Wyjścia 17
1 Całe zgromadzenie synów Izraela wyruszyło z pustyni Sin, robiąc postoje, według rozkazu PANA, i rozbili obóz w Refidim, gdzie nie było wody, aby lud mógł się napić.
Pakai thupeh bang in Israel chate abonchauvin Sin gammang akon in akitol uvin mun khat akon munchom khat'a akitol leuvin ahi. Rephidem kiti mun'na ngahmun akisem'uvin hinlah hiche lai mun'na chun twidon ding aumta pon ahi.
2 Dlatego lud spierał się z Mojżeszem, mówiąc: Dajcie nam wody, abyśmy się napili. Mojżesz odpowiedział im: Dlaczego kłócicie się ze mną? Czemu wystawiacie PANA na próbę?
Mipi jong Mose heng'a avel lin a phunchel kit tauvin, “Don ding twi neipe uvin,” ati tauve. Mose'n a donbut in ajah uva, “Ipi ding'a kei koma ki phin'a na hiuvem? Chule ipi ding'a nang hon Pakai na patep u ham?”
3 Lud zaś pragnął tam wody i szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: Po co wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby uśmiercić nas, nasze dzieci i nasze bydło pragnieniem?
Mipihon twi angaicha jing uvin Mose dounan thu aseijun akiphin gam tauvin, “Ipi ding'a Egypt gamsung'a kon'na nei hin puidoh mong mong'u hitam? Nangman keiho le, ka chate'u chule ka gan chate'u ka boncha uva dangchah'a thigam sah ding nei got uva hitam?” tin asei uve.
4 Wtedy Mojżesz zawołał do PANA: Cóż mam uczynić z tym ludem? Jeszcze trochę, a mnie ukamienują.
Chuin Mose jong Pathen heng'a kap pum'in ataovin, “Hiche miteho ding'a ipi kabol ding hitam? Song'a selih ding eigo tauve,” ati.
5 I PAN powiedział do Mojżesza: Idź przed ludem i weź ze sobą [niektórych] ze starszych Izraela. Weź także w rękę swoją laskę, którą uderzyłeś w rzekę, i idź.
“Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Mipiho ma'sang a konchun ki khen doh tem'in chule Nile vadung San najepna tenggol chu kichoiyin lang Israel upa ho phabep kipuijin.”
6 Oto stanę przed tobą tam, na skale na Horebie, i uderzysz w skałę, a wypłynie z niej woda, którą lud będzie pił. I Mojżesz uczynił tak na oczach starszych Izraela.
“Keiman Sinai molsang songpi chungvum'ma ka dinpi ding nahiye, chuteng songpi chu jep lechun twi hung kikho doh jeng ding, Israel miten adon thei diu ahitai,” ati.
7 I nadał temu miejscu nazwę Massa i Meriba z powodu kłótni synów Izraela i dlatego, że wystawili na próbę PANA, mówiąc: Czy PAN jest wśród nas, czy nie?
Mose'n jong hiche mun chu Massah asah tan ahi (hichu ‘patepna’ tia kihe ahi) Chule Maribah (hichu ‘ki khoh doh’ tina ahi) ajeh chu Isreal mite Mose heng'a aphunchil uva, Pakai doumah jing asei doh uvin, “Na Pakaiyin keiho hikoma hi ei umpi mong uva hinam?” atiuvin ahi.
8 Tymczasem Amalek nadciągnął, aby walczyć z Izraelem w Refidim.
Israel mite Rephidim mun aum jinglai yun, Amalek mite ahung kon uvin akisat petauve.
9 I Mojżesz powiedział do Jozuego: Wybierz nam mężczyzn, wyrusz i stocz bitwę z Amalekiem. Ja zaś jutro stanę na szczycie wzgórza z laską Boga w ręku.
Chuin Mose'n jong Joshua heng'a thupeh aneiyin, “Amalek mite toh kisat ding pasal galsat ding phabep khat lheng doh tem'in. Jing nikho le keima gamlah molsang'a ka din ding hichea chu Pathen bantha hat ka dopsang'a ka pan ding ahi,” ati.
10 Jozue uczynił więc, jak mu Mojżesz rozkazał, i stoczył bitwę z Amalekiem. A Mojżesz, Aaron i Chur weszli na szczyt wzgórza.
Mose thupeh bang'in, Joshua'n jong Galsat ding pasal phabep alheng doh tan Amalek mite chu gal akisat pi tauvin ahi. Chuin Mose, Aaron leh Hur amaho cheng chu gam lah molsang lam'a akal tou tauvin ahi.
11 Gdy Mojżesz podnosił rękę, przeważał Izrael, a gdy opuszczał rękę, przeważał Amalek.
Mose'n akhut teni a dopsang chan in Israel mite ahat be cheh jiuvin, chule akhutteni akham teng le vang Amelek mite ahat jita uvin ahi.
12 Ale ręce Mojżesza [były] ociężałe. Wzięli więc kamień i podłożyli pod niego, i usiadł na nim. A Aaron i Chur podpierali jego ręce, jeden z jednej, drugi z drugiej strony. I jego ręce były stale podniesione aż do zachodu słońca.
Mose khut teni chu ahung khaam tan ahile aman jong adomsang joutapon chuin Aaron le Hur'in jong akhut ngap nading'in song ahol le hontan, a khut teni chu song chung'a angam lhan toumun in nilhum keijin akhut chu chol lou helin a domsang thei tan ahiye.
13 Jozue rozgromił więc Amaleka i jego lud ostrzem miecza.
Ajonan Joshua le agalsat mihon Amelek mite chu ajoutaovin ahi.
14 Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Zapisz to na pamiątkę w księdze i powtórz do uszu Jozuego, że wymażę zupełnie pamięć o Amaleku pod niebem.
Gal ajo phat uvin, Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Het jing na ding'in lekhajol khat lanlang hiche gal kisat chung chang thuhi sunlut'in lang Joshua nabeng'a avella nasim peh tan: vannoiya Amalek kihetna kiti keiman kasuh mang hel ahitai,” ati.
15 Potem Mojżesz zbudował ołtarz i nadał mu nazwę: PAN moją chorągwią;
Mose'n jong hiche lai munna chun maicham asem in, “YAWEH-NISSI” (Pakai chu kaponlop ahi) tin asah tai.
16 Bo powiedział: Ręka tronu PANA i wojna PANA będzie przeciwko Amalekowi z pokolenia na pokolenie.
Aman aseijin, “Amalek mite'n Pakai doumah'a chon masao ahin, tunvang! Pakaiyin imatih channa Amalek mite akidou peding ahitai,” ati.
