Kaznodziei 12
1 Pamiętaj więc o swoim Stwórcy w dniach swojej młodości, zanim nastaną złe dni i przyjdą lata, o których powiesz: Nie podobają mi się.
Khumbula uMdali wakho ngezinsuku zobutsha bakho, kungakafiki insuku zokuhlupheka njalo kusondele leminyaka lapho ozakuthi, “Angizuzi kuthokoza kuyo”
2 Zanim zaćmią się słońce, światło, księżyc i gwiazdy, a chmury powrócą po deszczu.
andubana ilanga lokukhanya kanye lenyanga lezinkanyezi kufiphale, lamayezi achitheke ngemva kwezulu;
3 W dzień, w którym trząść się będą stróże domu i pochylą się silni mężczyźni, ustaną mielący, gdyż będzie ich mało, i zaćmią się patrzące przez okna;
lapho abalindi bendlu bezathuthumela, amadoda aqinileyo akhokhobe, labacholi batshiye umsebenzi ngoba sebebalutshwana, kuthi labalunguzayo ngamawindi sebebona lufifi;
4 I zamkną się drzwi na ulicę, gdy odgłos mielenia osłabnie, gdy będzie się wstawać na głos ptaków i przycichną wszystkie córki śpiewające.
lapho iminyango ephumela emigwaqweni isivaliwe lomsindo wokuchola usufiphala; lapho abantu besethuswa yikukhala kwenyoni, lezingoma zazo zincipha;
5 Gdy też będą się bać wysokich miejsc i lękać na drodze, [gdy] zakwitnie drzewo migdałowe i szarańcza będzie ciężka i pragnienie ustanie, bo człowiek idzie do [swego] wiecznego domu, a płaczący będą chodzić po ulicach;
lapho abantu sebesesaba izindawo eziphakemeyo lezingozi emigwaqweni; lapho isihlahla se-alimondi sesiqhakaza lentethe isihamba ngokuzihudula nje njalo kungasekho ukulangazelela. Lapho-ke umuntu usesiya ekhaya lakhe laphakade njalo abalilayo bagcwale emigwaqweni.
6 Zanim się zerwie srebrny sznur i stłucze złota czasza, nim rozbije się dzban u źródła i złamie się koło przy studni.
Mkhumbule intambo yesiliva ingakaqamuki, kumbe umganu wegolide ungakabhidlizwa; lodiwo lungakahlikizwa emthonjeni, loba ivili lephulwe emgodini wamanzi,
7 Wtedy proch powróci do ziemi, jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
kuthi umhlabathi ubuyele emhlabathini lapho owavela khona, lomphefumulo ubuyele kuNkulunkulu onguye owawuphayo.
8 Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – wszystko to marność.
“Ize! Ize!” kutsho uMtshumayeli, “Konke kuyize!”
9 A poza tym, że Kaznodzieja był mądry, uczył lud wiedzy; rozważał, badał i ułożył wiele przysłów.
UMtshumayeli wayehlakaniphile, njalo esabela abantu ulwazi. Wazidla ingqondo wadingisisa wamisa kuhle izaga ezinengi.
10 Kaznodzieja starał się znaleźć słowa przyjemne i napisał to, co jest dobre – słowa prawdy.
UMtshumayeli wadingisisa ukuze azuze amazwi ayiwonawona, kwathi-ke konke akulobayo kwaqonda njalo kuliqiniso.
11 Słowa mądrych są jak ościenie i jak gwoździe wbite przez tych, którzy je złożyli, i pochodzą od jednego pasterza.
Amazwi abahlakaniphileyo anjengenswazi zokwethusa izimvu, izitsho zabo eziqoqiweyo zinjengezipikili ezibethelwe zatshona, zivela kuMalusi munye.
12 Ponadto, mój synu, przyjmij przestrogę z tych [słów]: Pisaniu wielu ksiąg nie ma końca, a wiele nauki męczy ciało.
Limuka, ndodana yami, loba kuyini okudlula lapho. Ukulotshwa kwezincwadi ezinengi akulamkhawulo, njalo ukufunda kakhulu kuhlukuluza umzimba.
13 Wysłuchaj podsumowania wszystkiego: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań. Ponieważ to jest cały [obowiązek] człowieka.
Manje-ke konke sekuzwakele; nansi isiphetho sendaba: Mesabe uNkulunkulu ugcine imiyalo yakhe, ngoba lo yiwo wonke umlandu womuntu.
14 Bóg przywiedzie bowiem każdy uczynek na sąd, nawet każdą rzecz utajoną, czy dobrą, czy złą.
Ngoba uNkulunkulu uzazahlulela zonke izenzo, lalokho okufihliweyo loba kuhle loba kubi.
