Ezdrasza 4
1 A gdy wrogowie Judy i Beniamina usłyszeli, że lud, [który powrócił] z niewoli, budował świątynię PANU, Bogu Izraela;
Pea ʻi he fanongo ʻe he ngaahi fili ʻo Siuta mo Penisimani ʻoku langa ʻae faletapu kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ʻe he fānau naʻe fakapōpula:
2 Wówczas przybyli do Zorobabela i naczelników rodów i powiedzieli im: Będziemy budować z wami, gdyż szukamy waszego Boga tak jak wy i składamy mu ofiary od czasów Asarchaddona, króla Asyrii, który nas tu przyprowadził.
Naʻa nau haʻu ai kia Selupepeli, pea ki he kau tuʻukimuʻa ʻi he kau mātuʻa, ʻonau pehē kiate kinautolu, “Tuku ke mau langa mo kimoutolu: he ʻoku mau kumi ki homou ʻOtua, ʻo hangē ko kimoutolu; pea kuo mau feilaulau kiate ia talu ʻae ngaahi ʻaho ʻo Esahatoni ko e tuʻi ʻo ʻAsilia, ʻaia naʻe ʻomi ʻakimautolu ki heni.”
3 Ale Zorobabel, Jeszua i pozostali naczelnicy rodów z Izraela odpowiedzieli im: Nie wolno wam razem z nami budować domu naszemu Bogu, ale my sami będziemy budować PANU, Bogu Izraela, jak nam rozkazał Cyrus, król Persji.
Ka naʻe lea ʻa Selupepeli, mo Sesua, mo hono toe ʻoe kau mātuʻa tuʻukimuʻa ʻo ʻIsileli, ʻo pehē kiate kinautolu, “ʻOku ʻikai te mou kau siʻi mo kimautolu ʻi he langa ʻae fale ki homau ʻOtua; ka temau fai fakataha ʻekimautolu pe ʻae langa fale kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻo hangē ko e fekau ʻae tuʻi ko Kolesi ko e tuʻi ʻo Peasia kiate kimautolu.”
4 Wtedy lud tej ziemi zaczął zniechęcać lud Judy i przeszkadzał im w budowie.
Pea naʻe toki fakavaivai ʻe he kakai ʻoe fonua ʻae nima ʻoe kakai ʻo Siuta, ʻo fakamamahi ʻakinautolu ʻi he langa fale,
5 Ponadto przekupywał przeciwko nim radców, aby udaremnić ich zamiar po wszystkie dni Cyrusa, króla Persji, aż do panowania Dariusza, króla Persji.
Pea naʻa nau totongi ki he kau fakakaukau ke taʻofi kiate kinautolu, mo fakataʻeʻaonga ʻenau tuʻutuʻuni, ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo Kolesi ko e tuʻi ʻo Peasia, ʻo hoko mo e pule ʻa Talaiasi ko e tuʻi ʻo Peasia.
6 Za panowania Aswerusa, na początku jego panowania, napisali skargę przeciwko obywatelom Judy i Jerozolimy;
Pea ʻi he pule ʻa ʻAhasivelo, ʻi hono kamataʻanga ʻo ʻene pule, naʻa nau tohi kiate ia ʻae tohi talakoviʻi ʻae kakai ʻo Siuta mo Selūsalema.
7 A za czasów Artakserksesa Biszlam, Mitredat, Tabeel wraz z pozostałymi towarzyszami napisali do Artakserksesa, króla Persji. List [był] sporządzony pismem syryjskim i przetłumaczony na język syryjski.
Pea naʻe tohi ʻi he ngaahi ʻaho ʻo ʻAtakisekisi ʻe Pisilami, mo Mitilitati mo Tapeli, mo hono toe ʻo ʻenau kaumeʻa, kia ʻAtakisekisi ko e tuʻi ʻo Peasia; pea naʻe fai ʻae tohi ʻi he lea fakaSilia, pea naʻe fakamatala ia ʻi he lea fakaSilia.
8 Kanclerz Rechum i pisarz Szimszaj napisali do króla Artakserksesa list przeciwko Jerozolimie następującej treści:
Naʻe tohi ʻe he ʻeiki fakamaau ko Lihumi mo Simisai ko e tangata tohi ʻae tohi fakakoviʻi ʻo Selūsalema kia ʻAtakisekisi ko e tuʻi ʻo pehē:
9 Kanclerz Rechum, pisarz Szimszaj i pozostali ich towarzysze: Dynajczycy, Afarsadchajczycy, Tarpelajczycy, Afarsajczycy, Arkewijczycy, Babilończycy, Susanchici, Dehawici [i] Elamici;
“Pea naʻe tohi ai ʻe Lihumi ko e ʻeiki fakamaau mo Simisai ko e tangata tohi, mo hono toe ʻo ʻenau kaumeʻa: ko e kau Tinaie mo e kau ʻAfasatikai, ko e kau Tapilai mo e kau ʻAfalisai, ko e kau ʻAkivi, mo e kau Papilone, mo e kau Susa, mo e kau Tehavi, mo e kau ʻElami,
10 I reszta narodów, które wielki i sławny Asnappar przyprowadził i osiedlił w miastach Samarii, oraz pozostali, którzy są za rzeką – otóż;
Mo hono toe ʻoe ngaahi puleʻanga ʻaia naʻe ʻomi ʻe he ʻeiki lahi mo ongolelei ko ʻAsinapa, pea tuku ki he ngaahi kolo ʻo Samēlia, mo hono toe ʻoku ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe, pea ʻi he kuonga ko ia.”
11 To [jest] odpis listu, który posłali do króla Artakserksesa – Twoi słudzy, ludzie mieszkający za rzeką – otóż:
Ko hono hiki eni ʻoe tohi ʻaia naʻa nau ʻave kiate ia, “ʻio, kia ʻAtakisekisi ko e tuʻi: “Ko hoʻo kau tamaioʻeiki ko e kau tangata ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe, pea ʻi he kuonga ko eni.
12 Niech królowi będzie wiadomo, że Żydzi, którzy wyszli od ciebie, przybyli do nas, do Jerozolimy, i odbudowują to buntownicze i niegodziwe miasto, już wznosili mury i położyli fundamenty.
Ke ʻilo ʻe he tuʻi, koeʻuhi ko e kau Siu naʻe ʻalu hake meiate koe kiate kimautolu kuo nau hoko ki Selūsalema, pea ʻoku nau langa ʻae kolo angakovi moʻo faʻa angatuʻu, pea kuo nau fokotuʻu hake hono ngaahi ʻā maka, pea kuo nau fakahoko hono ngaahi tuʻunga.
13 Niech więc będzie królowi wiadomo, że jeśli to miasto zostanie odbudowane i [jego] mury będą wzniesione, wtedy podatku, danin ani cła oni nie będą płacić, a to przyniesie szkodę dochodom króla.
Ko eni ke ʻilo ʻe he tuʻi, kapau ʻe langa ʻae kolo ni, pea toe fokotuʻu ʻa hono ngaahi ʻā maka, ʻe ʻikai te nau kei totongi, pea tukuhau, pe totongi fakatau, pea te ke maumau ai ʻae tukuhau ki he ngaahi tuʻi.
14 Teraz więc, ponieważ jesteśmy na utrzymaniu [twego] pałacu i nie przystoi nam patrzeć na zniewagę króla, posyłamy królowi tę wiadomość;
Pea ko eni, ko e meʻa ʻi heʻemau maʻu homau tokoni mei he fale ʻoe tuʻi, pea naʻe ʻikai taau mo kimautolu ke mamata ki he fakaongokovi ʻoe tuʻi, ko ia kuo mau fekau ai ʻo fakahā ia ki he tuʻi;
15 Aby poszukano w księdze kronik twoich ojców, a znajdziesz w niej i dowiesz się, że to miasto jest miastem buntowniczym i przynosi szkodę królom i prowincjom i że od dawien dawna wzniecano w nim bunty. Z tego powodu to miasto zostało zburzone.
Koeʻuhi ke fai ʻae kumi ʻi he tohi fakamanatu ʻa hoʻo ngaahi tamai: ko ia te ke ʻilo ai ʻi he tohi ʻoe tohi fakamanatu, mo ke ʻilo ko e kolo ni ko e kolo angatuʻu, pea kovi ki he ngaahi tuʻi mo e ngaahi fonua, pea naʻa nau langaʻi ʻae angatuʻu ʻi ai ʻi muʻa: ko e meʻa ko ia naʻe fakaʻauha ai ʻae kolo ni.
16 Zawiadamiamy króla, że jeśli to miasto zostanie odbudowane i jego mury będą wzniesione, wtedy już nie będziesz miał udziału za rzeką.
ʻOku mau fakapapau ki he tuʻi, kapau ʻe toe langa ʻae kolo ni, pea fokotuʻu hono ʻā maka, ko e meʻa ko ia ʻe ʻikai te ke maʻu ai ha tofiʻa ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe.”
17 [Wtedy] król wysłał taką odpowiedź: Kanclerzowi Rechumowi, pisarzowi Szimszajowi i pozostałym ich towarzyszom, którzy mieszkają w Samarii, a także i pozostałym za rzeką: Pokój! Otóż:
Pea naʻe ʻave ʻe he tuʻi ʻa hono tali kia Lihumi ko e ʻeiki fakamaau, mo Simisai ko e tangata tohi, pea ki hono toe ʻo ʻenau kaumeʻa naʻe nofo ʻi Samēlia, pea ko hono toe naʻe nofo ki he kauvai ʻe taha ʻoe vaitafe, [ʻo pehē], “Mou fiemālie pe ʻi he kuonga ni.
18 List, który do nas przysłaliście, został przede mną dokładnie odczytany.
“Ko e tohi naʻa mou fai ʻo ʻomi kiate au naʻe lau totonu ia ʻi hoku ʻao.
19 Dlatego rozkazałem, aby poszukano. I znaleziono, że to miasto od dawna powstawało przeciwko królom, a bunt i rozruchy były w nim wzniecane;
Pea ne u fekau, pea naʻe fai ʻae kumi, pea kuo ʻilo ko e kolo ni naʻe fai ʻae angatuʻu ʻi muʻa ki he ngaahi tuʻi, pea naʻe fai ʻi ai ʻae angatuʻu mo e angakovi.
20 Ponadto potężni królowie panowali nad Jerozolimą i rządzili nad wszystkimi za rzeką, i płacono im podatek, daninę i cło.
Pea naʻe ʻi ai ʻi muʻa ʻae ngaahi tuʻi mālohi lahi foki naʻe pule ʻi Selūsalema, ʻaia naʻe pule ki he ngaahi fonua kotoa pē ʻi he kauvai ʻe taha ʻoe vaitafe; pea naʻe ʻatu kiate kinautolu ʻae totongi, mo e tukuhau, mo e totongi fakatau.
21 Wydajcie więc wyrok, aby powstrzymać tych mężczyzn, żeby to miasto nie zostało odbudowane, dopóki [inny] rozkaz nie będzie przeze mnie wydany.
Pea ko eni mou fekau ki he kau tangata ke tuku, pea ke ʻoua naʻa langa ʻae kolo ni, kaeʻoua ke hoko atu ha fekau ʻe taha meiate au,
22 Pilnujcie, abyście nie zaniedbali tego. Dlaczego miałoby to wzrastać na szkodę królów?
Pea ko eni, vakai, ʻoua naʻa mou liʻaki ʻae meʻa ni: ko e hā ka tupu ai ʻae kovi ke kovi ai ʻae ngaahi tuʻi?”
23 Gdy więc odpis listu króla Artakserksesa został odczytany przed Rechumem, pisarzem Szimszajem i ich towarzyszami, udali się spiesznie do Żydów w Jerozolimie i siłą i mocą wstrzymali budowę.
Pea ko eni ʻi he lau hono hiki ʻoe tohi ʻae tuʻi ko ʻAtakisekisi ʻi he ʻao ʻo Lihumi mo Simisai ko e tangata tohi, mo honau kaumeʻa, naʻa nau ʻalu fakatoʻotoʻo hake ki Selūsalema ki he kakai Siu, pea taʻofi fakamālohi pe ʻakinautolu ke tuku.
24 W ten sposób ustała praca przy domu Bożym, który był w Jerozolimie. I została wstrzymana aż do drugiego roku panowania Dariusza, króla Persji.
Pea naʻe toki tuku ai ʻae ngāue ki he fale ʻoe ʻOtua ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema. Ko ia naʻe tuku ia ʻo aʻu ki hono ua taʻu ʻoe pule ʻa Talaiasi ko e tuʻi ʻo Peasia.
