Kaznodziei 6
1 Jest zło, które widziałem pod słońcem i które jest powszechne wśród ludzi:
Aseneno richo machielo e piny, kendo obedo sandruok ahinya ni dhano:
2 Gdy jakiemuś człowiekowi Bóg dał bogactwo, majątek i sławę, tak że nie brakuje jego duszy nic z tego, czegokolwiek by pragnął, jednak Bóg nie daje mu możliwości spożywać tego, ale spożywa to obcy człowiek. Jest to marnością i ciężką niedolą.
Nyasaye miyo dhano mwandu, ngima maber kod luor makende, mondo kik obed maonge gimoro amora ma chunye dwaro, makmana Nyasaye ok miye thuolo mar bedo gi mor kuomgi, kendo ngʼato nono ema bedo mamor kodgi. Maonge tiende, kendo en richo marach moloyo.
3 Choćby ktoś spłodził stu [synów], żył wiele lat i dni jego lat się przedłużyły, a jego dusza nie była nasycona dobrem i nie miał nawet pogrzebu, powiadam: lepszy jest od niego martwy płód.
Ngʼato nyalo bedo kod nyithindo mia achiel kendo odak higni mangʼeny; to kata bed ni odak mangʼeny maromo nade, ka ok onyal yudo mor kuom mwandune kendo ok oike maber ka otho, to awacho ni nyathi monywol kosetho ber moloye.
4 [Ten] bowiem przychodzi w marności i odchodzi w ciemności, a jego imię zostaje okryte ciemnością.
Nywol mar nyathi ma kamano en kayiem nono, olal e mudho kendo kata nying ok chake.
5 Nie widział nawet słońca i nic nie wie. Ma on większy spokój niż tamten.
Kata obedo ni ne ok oneno wangʼ chiengʼ kamano, kata ngʼeyo gimoro amora, to en gi kwe moloyo ngʼat
6 Bo choćby nawet żył przez dwa tysiące lat, nie zaznałby żadnego dobra. Czy wszyscy nie idą do jednego miejsca?
modak higni gana gi gana to onge gi mor. Donge giduto gidhi mana kamoro achiel?
7 Wszelki trud człowieka [jest] dla jego ust, a jednak jego dusza nie może się nasycić.
Dhano tiyo matek mondo oyud gima ochamo, to kata kamano gik moyudo ok rome.
8 Czego więcej ma bowiem mądry od głupca? Albo czego [więcej ma] ubogi, który umie postępować wśród żyjących?
En angʼo ma ngʼama riek nigo moloyo ngʼama ofuwo? En ohala mane ma ngʼama ofuwo yudo kuom ngʼeyo kaka dodimbre e nyim joma moko?
9 Lepsze jest to, co oczy widzą, niż ciągłe pragnienie. To również jest marnością i utrapieniem ducha.
Ber bedo mamor gi gik ma in-go moloyo bedo gi gombo kuom gima iongego. Ma bende en gima onge tiende kendo ochalo mana kalawo bangʼ yamo.
10 Temu, kto jest, już nadano imię i wiadomo, że jest człowiekiem i że nie może się on spierać z mocniejszym od siebie.
Gimoro amora mantiere nosemi nyinge chon, kendo gima dhano en bende nosengʼe; onge ngʼama nyalo piem gi ngʼama oloye gi teko.
11 Ponieważ wiele jest rzeczy, które pomnażają marność, jaką z nich [korzyść] ma człowiek?
Kaka weche bedo mathoth, e kaka gibedo maonge tiendgi. To ere kaka mano miyo ngʼato ohala?
12 Któż bowiem wie, co jest dobre dla człowieka w tym życiu po wszystkie dni jego marnego życia, które jak cień przemijają? Albo kto oznajmi człowiekowi, co po nim będzie pod słońcem?
Ere ngʼama nyalo ngʼeyo gima ber ma dhano onego tim e ngima machiekni kendo manono makadho mana ka tipo? Koso ere ngʼama nyalo nyise gima biro timorene e piny bangʼ thone?
