< Wyjścia 5 >

1 Potem Mojżesz i Aaron przyszli do faraona i powiedzieli: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Wypuść mój lud, aby dla mnie obchodził święto na pustyni.
Henka Mosese'ene Aronikea Feronte vuke amanage huke ome asmi'na'e, Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamo'a amanage nehie, zmatrege'za vahe'ni'amo'za vu'za kama mopafi ranagima nami ne'za ome retro hu'za neho.
2 Faraon odparł: Któż to [jest] PAN, abym miał słuchać jego głosu i wypuścić Izraela? Nie znam PANA, a Izraela też nie wypuszczę.
Hianagi Fero'a ke'nona huno, Ra Anumzana i'za mani'nesigu ke'a antahi'na Israeli vahera zamatresnuge'za vugahaze? Nagra Ra Anumzana ke'na antahi'na osu'noanki'na, nagra Israeli vahera zmatresuge'za ovugahaze!
3 I odpowiedzieli: Bóg Hebrajczyków ukazał się nam. Pozwól nam iść trzy dni drogą na pustynię i złożyć ofiarę PANU, naszemu Bogu, by nie nawiedził nas zarazą albo mieczem.
Mosese'ene Aronikea huke, Hibru vahe'mofo Anumzamo eme tagrite eama huno, ka'ma kopi 3'a zagegnafi kana vuta, kresramna Ra Anumzantia hunteho hu'ne. Hanki anama osanunkeno'a knazantetiro, kazintetiro tahe frigahie.
4 Król Egiptu zapytał ich: Dlaczego wy, Mojżeszu i Aaronie, odrywacie lud od pracy? Idźcie do waszych robót.
Hianagi Isipi kinimo'a, ete kenona huznanteno, Na'ante Israeli vahe'mokizmia eri'za zmifintira zmavre rurega atre'za neha'e? Eteta eri'zantaniare vi'o!
5 I faraon dodał: Oto lud tej ziemi jest teraz liczny, a wy go odrywacie od robót.
Mago'ane Fero'a huno, ke'o, ama Israeli vahe'mo'za rama'a nehzageta, tanagra eri'za zmifinti zmaretre'za neha'e.
6 Rozkazał więc faraon tego dnia nadzorcom ludu i jego przełożonym:
Fero'a ana zagefinke kazokzo eri'za vahe'mokizmi Isipi kva vahe'ene, eri'za kva hu'naza Israeli vahera zamasmino,
7 Już więcej nie będziecie dawać ludowi słomy do wyrobu cegły, jak dotychczas. Niech sami idą i zbierają sobie słomę.
trazamofo rampa'a zamizage'zama mopanema eri havia hu'ne'za heru'za briki'ma tro nehaza zana mago'ane ozmiho, hagi zmatrenke'za trazamofo rampa'a, zamagra'a ome eritru hu'za eri'za eho.
8 Wyznaczcie im [tę samą] liczbę cegieł, jaką wyrabiali poprzednio, nic nie zmniejszajcie. Próżnują bowiem i dlatego wołają: Pozwól nam pójść i złożyć ofiarę naszemu Bogu.
Hianagi korapara nama'a briki tro hutere nehaze, e'i ana kanteke tro hutere hugahaze. Hagi hinke'za erami'za osi'a trora osiho. Na'ankure zamagra feru vahe mani'nazagu, tatregeta vuta Anumzamofona ofa ome kresramna vuntamaneno hu'za krafa nehaze.
9 Niech praca tych ludzi będzie cięższa, aby byli nią zajęci, a nie ufali kłamliwym słowom.
Ama ana vahera mago'ane knama hu'neni'a eri'za zaminke'za eneri'za, ama havige kemofona ontahiho!
10 Wtedy wyszli nadzorcy ludu i jego przełożeni i powiedzieli do ludu: Tak mówi faraon: Nie będę wam dawał słomy.
Kazokzo eri'za vahe'mokizmi kva ne, erizante vugagota hu'naza vahe'mo'za, Israeli vahete vu'za amanage hu'za zamasami'naze, Fero'a amanage huno hu'ne, Nagra magore hu'na trazamofo rampa'a ontamigahue.
11 Sami idźcie, zbierajcie sobie słomę, gdzie ją możecie znaleźć. Mimo to nic nie będzie odjęte z waszej pracy.
Tamagra'a vuta inantegatiro trazamofo rampa'a ome haketa eriho. Hianagi korapa'ma tro'ma nehaza avamenteke brikia tro hinkeno brikimofo nampamo'a evuoramino.
12 Lud rozproszył się więc po całej ziemi Egiptu, aby zbierać ścierń zamiast słomy.
Ana higeno Israeli vahe'mo'za ana maka Isipi mopa'afina briki'ma tro'ma hu'zana traza rampa eri atru hanagu, vu'za e'za hu'naze.
13 A nadzorcy przynaglali, mówiąc: Wykonujcie wasze roboty, codzienną pracę jak wtedy, gdy wam [dawano] słomę.
Kazokzo eri'za vahe'mokizmi kva vahe'mo'za, hu tutu huzmante'za, trazamofo rampama neramunketama mago zagefima eneriza avamente eri'zana eriho.
14 I bito przełożonych spośród synów Izraela, których nadzorcy faraona postawili nad nimi, i pytano ich: Dlaczego ani wczoraj, ani dzisiaj nie wykonaliście tej ilości cegieł jak poprzednio?
Isipi kva vahe'mo'za, Israeli eri'za kva vahete vu'za ome nezmahe'za anage hu'naze, nahigeta okine meninena ko'ma tro'ma nehaza avamentera brikia trora osu'naze?
15 Przełożeni spośród synów Izraela przyszli więc do faraona i wołali: Czemu postępujesz tak ze swoimi sługami?
Israeli eri'za kva vahe'mo'za Feronte vu'za krafage ome nehu'za, nahigenka eri'za vahekamota amanahu kavu kvara hunerantane?
16 Nie dają twoim sługom słomy, a mówią: Róbcie cegłę. I oto biją twe sługi, a to wina twojego ludu.
Hanki eri'za vahekamota trazamofo rampa'a ontami'ne'za, brikia tro hiho huvava hunerantaze. Hanki ko, eri'za vahekamota sefu neramizanagi, hazenkea kagrika'a vahepi me'ne.
17 On odpowiedział: Próżnujecie, próżnujecie i dlatego mówicie: Pozwól nam pójść i złożyć ofiarę PANU.
Hianagi Fero'a anage huno kenona huzmante'ne, Tamagra tusi'a tamavresrage vahere! E'ina hu'negu tamagra hutma, tatrenketa vuta Ra Anumzamofontera ome kresramna vuntamneno hutma nehaze.
18 Teraz więc idźcie i pracujcie. Słomy wam nie dadzą, ale macie dostarczać taką samą ilość cegieł.
Eteta eri'zantamirega ko viho. Magore hu'za trazamofo rampa'a ontamigosazanki, nama'a briki'ma troma huterema nehaze avamenteke maka brikia tro hugahaze.
19 A przełożeni spośród synów Izraela zobaczyli, że są w złym położeniu, [ponieważ] mówiono: Nie zmniejszacie nic z dziennego wyrobu cegieł.
Eri'zante'ma ugagota hu'naza Israeli kva vahe'mo'zama antahizageno, magoke magoke knare'ma tro'ma nehazankna avamente brikia tro hugahaze hige'za, hazenkefi manune hu'za hu'naze.
20 Gdy wychodzili od faraona, spotkali Mojżesza i Aarona, którzy na nich czekali.
Feroma atre'za nevu'za, Mosese'ene Aronikea zmavega anteke oti'nake'za ome nezanage'za,
21 I powiedzieli do nich: Niech PAN wejrzy na was i osądzi, bo sprawiliście, że staliśmy się wstrętni w oczach faraona i w oczach jego sług, i daliście im do ręki miecz, aby nas zabili.
anante amanage hu'za ome znasmi'na'e, Ra Anumzamo neranegeno tanagrama ha'a avu'ava zantera kea huno refko huranantesie. Na'ankure tanagra Fero avufine eri'za vahe'amokizmi zamavufina, tazeri himna nevuta tazeri haviza huta, tahe frihogu zamazampi kazinkano erinteankna hu'na'e.
22 Wtedy Mojżesz wrócił do PANA i powiedział: Panie, dlaczego wyrządziłeś to zło twojemu ludowi? Dlaczego mnie [tu] posłałeś?
Mosese'a ete Ra Anumzamofonte vuno amanage ome hu'ne, Ra Anumzamoka, na'a higenka Israeli vahera hazenkefina zmavrenentane? Na'a higenka vuo hunka hunantanke'na e'noe?
23 Odkąd bowiem poszedłem do faraona, aby mówić w twoim imieniu, gorzej się obchodzi z tym ludem; a ty nie wybawiłeś swego ludu.
Hanki Feronte'ma umahanati'na Kagri kagima he'na kema humanantana kema huanknareti'ma e'neana, agra Israeli vahera rama'a hazenkea zami'neanagi, Kagra magore hunka ana knazampintira zamaza osu'nane.

< Wyjścia 5 >