< Dzieje 4 >
1 A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;
Pita'ene Jonikema ana vahe zaganema keaga nehake'za, pristi vahe'ene ra mono nonte kva nehaza kva vahe'mokizmi kva'neki, Sadusi vaheki hu'za znagrite e'naze.
2 Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.
Na'ankure keagama hapina, vahe'ma frisutma, Jisasi hanavefi etetma otigahaze hu'ne zamasmi'a kegu zamarimpagna hu'naze.
3 Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.
Ana hute'za znazeri'za kina nompi ome zanantage'ne mase'na'e. Na'ankure hago kinaga se'negeno'e.
4 A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.
Hianagi mika kema antahi'naza vahe krerafamo'za zamentinti hu'nazana, vene'nema hampri'nazana 5 tauseni'a nazampi mareri'ne.
5 Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;
Masakeno ko'atigeno, kasegere ugagota hu'naza vahe'ene mono nonte kva vahe'ene Jerusalemi etru hu'naze.
6 I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.
Ugagota hu'nea pristi ne' Ananaisi'a anampina mani'ne. Hagi Kaiafasi'ma Joni'ma Aleksendaki, ugagota hu'nea pristi ne'mofo nagapinti ruga'a mani'naze.
7 Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
Amu'no zamifima Pitane Joni kizni zanzeri otite'za, agafa hu'za znantahige'naze, Inankna hankavereti ene iza agifi amanahu'zana hu'na'e?
8 Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
Pitana Ruotge Avamu'mo avite'nea ne'mo, zamagri kenona anage hu'ne, Tra kere ugagota hu'naza vahe'ene ranra kva vahere,
9 Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa [wyświadczonego] choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;
menima knare tavutva'ma kri ne'ma hunte'no'a zantema, tagri'ma refko hutma tagesnazana, na'amo higeno ama nera kri'amo'a atrente'ne nehazana,
10 Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.
tamagrane Israeli vahe'enena antahi ankereho. E'i Nazareti Jisas Kraisima tamagrama aheta hantizageno, Anumzamo'ma azeri oti'neama, e'ina ne'mofo agire, amama tamugama oti'nea nera kri'amo'a knare huntegeno oti'ne.
11 On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.
Ama ana Jisasina, Tamagra nogi vahe'motma tamavesra hutma retufe atre'naza haveagi, e'i ana havemo'a no renagentete noma azeri hanaveti have fore hu'ne. (Sam-Zga 118:22)
12 I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Mago vahe'mo'e huno taza huga osu'ne, na'ankure ama mopafi vahe'motafina, tahokehesia agi'a ontami'neanki, magoke ne' Jisas Kraisi agifi, Anumzamo'a tahokehegahie.
13 Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
Anante'ma ana vahe'mo'za znagazana, Pitake Jonikea, kema ha'ana korera osake'za, zanagrira antahi ama hu'za, avonona osuke, nontega ne'tremoke Jisasi'enena mani'na'e hu'za antahi ama nehu'za tusi antri nehu'za, nankna'za fore nehie hu'naze.
14 Widząc też, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie mogli nic przeciwko [temu] powiedzieć.
Ana higeno azeri so'e hunte'nea ne', znagranema oti'nege'za nege'za, anazanku kema huznantekea omane'ne.
15 Rozkazali im więc opuścić Radę i naradzali się między sobą.
Hianagi kva vahe'mo'za huznantageke ana atru zamifintima atirami'ne fegia vake'ne, zamagrazmi ke hugantugma hu'za,
16 Mówili: Co zrobimy z tymi ludźmi? Bo [to], że dokonali oczywistego cudu, wiadomo wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć.
anage hu'naze, Ama netrena na'a huznantegahune? Na'ankure ama kri ne' azeri so'e'ma hu'nea kaguvazamo'a, mika Jerusalemi mani'naza vahe'pina amate hige'za hago ke'nazankita tagra onke'none huta hufra okigahune.
17 Lecz żeby się to bardziej nie rozchodziło wśród ludzi, zabrońmy im pod groźbą mówić do kogokolwiek w to imię.
Hianagi ama kemo'ma mago'ane vahepima vuno'eno osanigura, kore ke znasamisunke'ne, mago'ane ama ana agirera mago'a vahera ozanasmisaze huta zanasamisune.
18 A przywoławszy ich, nakazali, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imię Jezusa.
Pitane, Joninena ke hazageke efrake'za zanasmi'za, Mago ene Jisasi agirera vahera zamasmige, rempi huzamige osutfa hi'o hu'naze.
19 Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im: Rozsądźcie, czy to sprawiedliwe w oczach Boga bardziej was słuchać niż Boga.
Hianagi Pitake Jonikea, anage huke ke nona zamire hu'na'e, Anumzamofo avurera knare tamagri ke antahisupi, Anumzamofo ke antahigahu'e, tamagratami refako huta antahiho.
20 My bowiem nie możemy nie mówić [o tym], co widzieliśmy i słyszeliśmy.
Na'ankure tagra keta antahita huno'a zante keaga nehuankita, tagrama kema tagane'zamo'a amuho hurantegahie.
21 A oni zagrozili [im], a nie znajdując żadnej podstawy do ich ukarania, wypuścili ich ze względu na ludzi, bo wszyscy chwalili Boga za to, co się stało.
Anama hu'za mago'ane korekema huznantete'za, kina huzanante kankmuna hake'za eri fore osu'za hu'zanantage'ne vu'na'e. Na'ankure ana mika vahe'mo'za e'inahu zama fore hiazankura Anumzamofo ra agi amizage'za nege'za, vaheku koro hu'naze.
22 Człowiek bowiem, na którym dokonał się cud uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat.
Na'ankure ana nera 40'a zagekfu agatere'nea nete ana avame'zana fore huno azeri so'e hu'ne.
23 A gdy ich wypuszczono, przyszli do swoich i opowiedzieli im wszystko, co do nich mówili naczelni kapłani i starsi.
Humaznantagekea, va'azamoke, pristi vahe'mo'zane, ranra vahe'mo'zama maka'zama humaznante'naza kea magoka zamentinti nehaza naga ome zamasmi'na'e.
24 A gdy oni [to] usłyszeli, jednomyślnie podnieśli swój głos do Boga i powiedzieli: Panie, ty [jesteś] Bogiem, który uczynił niebo, ziemię, morze i wszystko, co w nich jest;
Ana kema nentahi'za, mago zamagu zamagesare zamagerura erintesga hu'za Anumzamofontega anage hu'za hu'naze. Maka'zamofo Ramoke, Kagra monane, mopane, hagerine, hagi mika zama anampinkama me'nea zantamina trohu'nane,
25 Który przez usta swego sługi Dawida powiedziałeś: Dlaczego burzą się narody, a ludzie knują próżne rzeczy?
Kagra ka'a Avamukafi hankeno Deviti'a nerafa eri'za ne'kamofo agipi huvazinkeno anage hu'ne, Na'a hige'za kokankoka vahe'mo'za zamasigura nehu'za, osuga'zana huku retro nehaze?
26 Królowie ziemi powstali i książęta zebrali się razem przeciw Panu i przeciw jego Chrystusowi.
Ama mopafi kini vahe'mo'za magote etru hazage'za, trakere ugagota vahe'tmimo'za zogitru hu'za Ramokane, Kraisinena ha' reneznantaze. (Sam-Zga 2:1-2)
27 Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś;
Na'ankure tamagerafa huno Herotiki, Pointus Pailatiki, megi'a vahe'ene, Israeli vahe'ene, ama rankumapina zogitru hute'za, Ruotge eri'za Neka'a huhamprinte'nana Jisasina ha' rente'naze. Tamage e'i ana avamente Heroti'ene Paeroti'ene ru vahe'ene Israel vahe'mo'zane ama kumate eri atru hu'za manine'za kagri mofavre kagrama hampri'nana nera Jisasina ahenaku hu'naze.
28 Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać.
Himamu hanaveka'afima ko antahinka egahie hunka retro hunte'nana zamo efore hu'ne.
29 A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo;
Hagi menina Ramoka, amama tazeri kore'ma hunerantaza'zana ko, tagra kagri eri'za vaheki, tazeri hanavetigeta oti hampona huneta Kagri nanekea huama hugahune.
30 Gdy ty wyciągniesz swoją rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię twego świętego Syna, Jezusa.
Kagraka'a kazana rusutenka kri vahera krizmia eri amne nehunka ruzahu ruzahu kaguvazana Kagri ka'a ruotge eri'za ne' Jisasi agire eri fore huo.
31 A gdy oni się modlili, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z odwagą głosili słowo Boże.
Nunamu hutageno, anama zogitru hu'za mani'naza nomo'a kazakaza higeno, ruotge Avamumo'a zamagu'afi avitege'za, Anumzamofo nanekea reku osu'za agafa hu'za hu'naze.
32 A to mnóstwo wierzących miało [jedno] serce i jedną duszę. Nikt nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
Jisasinte zamentinti nehaza vahe'mo'za raru hu'za mago zamarimpare ene antahintahire nemani'za, tagri' zane hu'za osu'za havia mika'zana omiami nehu'za mani'naze.
33 Apostołowie zaś z wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i wielka łaska była nad nimi wszystkimi.
Tusi'a hanavereti aposol naga'mo'za, Ramo'ma Jisasi'ma fripinti oti'nea nanekea huama nehazageno, zamentintima haza nagara Anumzamo'a tusi'a asunku huzmante'ne.
34 Nie było też wśród nich nikogo, kto by cierpiał niedostatek, gdyż ci, którzy mieli pola albo domy, sprzedawali je i przynosili pieniądze za to, co posprzedawali;
Anampima mani'naza kevufintira mago'zankura mago'mo'a upara osu'ne. Na'ankure inamofoma mopa'a me'neo, noma'a me'nemo'a zagore atreno ana zago erino,
35 I kładli u stóp apostołów. Rozdzielano [to] każdemu według potrzeb.
aposol naga eme zamizage'za, fako hu'za zagogu'ma atupa'ma hu'naza vahe zami'naze.
36 Także Józef, nazwany przez apostołów Barnabą – co się tłumaczy: Syn Pocieszenia – lewita rodem z Cypru;
Hagi mago Livae nera, Saiprus hageri amuragozafi kasente'nea nera Josefe'e, mago agi'a aposol naga'mo'za antemi'nazana Banabasi'e. (Ana agimofo agafa'a, zamazeri hankaveti ke zamasmi mofavre hu'ne.)
37 Sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i położył u stóp apostołów.
Hanki agripina mopa'a menegeno ana mopa zagore atreno, ana zagoa erino viazamo aposol nagamofo ome zami'ne.