Dzieje 4
1 A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;
యస్మిన్ సమయే పితరయోహనౌ లోకాన్ ఉపదిశతస్తస్మిన్ సమయే యాజకా మన్దిరస్య సేనాపతయః సిదూకీగణశ్చ
2 Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.
తయోర్ ఉపదేశకరణే ఖ్రీష్టస్యోత్థానమ్ ఉపలక్ష్య సర్వ్వేషాం మృతానామ్ ఉత్థానప్రస్తావే చ వ్యగ్రాః సన్తస్తావుపాగమన్|
3 Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.
తౌ ధృత్వా దినావసానకారణాత్ పరదినపర్య్యనన్తం రుద్ధ్వా స్థాపితవన్తః|
4 A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.
తథాపి యే లోకాస్తయోరుపదేశమ్ అశృణ్వన్ తేషాం ప్రాయేణ పఞ్చసహస్రాణి జనా వ్యశ్వసన్|
5 Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;
పరేఽహని అధిపతయః ప్రాచీనా అధ్యాపకాశ్చ హానననామా మహాయాజకః
6 I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.
కియఫా యోహన్ సికన్దర ఇత్యాదయో మహాయాజకస్య జ్ఞాతయః సర్వ్వే యిరూశాలమ్నగరే మిలితాః|
7 Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
అనన్తరం ప్రేరితౌ మధ్యే స్థాపయిత్వాపృచ్ఛన్ యువాం కయా శక్తయా వా కేన నామ్నా కర్మ్మాణ్యేతాని కురుథః?
8 Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
తదా పితరః పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణః సన్ ప్రత్యవాదీత్, హే లోకానామ్ అధిపతిగణ హే ఇస్రాయేలీయప్రాచీనాః,
9 Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa [wyświadczonego] choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;
ఏతస్య దుర్బ్బలమానుషస్య హితం యత్ కర్మ్మాక్రియత, అర్థాత్, స యేన ప్రకారేణ స్వస్థోభవత్ తచ్చేద్ అద్యావాం పృచ్ఛథ,
10 Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.
తర్హి సర్వ్వ ఇస్రాయేలీయలోకా యూయం జానీత నాసరతీయో యో యీశుఖ్రీష్టః క్రుశే యుష్మాభిరవిధ్యత యశ్చేశ్వరేణ శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః, తస్య నామ్నా జనోయం స్వస్థః సన్ యుష్మాకం సమ్ముఖే ప్రోత్తిష్ఠతి|
11 On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.
నిచేతృభి ర్యుష్మాభిరయం యః ప్రస్తరోఽవజ్ఞాతోఽభవత్ స ప్రధానకోణస్య ప్రస్తరోఽభవత్|
12 I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
తద్భిన్నాదపరాత్ కస్మాదపి పరిత్రాణం భవితుం న శక్నోతి, యేన త్రాణం ప్రాప్యేత భూమణ్డలస్యలోకానాం మధ్యే తాదృశం కిమపి నామ నాస్తి|
13 Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
తదా పితరయోహనోరేతాదృశీమ్ అక్షేభతాం దృష్ట్వా తావవిద్వాంసౌ నీచలోకావితి బుద్ధ్వా ఆశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తౌ చ యీశోః సఙ్గినౌ జాతావితి జ్ఞాతుమ్ అశక్నువన్|
14 Widząc też, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie mogli nic przeciwko [temu] powiedzieć.
కిన్తు తాభ్యాం సార్ద్ధం తం స్వస్థమానుషం తిష్ఠన్తం దృష్ట్వా తే కామప్యపరామ్ ఆపత్తిం కర్త్తం నాశక్నున్|
15 Rozkazali im więc opuścić Radę i naradzali się między sobą.
తదా తే సభాతః స్థానాన్తరం గన్తుం తాన్ ఆజ్ఞాప్య స్వయం పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రణామకుర్వ్వన్
16 Mówili: Co zrobimy z tymi ludźmi? Bo [to], że dokonali oczywistego cudu, wiadomo wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć.
తౌ మానవౌ ప్రతి కిం కర్త్తవ్యం? తావేకం ప్రసిద్ధమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ కృతవన్తౌ తద్ యిరూశాలమ్నివాసినాం సర్వ్వేషాం లోకానాం సమీపే ప్రాకాశత తచ్చ వయమపహ్నోతుం న శక్నుమః|
17 Lecz żeby się to bardziej nie rozchodziło wśród ludzi, zabrońmy im pod groźbą mówić do kogokolwiek w to imię.
కిన్తు లోకానాం మధ్యమ్ ఏతద్ యథా న వ్యాప్నోతి తదర్థం తౌ భయం ప్రదర్శ్య తేన నామ్నా కమపి మనుష్యం నోపదిశతమ్ ఇతి దృఢం నిషేధామః|
18 A przywoławszy ich, nakazali, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imię Jezusa.
తతస్తే ప్రేరితావాహూయ ఏతదాజ్ఞాపయన్ ఇతః పరం యీశో ర్నామ్నా కదాపి కామపి కథాం మా కథయతం కిమపి నోపదిశఞ్చ|
19 Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im: Rozsądźcie, czy to sprawiedliwe w oczach Boga bardziej was słuchać niż Boga.
తతః పితరయోహనౌ ప్రత్యవదతామ్ ఈశ్వరస్యాజ్ఞాగ్రహణం వా యుష్మాకమ్ ఆజ్ఞాగ్రహణమ్ ఏతయో ర్మధ్యే ఈశ్వరస్య గోచరే కిం విహితం? యూయం తస్య వివేచనాం కురుత|
20 My bowiem nie możemy nie mówić [o tym], co widzieliśmy i słyszeliśmy.
వయం యద్ అపశ్యామ యదశృణుమ చ తన్న ప్రచారయిష్యామ ఏతత్ కదాపి భవితుం న శక్నోతి|
21 A oni zagrozili [im], a nie znajdując żadnej podstawy do ich ukarania, wypuścili ich ze względu na ludzi, bo wszyscy chwalili Boga za to, co się stało.
యదఘటత తద్ దృష్టా సర్వ్వే లోకా ఈశ్వరస్య గుణాన్ అన్వవదన్ తస్మాత్ లోకభయాత్ తౌ దణ్డయితుం కమప్యుపాయం న ప్రాప్య తే పునరపి తర్జయిత్వా తావత్యజన్|
22 Człowiek bowiem, na którym dokonał się cud uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat.
యస్య మానుషస్యైతత్ స్వాస్థ్యకరణమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మాక్రియత తస్య వయశ్చత్వారింశద్వత్సరా వ్యతీతాః|
23 A gdy ich wypuszczono, przyszli do swoich i opowiedzieli im wszystko, co do nich mówili naczelni kapłani i starsi.
తతః పరం తౌ విసృష్టౌ సన్తౌ స్వసఙ్గినాం సన్నిధిం గత్వా ప్రధానయాజకైః ప్రాచీనలోకైశ్చ ప్రోక్తాః సర్వ్వాః కథా జ్ఞాపితవన్తౌ|
24 A gdy oni [to] usłyszeli, jednomyślnie podnieśli swój głos do Boga i powiedzieli: Panie, ty [jesteś] Bogiem, który uczynił niebo, ziemię, morze i wszystko, co w nich jest;
తచ్ఛ్రుత్వా సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూయ ఈశ్వరముద్దిశ్య ప్రోచ్చైరేతత్ ప్రార్థయన్త, హే ప్రభో గగణపృథివీపయోధీనాం తేషు చ యద్యద్ ఆస్తే తేషాం స్రష్టేశ్వరస్త్వం|
25 Który przez usta swego sługi Dawida powiedziałeś: Dlaczego burzą się narody, a ludzie knują próżne rzeczy?
త్వం నిజసేవకేన దాయూదా వాక్యమిదమ్ ఉవచిథ, మనుష్యా అన్యదేశీయాః కుర్వ్వన్తి కలహం కుతః| లోకాః సర్వ్వే కిమర్థం వా చిన్తాం కుర్వ్వన్తి నిష్ఫలాం|
26 Królowie ziemi powstali i książęta zebrali się razem przeciw Panu i przeciw jego Chrystusowi.
పరమేశస్య తేనైవాభిషిక్తస్య జనస్య చ| విరుద్ధమభితిష్ఠన్తి పృథివ్యాః పతయః కుతః||
27 Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś;
ఫలతస్తవ హస్తేన మన్త్రణయా చ పూర్వ్వ యద్యత్ స్థిరీకృతం తద్ యథా సిద్ధం భవతి తదర్థం త్వం యమ్ అథిషిక్తవాన్ స ఏవ పవిత్రో యీశుస్తస్య ప్రాతికూల్యేన హేరోద్ పన్తీయపీలాతో
28 Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać.
ఽన్యదేశీయలోకా ఇస్రాయేల్లోకాశ్చ సర్వ్వ ఏతే సభాయామ్ అతిష్ఠన్|
29 A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo;
హే పరమేశ్వర అధునా తేషాం తర్జనం గర్జనఞ్చ శృణు;
30 Gdy ty wyciągniesz swoją rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię twego świętego Syna, Jezusa.
తథా స్వాస్థ్యకరణకర్మ్మణా తవ బాహుబలప్రకాశపూర్వ్వకం తవ సేవకాన్ నిర్భయేన తవ వాక్యం ప్రచారయితుం తవ పవిత్రపుత్రస్య యీశో ర్నామ్నా ఆశ్చర్య్యాణ్యసమ్భవాని చ కర్మ్మాణి కర్త్తుఞ్చాజ్ఞాపయ|
31 A gdy oni się modlili, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z odwagą głosili słowo Boże.
ఇత్థం ప్రార్థనయా యత్ర స్థానే తే సభాయామ్ ఆసన్ తత్ స్థానం ప్రాకమ్పత; తతః సర్వ్వే పవిత్రేణాత్మనా పరిపూర్ణాః సన్త ఈశ్వరస్య కథామ్ అక్షోభేణ ప్రాచారయన్|
32 A to mnóstwo wierzących miało [jedno] serce i jedną duszę. Nikt nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
అపరఞ్చ ప్రత్యయకారిలోకసమూహా ఏకమనస ఏకచిత్తీభూయ స్థితాః| తేషాం కేపి నిజసమ్పత్తిం స్వీయాం నాజానన్ కిన్తు తేషాం సర్వ్వాః సమ్పత్త్యః సాధారణ్యేన స్థితాః|
33 Apostołowie zaś z wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i wielka łaska była nad nimi wszystkimi.
అన్యచ్చ ప్రేరితా మహాశక్తిప్రకాశపూర్వ్వకం ప్రభో ర్యీశోరుత్థానే సాక్ష్యమ్ అదదుః, తేషు సర్వ్వేషు మహానుగ్రహోఽభవచ్చ|
34 Nie było też wśród nich nikogo, kto by cierpiał niedostatek, gdyż ci, którzy mieli pola albo domy, sprzedawali je i przynosili pieniądze za to, co posprzedawali;
తేషాం మధ్యే కస్యాపి ద్రవ్యన్యూనతా నాభవద్ యతస్తేషాం గృహభూమ్యాద్యా యాః సమ్పత్తయ ఆసన్ తా విక్రీయ
35 I kładli u stóp apostołów. Rozdzielano [to] każdemu według potrzeb.
తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు తైః స్థాపితం; తతః ప్రత్యేకశః ప్రయోజనానుసారేణ దత్తమభవత్|
36 Także Józef, nazwany przez apostołów Barnabą – co się tłumaczy: Syn Pocieszenia – lewita rodem z Cypru;
విశేషతః కుప్రోపద్వీపీయో యోసినామకో లేవివంశజాత ఏకో జనో భూమ్యధికారీ, యం ప్రేరితా బర్ణబ్బా అర్థాత్ సాన్త్వనాదాయక ఇత్యుక్త్వా సమాహూయన్,
37 Sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i położył u stóp apostołów.
స జనో నిజభూమిం విక్రీయ తన్మూల్యమానీయ ప్రేరితానాం చరణేషు స్థాపితవాన్|
