Efezjan 4
1 Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani;
Erah raangtaan ih—Ngah, Teesu mootkaat kaatkang ih phaatak ni tongte warah ih baat rumhala: Rangte ih poon tahan eno heh ih poon theethe ih tongtha an.
2 Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości;
Sen loong ah saarookwet toongtang ang theng, mise angtheng nyia jirep jen naan ete ang theng. Wasiit ih wasiit jeng naan anno sen minchan ah noisok theng.
3 Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.
Chiiala ni sen loong ah semroongroong ang anno esiit ih jutje lan, eno erah jutje lan ah naririh ih thiin an.
4 Jedno [jest] ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania.
Sakpuh nyia chiiala ah esiit angla, erah likhiik Rangte ih uh laalom esiit raang ih poon halan.
5 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
Teesu esiit, tuumaang esiit, juutem esiit angla;
6 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.
thoontang mina raangtaan ih Rangte nyia Hewah esiit, eno heh loongtang raang ih Teesu, loongtang mina jun ih roong mokala nyia loongtang mina damdi tongla.
7 A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa.
Seng loong esiit esiit suh hoondak lakkot ah Kristo ih thiikmiikta jun ih chothuk hali.
8 Dlatego [Pismo] mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary.
Rangteele ni amah liiha, “Heh echoong thoon ni du wangta adi, phaatak nawa loong ah hantek siitwanta; heh ih mina loong suh hoondak lakkot ah korumta.”
9 Lecz to, [że] wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi?
Eno, amadi “heh du wangta” ah tiimjih suh liiha? Erah langla jaakhoh ah arah hamongtang adi ra taha.
10 Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.
Erah thoidi wasiit wah marah datra taha erah wah wah ah we ngaak duuwangta, rang khothung echoong ni duuwangta, rang nyi hah noongrep nah heh eje totoh angsuh ah.
11 I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;
Heh ih “mina loong asuh hoondak lakkot” ah korumta; heh ih mararah ah kaamwah angthuk suh kheeta, mararah ah khowah angthuk suh kheeta, mararah ah ewangelis angthuk suh, maramarah ah pastor nyia nyootte angthuk suh khe rumta.
12 Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa;
Erah langla, Rangte mina loong ah Kristaan mootkaat kaat thuk suh khe rumta, Kristo sakpuh chaas ah hakthuk suh ah.
13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;
Eno seng loongtang seng tuumaang nyia Rangte Sah men jat hi jun ih esiit ih hoontheng; seng loong ah Kristo angla likhiik maang mi langlang mihak thungsek ih hoontheng.
14 Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp [prowadzący] na manowce błędu.
Erah thoidoh seng noodek likhiik lakah ang theng, mih mokwaante loong ih nyootsoot ha tiit ah chaat eno juutak ih haangko lengmotmot kah eh ah likhiik ah, erah loong ah ih bah neng tenthun ni tiim thunha erah di moong mokwaan kaatla.
15 Lecz będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową – w Chrystusa.
Erah nang ebah, moongnook tiitwaan nyia chiiala amiisak tiit ah roongwaan ih no, Kristo ih siit hali lam adoh haktheng, seng lamsiitte ah heh juuba.
16 Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.
Sak asi ni hephaan dowa lak alah adoleh tui akhoh jirep ah heh ih panha jun eroom ih roong roopla, eno sakpuh putang adi hethah hethah ah rooptoom ano esiit ih hoonla. Erah thoidi, sakpuh ni hethah hethah mathan ah erah loong ah o mamah reetheng ah, erah likhiik mokah rum ano minchanmui jun ih sakpuh ah ehak ela.
17 To więc mówię i zaświadczam w Panu, abyście [już] więcej nie postępowali tak, jak postępują inni poganie w próżności ich umysłu;
Erah raang ih, Teesu mendi ngah ih sen suh dangdang ih baat rumhala: Rangmen lajatte loong likhiik lakah songtong theng, neng loong abah neng tenthun ah thaangmuh
18 Mając przyćmiony rozum, obcy dla życia Bożego z powodu niewiedzy, która w nich jest, z powodu zatwardziałości ich serca.
nyia neng thung ah laamang ni. Erah loong abah Rangte ih koha roidong adi amuh, tiimnge liidi neng loong ah lajatte nyia neng tenthun ah jong ajaan tenthun.
19 Oni, stawszy się nieczuli, oddali się rozpuście, dopuszczając się wszelkiej nieczystości z zachłannością.
Neng loong ah rakrek tenthun takah jeeka; eno neng roidong ah tiimthan ethih ekhah jeela erah di maakkaat rumla.
20 Lecz wy nie tak nauczyliście się Chrystusa;
Kristo jiin nawa nyootsoot tan ah emah tah angka!
21 Jeśli tylko słyszeliście go i byliście pouczeni przez niego, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie;
Sen ih Jisu tiit japchaat etan, eno heliphante ang anno Jisu jiin dowa amiisak ah nyootsoot etan.
22 Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić [z siebie] starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze;
Erah raangtaan ih, sen roidong ehak ah ehaat ih an—sen roidong ehak ah ebah hansi ramka ni songtong thuk tahan.
23 I odnowić się w duchu waszego umysłu;
Sen tenthun mongtham ah ena jaatjaat ang theng,
24 I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.
eno roidong ena ah kaptheng, erah roidong Rangte likhiik ih dongta, eno heheh ih ami tiit nyia esa ah dongjat thuk ha.
25 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo, niech każdy mówi prawdę swojemu bliźniemu, bo jesteśmy członkami jedni drugich.
Erah raangtaan ih tiit hu nakkah baat theng! Hanpiite wahoh damdoh amiisak tiit baat theng, tiimnge liidoh seng loong ah Jisu sakpuh ni esiit ih hoonli.
26 Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce.
Sen ten khah anbah uh, rangdah nah naktoom dat hoom han, eno henih nitang uh ten lakhat theng.
27 Nie dawajcie miejsca diabłu.
Hakhoh Luuwang ah naknop thuk an.
28 Kto kradł, niech więcej nie kradnie, ale raczej niech pracuje, czyniąc własnymi rękami to, co jest dobre, aby miał [z czego] udzielać potrzebującemu.
Miputte angtan bah, mih put ah toihaat anno mootkaat thong mokah an, phanjangjang toom songtong an nyia changthih noodek toom jen chosok an.
29 Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym.
Jengkhaap thih nakjeng an, erah nang ebah mih ih nookchaat theng jengkong an, mina tiimdi thoomramla eradoh senjeng senkong ah chaat hanno heh tarong theng toom ang ah.
30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.
Rangte Esa Chiiala ah nak thungthet thuk an; tiimnge liidi Rangte ah sen changte ngeh ih Chiiala ah changte wah sin, adoleh Rangte ih maama pongwan angthuk suh rangwu saakaan ah ethok jaatjaat ih thuk ha ngeh ih kamkam angtheng sin hoonha.
31 Wszelka gorycz i zapalczywość, gniew, wrzask i złorzeczenie niech zostaną usunięte spośród was wraz ze wszelką złośliwością.
Ethih ekhah loong nawa, hansi ramka nawa, nyia tenkhat nawa haloh ang an. Sen jaachi nah lakah liilaangmui theng adoleh kaanjuumui theng adoleh lakah chiik haatmui theng.
32 Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi, miłosierni, przebaczając sobie, jak i wam Bóg przebaczył w Chrystusie.
Erah nang ebah, wasiit ih wasiit minchan muite nyia Kristo jun ih Rangte ih biin anaan hoon hali ah likhiik ih wasiit ih wasiit biin anaan jen hoonte ang theng.
