Kaznodziei 10

1 Zdechłe muchy zasmradzają i psują olejek aptekarza. Tak samo odrobina głupstwa psuje [człowieka] poważanego z powodu jego mądrości i sławy.

Dode vliegen verpesten welriekende balsem; Zo verliest de edelste wijsheid door een weinig dwaasheid haar roem.

2 Serce mądrego jest po jego prawicy, ale serce głupca po jego lewicy.

Het hart van den wijze zit rechts, Het hart van den dwaze zit links.

3 Nawet gdy głupiec idzie drogą, brakuje mu rozumu, i mówi wszystkim, że jest głupcem.

Welke weg de dwaas ook gaat, zijn verstand schiet te kort; Maar van iedereen zegt hij: Wat een dwaas!

4 Jeśli duch władcy powstaje przeciwko tobie, nie opuszczaj swego miejsca, gdyż pokora zapobiega wielkim wykroczeniom.

Als de toorn van een vorst u bedreigt, Loop dan niet weg van uw post; Want kalmte brengt grote opwinding tot bedaren.

5 Jest zło, które widziałem pod słońcem, to błąd, który pochodzi od władcy:

Nog een ander kwaad zag ik onder de zon: Vergissingen door vorsten begaan.

6 Głupota jest wywyższona do wielkiej godności, a bogaci [w mądrość] siedzą nisko.

De dwaas wordt op hoge posten geplaatst, En vele aanzienlijken blijven ten achter;

7 Widziałem sługi na koniach, a książąt idących pieszo jak słudzy.

Dienstknechten zag ik te paard, En prinsen gingen als slaven te voet.

8 Kto kopie dół, [sam] w niego wpadnie, kto rozwala płot, tego ukąsi wąż.

Wie een kuil graaft, valt er zelf in; Wie een muur doorbreekt, wordt door een slang gebeten.

9 Kto przenosi kamienie, porani się nimi, kto rąbie drwa, naraża się na niebezpieczeństwo.

Wie stenen draagt, bezeert zich er aan; Wie hout klooft, loopt gevaar, zich te wonden.

10 Jeśli stępi się żelazo, a nie naostrzy się jego ostrza, wtedy trzeba wytężyć siły. Ale lepiej skutkuje mądrość.

Is het ijzer stomp geworden, En slijpt men de snede niet, Dan moet men zijn krachten verdubbelen; Zo biedt de wijsheid een voordeel.

11 Wąż ukąsi bez zaklęcia, a gaduła nie jest niczym lepszym.

En als de slang bijt, omdat ze niet wordt bezworen, Heeft de slangenbezweerder geen nut van zijn kunde.

12 Słowa z ust mądrego są łaskawe, ale wargi głupca pożerają jego samego.

Aangenaam zijn woorden uit de mond van een wijze; Maar de lippen van een dwaas brengen hem verderf.

13 Początek słów jego ust to głupota, a koniec jego mowy to wielkie szaleństwo.

Reeds het begin van zijn woorden is dwaasheid, En het einde ervan barre onzin;

14 Głupiec wiele mówi, [choć] człowiek nie wie, co nastąpi. Któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

Want de dwaas verspilt vele woorden. Niemand weet, wat de toekomst brengt; Want wie kan hem zeggen, wat er later komt?

15 Głupi męczą się trudem, a nie wiedzą nawet, jak dojść do miasta.

De domme slooft zich af bij zijn werk, Omdat hij niet eens de weg naar de stad kent.

16 Biada tobie, ziemio, gdy twoim królem dziecko, a twoi książęta z rana biesiadują.

Wee u, land, als uw koning een kind is, En uw prinsen in de morgenstond slempen.

17 Błogosławiona jesteś, ziemio, gdy twój król pochodzi ze szlachetnego rodu, a twoi książęta we właściwym czasie jadają, by się posilić, a nie dla pijaństwa.

Heil u, land, als uw koning een edelman is, En uw prinsen op tijd maaltijd houden, Stevig, maar zonder zich te bedrinken.

18 Z powodu lenistwa chyli się dach, a wskutek opieszałości rąk przecieka dom.

Bij luiheid verzakken de balken, En het huis wordt lek door traagheid van handen.

19 Dla uciechy wyprawia się ucztę i wino rozwesela życie, ale pieniądze umożliwiają wszystko.

Om te genieten legt men maaltijden aan, En wijn vervrolijkt het leven; Voor geld is alles te krijgen.

20 Nawet w swoich myślach nie złorzecz królowi ani w swojej sypialni nie przeklinaj bogatego, bo ptak niebieski zaniesie ten głos, a to, co skrzydlate, rozgłosi sprawę.

Vloek den koning zelfs niet op uw sponde, En scheld zelfs in uw slaapvertrek niet op den rijke; Want de vogels in de lucht kraaien het rond, En de fladderaars brengen het uit.