< Kaznodziei 10 >

1 Zdechłe muchy zasmradzają i psują olejek aptekarza. Tak samo odrobina głupstwa psuje [człowieka] poważanego z powodu jego mądrości i sławy.
Las moscas muertas hacen heder y dar mal olor el perfume del perfumador; y al estimado por sabiduría y honra una pequeña insensatez.
2 Serce mądrego jest po jego prawicy, ale serce głupca po jego lewicy.
El corazón del sabio está a su mano derecha: mas el corazón del insensato, a su mano izquierda.
3 Nawet gdy głupiec idzie drogą, brakuje mu rozumu, i mówi wszystkim, że jest głupcem.
Y aun cuando el insensato va por el camino, su cordura falta; y dice a todos: insensato es.
4 Jeśli duch władcy powstaje przeciwko tobie, nie opuszczaj swego miejsca, gdyż pokora zapobiega wielkim wykroczeniom.
Si espíritu de señor te acometiere, no dejes tu lugar; porque la flojedad hará reposar grandes pecados.
5 Jest zło, które widziałem pod słońcem, to błąd, który pochodzi od władcy:
Hay otro mal que ví debajo del sol, como salido de delante del señor por yerro:
6 Głupota jest wywyższona do wielkiej godności, a bogaci [w mądrość] siedzą nisko.
La insensatez está asentada en grandes alturas; y los ricos están sentados en bajeza.
7 Widziałem sługi na koniach, a książąt idących pieszo jak słudzy.
Ví siervos encima de caballos, y príncipes que andaban, como siervos, a tierra.
8 Kto kopie dół, [sam] w niego wpadnie, kto rozwala płot, tego ukąsi wąż.
El que hiciere el hoyo, caerá en él; y el que aportillare el vallado, morderle ha la serpiente.
9 Kto przenosi kamienie, porani się nimi, kto rąbie drwa, naraża się na niebezpieczeństwo.
El que mudare las piedras, tendrá trabajo en ellas: el que cortare la leña, peligrará en ella.
10 Jeśli stępi się żelazo, a nie naostrzy się jego ostrza, wtedy trzeba wytężyć siły. Ale lepiej skutkuje mądrość.
Si se embotare el hierro, y su filo no fuere aguzado, añadir más fuerza: mas la bondad de la sabiduría excede.
11 Wąż ukąsi bez zaklęcia, a gaduła nie jest niczym lepszym.
Si la serpiente mordiere no encantada, no es más el lenguaz.
12 Słowa z ust mądrego są łaskawe, ale wargi głupca pożerają jego samego.
Las palabras de la boca del sabio son gracia: mas los labios del insensato lo echan a perder.
13 Początek słów jego ust to głupota, a koniec jego mowy to wielkie szaleństwo.
El principio de las palabras de su boca es insensatez; y el fin de su habla, desvarío malo.
14 Głupiec wiele mówi, [choć] człowiek nie wie, co nastąpi. Któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
El insensato multiplica palabras, y dice: No sabe hombre lo que ha de ser: ¿y quién le hará saber, lo que será después de él?
15 Głupi męczą się trudem, a nie wiedzą nawet, jak dojść do miasta.
El trabajo de los insensatos los fatiga; porque no saben por donde van a la ciudad.
16 Biada tobie, ziemio, gdy twoim królem dziecko, a twoi książęta z rana biesiadują.
¡Ay de ti tierra, cuando tu rey fuere mozo, y tus príncipes comen de mañana!
17 Błogosławiona jesteś, ziemio, gdy twój król pochodzi ze szlachetnego rodu, a twoi książęta we właściwym czasie jadają, by się posilić, a nie dla pijaństwa.
¡Bienaventurada tierra tú, cuando tu rey fuere hijo de nobles, y tus príncipes comen a su hora por la fuerza, y no por el beber!
18 Z powodu lenistwa chyli się dach, a wskutek opieszałości rąk przecieka dom.
Por la pereza se cae la techumbre; y por la flojedad de manos se llueve la casa.
19 Dla uciechy wyprawia się ucztę i wino rozwesela życie, ale pieniądze umożliwiają wszystko.
Por el placer se hace el convite, y el vino alegra los vivos; y el dinero responde a todo.
20 Nawet w swoich myślach nie złorzecz królowi ani w swojej sypialni nie przeklinaj bogatego, bo ptak niebieski zaniesie ten głos, a to, co skrzydlate, rozgłosi sprawę.
Ni aun en tu pensamiento digas mal del rey; ni en los secretos de tu cámara digas mal del rico; porque las aves del cielo llevarán la voz; y las que tienen alas, harán saber la palabra.

< Kaznodziei 10 >