei awh.
21 I spożywali to synowie Izraela, którzy powrócili z niewoli, i każdy, kto odłączył się od nieczystości pogan tej ziemi i [przyłączył się] do nich, aby szukać PANA, Boga Izraela.
Hahoi Isarel catoun san dawk hoi kahlout ni teh Isarel BAWIPA Cathut ka tawng ni teh alouke ramnaw e lawk ngai laipalah, a yonnae naw thoung sak e pueng hoi a canei awh.
22 Przez siedem dni z radością obchodzili też Święto Przaśników, gdyż PAN napełnił ich radością i zwrócił ku nim serce króla Asyrii, aby wzmocnił ich ręce przy pracy [wokół] domu Bożego, Boga Izraela.
Lung kanawmcalah tawn phuen hoeh e pawi hah hnin sari touh thung a sak awh. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni ahnimanaw teh a lunghawi sak. Isarel Cathut e im saknae dawk a kut tha ao sak nahanelah Assiria siangpahrang e lungthin hah ahnimouh koe lah a kamlang sak.
