Kaznodziei 3
1 Jest pora na wszystko i czas na każdą sprawę pod niebem.
Всему свое время, и время всякой вещи под небом:
2 [Jest] czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono;
время рождаться, и время умирать; время насаждать, и время вырывать посаженное;
3 Czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;
время убивать, и время врачевать; время разрушать, и время строить;
4 Czas płaczu i czas śmiechu, czas smutku i czas pląsów;
время плакать, и время смеяться; время сетовать, и время плясать;
5 Czas rzucania kamieni i czas zbierania kamieni, czas uścisków i czas powstrzymywania się od uścisków;
время разбрасывать камни, и время собирать камни; время обнимать, и время уклоняться от объятий;
6 Czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania;
время искать, и время терять; время сберегать, и время бросать;
7 Czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;
время раздирать, и время сшивать; время молчать, и время говорить;
8 Czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
время любить, и время ненавидеть; время войне, и время миру.
9 Jaki pożytek ma ten, kto pracuje, z całego swego trudu?
Что пользы работающему от того, над чем он трудится?
10 Widziałem pracę, którą Bóg dał synom ludzkim, aby się nią trudzili.
Видел я эту заботу, которую дал Бог сынам человеческим, чтобы они упражнялись в том.
11 Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.
Все соделал Он прекрасным в свое время, и вложил мир в сердце их, хотя человек не может постигнуть дел, которые Бог делает, от начала до конца.
12 Dlatego wiem, że dla nich nie ma nic lepszego nad to, by się radowali i czynili dobrze za swego życia.
Познал я, что нет для них ничего лучшего, как веселиться и делать доброе в жизни своей.
13 Również i to, gdy każdy człowiek je i pije, i cieszy się dobrem całego swego trudu, jest darem Boga.
И если какой человек ест и пьет, и видит доброе во всяком труде своем, то это - дар Божий.
14 Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg, będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali.
Познал я, что все, что делает Бог, пребывает вовек: к тому нечего прибавлять и от того нечего убавить, - и Бог делает так, чтобы благоговели пред лицем Его.
15 To, co było, jest teraz, a to, co będzie, już było. Bóg bowiem żąda tego, co przeminęło.
Что было, то и теперь есть, и что будет, то уже было, - и Бог воззовет прошедшее.
16 Widziałem jeszcze pod słońcem niegodziwość w miejscu sądu, a w miejscu sprawiedliwości – nieprawość.
Еще видел я под солнцем: место суда, а там беззаконие; место правды, а там неправда.
17 I powiedziałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwego, jak i niegodziwego, gdyż tam będzie czas na [osądzenie] każdego zamiaru i uczynku.
И сказал я в сердце своем: “праведного и нечестивого будет судить Бог; потому что время для всякой вещи и суд над всяким делом там”.
18 Powiedziałem w sercu o sprawie synów ludzkich: Oby Bóg im pokazał, aby wiedzieli, że są tylko zwierzętami.
Сказал я в сердце своем о сынах человеческих, чтобы испытал их Бог, и чтобы они видели, что они сами по себе животные;
19 Bo jednakowy jest los synów ludzkich i los zwierząt. Jak umiera ten, tak umiera i tamto. Wszyscy mają jednakowe tchnienie, a nie ma człowiek przewagi nad zwierzęciem, gdyż wszystko jest marnością.
потому что участь сынов человеческих и участь животных - участь одна: как те умирают, так умирают и эти, и одно дыхание у всех, и нет у человека преимущества перед скотом, потому что все - суета!
20 Wszystko to idzie do jednego miejsca; wszystko jest z prochu i wszystko w proch się obraca.
Все идет в одно место: все произошло из праха и все возвратится в прах.
21 A któż wie, że duch synów ludzkich idzie w górę, a duch zwierzęcia zstępuje do ziemi?
Кто знает: дух сынов человеческих восходит ли вверх, и дух животных сходит ли вниз, в землю?
22 Dlatego zobaczyłem, że nie ma nic lepszego nad to, żeby człowiek się radował ze swoich dzieł, gdyż to jest jego dział. Któż bowiem doprowadzi go [do tego], aby poznał to, co ma być po nim?
Итак увидел я, что нет ничего лучше, как наслаждаться человеку делами своими: потому что это - доля его; ибо кто приведет его посмотреть на то, что будет после него?
