Powtórzonego 8
1 Wszystkich przykazań, które ci dziś nakazuję, będziecie przestrzegać i wypełniać [je], abyście żyli, rozmnażali się, weszli i posiedli ziemię, którą PAN przysiągł waszym ojcom.
Na hing o moe, na pung o thai hanah hoi Angraeng mah nam panawk khaeah sak ih lokkamhaih prae thungah akun moe, prae to na toep o thai hanah, vaihniah kang paek ih loknawk hae kahoih ah pazui oh.
2 Pamiętaj całą drogę, którą prowadził cię PAN, twój Bóg, przez te czterdzieści lat po pustyni, by cię ukorzyć i doświadczać, aby poznać, co jest w twoim sercu, czy będziesz przestrzegał jego przykazań, czy nie.
Saning qui palito thung Angraeng mah kawbangah maw praezaek ah zaehhoih, tito poek oh; na Angraeng Sithaw mah na palung thungah paek ih lok pakuem koehhaih palung tawnh o maw, tawn o ai, tiah panoek hanah, kahnaem ah ang suek o moe, ang tanoek o.
3 Upokorzył cię, dawał ci odczuć głód i karmił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, aby cię nauczyć, że nie samym chlebem człowiek żyje, ale że człowiek żyje każdym słowem, które wychodzi z ust PANA.
Anih mah atlim ah ang suek o moe, zok amthlamsak naah, nangcae hoi nam panawk mah panoek o ai ih, manna hoiah ang pacah o, to pongah kami loe takaw khue hoiah hing mak ai, Angraeng pakha hoi tacawt loknawk hoiah ni hing, tito ang panoek o sak.
4 Twoja odzież nie zniszczyła się na tobie i twoja noga nie opuchła [przez] te czterdzieści lat.
Na khukbuennawk to prawn ai moe, saning qui palito thung, na khoknawk doeh bawk ai.
5 Rozważ więc w swym sercu, że jak człowiek karze swego syna, [tak] PAN, twój Bóg, karze ciebie.
Kami mah a capa thuitaek baktih toengah, Angraeng mah ang thuitaek o, tito panoek oh.
6 Dlatego przestrzegaj przykazań PANA, swego Boga, abyś chodził jego drogami i bał się go.
A caehhaih loklam ah na caeh o moe, anih to zit hanah, na Angraeng Sithaw mah paek ih loknawk to pazui oh.
7 PAN, twój Bóg, prowadzi cię bowiem do ziemi dobrej, [do] ziemi potoków wód, źródeł i głębin, wytryskających w dolinach i górach;
Na Angraeng Sithaw mah kahoih prae, azawn, vacong tui kapop prae, azawn, mae ah tacawt tuipuek hoi vacong tui ohhaih prae,
8 [Do] ziemi pszenicy i jęczmienia, winorośli, figowców i drzew granatu; [do] ziemi oliwy i miodu;
cang, barli cang, misur kungnawk, thaiduet kungnawk, pomogranat kungnawk, olive situi hoi khoitui longhaih prae,
9 [Do] ziemi, w której będziesz jeść chleb, nie odczuwając niedostatku; w której niczego ci nie zabraknie; do ziemi, której kamienie są żelazem, a z jej gór będziesz wydobywać miedź.
kakhaa ai takaw, angaihaih tidoeh kaom ai prae, sum ah kangcoeng thlung hoi sum kamling takaehhaih maenawk nuiah na caeh o haih tih.
10 Gdy będziesz jadł do syta, będziesz błogosławił PANA, swego Boga, za dobrą ziemię, którą ci dał.
Nangcae han kahoih parai prae to ang paek o pongah, buh na caak o moe, zok nam hah o naah, Angraeng to tahamhoihaih na paek o han oh.
11 Strzeż się, byś nie zapomniał PANA, swego Boga, i nie zaniedbał jego przykazań, jego praw i jego nakazów, które ci dziś nakazuję;
Vaihniah kang paek o ih loknawk, a lokcaekhaihnawk, a zaehhoihaih daannawk pazui ai ah oh moeng moe, na Angraeng Sithaw pahnet moeng han ai ah acoe oh;
12 Aby – gdy najesz się do syta, pobudujesz piękne domy i zamieszkasz w nich;
zok kamhah ah buh na caak o moe, kahoih parai im ah na oh o moe,
13 I kiedy twoje bydło i owce rozmnożą się, przybędzie ci srebra i złota oraz wszystko, co będziesz miał, powiększy się;
nang ih maitaw hoi tuunawk to pung o, sui hoi sum kanglungnawk pop parai ah na tawnh o moe, na tawnh o ih hmuennawk boih pung naah,
14 Twoje serce nie uniosło się i abyś nie zapomniał PANA, swego Boga, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli;
amoek o hmah, misong ah na oh o haih Izip prae thung hoiah zaehoikung, na Angraeng Sithaw to pahnet o hmah;
15 Który cię przeprowadził przez tę wielką i straszną pustynię, [gdzie były] węże jadowite i skorpiony, [przez] suchą [ziemię], bez wody, i wydobył ci wodę z krzemiennej skały;
kasoe kaom pahuinawk, sataai pophaih prae, tui om ai naah, thlung kamtak thung hoiah nangcae han tui paekkung, kalen parai, zit thok praezaek ah nangcae zaehoikung,
16 Który cię karmił na pustyni manną, której nie znali twoi ojcowie, aby cię ukorzyć i doświadczać, by w przyszłości wyświadczyć ci dobro;
nangcae poek pahnaemsak pacoengah, tanoek moe, hnukkhuem ah hmuen kahoih sak pae hanah, praezaek ah nam panawk mah panoek vai ai ih manna hoiah pacahkung, na Angraeng Sithaw to pahnet o hmah,
17 Abyś nie mówił w swym sercu: Moja moc i siła mojej ręki zdobyły mi to bogactwo;
ka thacakhaih hoi ka ban toksak thaihaih hoiah ni hae angraenghaihnawk hae ka hnuk o, tiah na poek o moeng han ai ah acoe oh.
18 Ale pamiętaj PANA, swego Boga, gdyż to on daje ci siłę do zdobywania bogactwa, aby potwierdzić swoje przymierze, które poprzysiągł twoim ojcom, jak się to dziś okazuje.
Na Angraeng Sithaw to kahoih ah panoek oh; nam panawk khaeah sak ih lokkamhaih to vaihni ih baktih toengah caksak hanah, Sithaw mah ni angraenghaih to ang paek o.
19 Ale jeśli całkiem zapomnisz PANA, swego Boga, i pójdziesz za innymi bogami, będziesz im służył i oddawał pokłon, to oświadczam wam dziś, że na pewno zginiecie.
Na Angraeng Sithaw to na pahnet o moe, kalah sithawnawk hnukah na bang o, a tok to na sak pae o pacoengah, na bok o nahaeloe, na dueh o tangtang tih, tiah vaihniah acoehaih kang paek o.
20 Jak narody, które PAN niszczy przed wami, tak zginiecie, ponieważ nie słuchaliście głosu PANA, waszego Boga.
Angraeng Sithaw ih lok na tahngai o ai nahaloe, Angraeng mah nangcae hma ah acaeng kaminawk amrosak baktih toengah, nangcae doeh nam ro o toeng tih.
