Dzieje 26
1 Wtedy Agryppa powiedział do Pawła: Wolno ci mówić we własnej obronie. Wówczas Paweł, wyciągnąwszy rękę, zaczął się bronić:
Agrippa dit à Paul: « Tu peux parler en ton nom. » Alors Paul étendit la main, et prit sa défense.
2 Królu Agryppo, uważam to za szczęście, że mam dziś bronić się wobec ciebie przed wszystkim, o co mnie oskarżają Żydzi.
« Je m'estime heureux, roi Agrippa, d'avoir à me défendre aujourd'hui devant toi sur toutes les choses dont je suis accusé par les Juifs,
3 Zwłaszcza że jesteś obeznany ze wszystkimi zwyczajami i sporami, które są między Żydami. Dlatego proszę cię, żebyś mnie cierpliwie wysłuchał.
d'autant plus que tu es expert dans toutes les coutumes et dans toutes les questions qui se posent chez les Juifs. Je te prie donc de m'écouter avec patience.
4 Wszyscy Żydzi znają moje życie od młodości, jak je wiodłem od początku wśród mego narodu w Jerozolimie.
« En effet, tous les Juifs connaissent ma manière de vivre depuis ma jeunesse, qui a été dès le début parmi ma propre nation et à Jérusalem;
5 Znają mnie od dawna – gdyby chcieli zaświadczyć – że żyłem według [zasad] najsurowszego stronnictwa naszej religii jako faryzeusz.
m'ayant connu dès le début, s'ils veulent bien en témoigner, que selon la secte la plus stricte de notre religion j'ai vécu en pharisien.
6 A teraz stoję przed sądem z powodu nadziei [spełnienia] obietnicy danej ojcom przez Boga;
Maintenant, je me tiens ici pour être jugé à cause de l'espérance de la promesse faite par Dieu à nos pères,
7 Której [spełnienia] ma nadzieję doczekać dwanaście naszych pokoleń, służąc [Bogu] ustawicznie dniem i nocą. Z powodu tej nadziei, królu Agryppo, oskarżają mnie Żydzi.
que nos douze tribus, servant avec ardeur nuit et jour, espèrent atteindre. C'est au sujet de cette espérance que je suis accusé par les Juifs, roi Agrippa!
8 Dlaczego uważacie za rzecz nie do wiary, że Bóg wskrzesza umarłych?
Pourquoi jugez-vous incroyable que Dieu ressuscite les morts?
9 Wprawdzie mnie samemu wydawało się, że powinienem wiele czynić przeciw imieniu Jezusa z Nazaretu.
« Moi-même, j'ai très certainement pensé que je devais faire beaucoup de choses contraires au nom de Jésus de Nazareth.
10 Tak też czyniłem w Jerozolimie, gdzie wielu świętych wtrącałem do więzienia, wziąwszy upoważnienie od naczelnych kapłanów, a kiedy skazywano ich na śmierć, głosowałem przeciwko [nim];
C'est aussi ce que j'ai fait à Jérusalem. J'ai fait enfermer dans des prisons un grand nombre de saints, ayant reçu l'autorité des principaux sacrificateurs; et quand on les mettait à mort, je votais contre eux.
11 A po wszystkich synagogach często [ich] karząc, zmuszałem do bluźnierstwa. Występując przeciwko nim z wielką wściekłością, prześladowałem ich nawet po obcych miastach.
Les punissant souvent dans toutes les synagogues, je m'efforçais de les faire blasphémer. Étant extrêmement furieux contre eux, je les persécutais jusque dans les villes étrangères.
12 Tak jechałem do Damaszku, mając upoważnienie i zlecenie od naczelnych kapłanów.
« Alors que je me rendais à Damas avec l'autorisation et la mission des chefs des prêtres,
13 W południe, będąc w drodze, ujrzałem, królu, światłość z nieba [jaśniejszą] niż słońce, która oświeciła mnie i tych, którzy jechali ze mną.
à midi, ô roi, je vis en chemin une lumière venant du ciel, plus brillante que le soleil, qui m'entourait ainsi que ceux qui voyageaient avec moi.
14 A gdy wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos mówiący do mnie po hebrajsku: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz? Trudno ci przeciw ościeniowi wierzgać.
Lorsque nous fûmes tous tombés à terre, j'entendis une voix qui me disait en hébreu: « Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? Il t'est difficile de frapper contre les aiguillons ».
15 A ja zapytałem: Kim jesteś, Panie? A on odpowiedział: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz.
« J'ai dit: « Qui es-tu, Seigneur? Il dit: « Je suis Jésus, que vous persécutez.
16 Ale podnieś się i stań na nogi, bo ukazałem się tobie, żeby ustanowić cię sługą i świadkiem zarówno tych rzeczy, które widziałeś, jak i innych, w których ci się objawię.
Mais lève-toi et tiens-toi sur tes pieds, car c'est dans ce but que je te suis apparu, pour t'établir serviteur et témoin des choses que tu as vues et de celles que je te révélerai,
17 Wybawię cię od tego ludu i od pogan, do których cię teraz posyłam;
pour te délivrer du peuple et des païens vers lesquels je t'envoie,
18 Dla otworzenia ich oczu, aby odwrócić [ich] od ciemności do światła, od mocy szatana do Boga, aby otrzymali przebaczenie grzechów i dziedzictwo między uświęconymi przez wiarę we mnie.
pour leur ouvrir les yeux, afin qu'ils passent des ténèbres à la lumière et de la puissance de Satan à Dieu, pour qu'ils reçoivent la rémission des péchés et un héritage parmi ceux qui sont sanctifiés par la foi en moi.
19 Dlatego też, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny temu niebieskiemu widzeniu.
« C'est pourquoi, roi Agrippa, je n'ai pas désobéi à la vision céleste,
20 Ale głosiłem najpierw tym, którzy są w Damaszku, w Jerozolimie, w całej Judei, i poganom, żeby pokutowali i nawrócili się do Boga, i spełniali uczynki godne pokuty.
mais j'ai annoncé d'abord à ceux de Damas, à Jérusalem, dans tout le pays de Judée, et aussi aux païens, qu'ils devaient se repentir et se tourner vers Dieu, en faisant des œuvres dignes de la repentance.
21 Z tego powodu Żydzi schwytali mnie w świątyni i chcieli zabić.
C'est pourquoi les Juifs se sont emparés de moi dans le temple et ont voulu me faire mourir.
22 Ale dzięki pomocy Boga żyję do dzisiaj, dając świadectwo małym i wielkim, nic nie mówiąc oprócz tego, co powiedzieli prorocy i Mojżesz, że nastąpi;
Ayant donc obtenu le secours qui vient de Dieu, je me tiens jusqu'à ce jour pour rendre témoignage aux petits et aux grands, ne disant rien d'autre que ce que les prophètes et Moïse ont annoncé,
23 Że Chrystus ma cierpieć, jako pierwszy zmartwychwstać i zwiastować światłość temu ludowi i poganom.
comment le Christ doit souffrir et comment, par la résurrection des morts, il sera le premier à annoncer la lumière à ce peuple et aux païens. »
24 Gdy on to powiedział w [swojej] obronie, Festus odezwał się donośnym głosem: Jesteś szalony, Pawle! Wielka uczoność doprowadza cię do szaleństwa.
Comme il prenait ainsi sa défense, Festus dit d'une voix forte: « Paul, tu es fou! Ton grand savoir te rend fou! »
25 Ale on odpowiedział: Nie jestem szalony, dostojny Festusie, ale głoszę słowa prawdy i rozsądku.
Mais il répondit: « Je ne suis pas fou, très excellent Festus, mais je dis hardiment des paroles de vérité et de raison.
26 Król bowiem, przed którym śmiało mówię, wie o tych sprawach, gdyż jestem przekonany, że nic z tych rzeczy nie jest przed nim ukryte, ponieważ nie działo się to w jakimś zakątku.
Car le roi est au courant de ces choses, et c'est à lui aussi que je parle librement. Car je suis persuadé qu'aucune de ces choses ne lui est cachée, puisque cela ne s'est pas fait dans un coin.
27 Czy wierzysz, królu Agryppo, prorokom? Wiem, że wierzysz.
Roi Agrippa, crois-tu les prophètes? Je sais que tu crois. »
28 Wtedy Agryppa powiedział do Pawła: Niemal przekonałeś mnie, żebym został chrześcijaninem.
Agrippa dit à Paul: « Avec un peu de persuasion, essaies-tu de faire de moi un chrétien? »
29 Ale Paweł powiedział: Dałby Bóg, abyś i niemal, i całkowicie nie tylko ty, ale i wszyscy, którzy mnie dziś słuchają, stali się takimi, jakim ja jestem, z wyjątkiem tych więzów.
Paul dit: « Je prie Dieu, afin que, soit avec peu, soit avec beaucoup, non seulement vous, mais aussi tous ceux qui m'écoutent aujourd'hui, deviennent tels que je suis, à l'exception de ces liens. »
30 A gdy to powiedział, wstał król, namiestnik, Berenike i ci, którzy z nimi zasiadali.
Le roi se leva avec le gouverneur et Bérénice, et ceux qui étaient assis avec eux.
31 Kiedy się oddalili, rozmawiali między sobą: Ten człowiek nie czyni nic, co zasługiwałoby na śmierć lub więzienie.
Quand ils se furent retirés, ils se parlèrent entre eux, disant: « Cet homme ne fait rien qui mérite la mort ou la prison. »
32 Agryppa zaś powiedział do Festusa: Można by zwolnić tego człowieka, gdyby nie odwołał się do cesarza.
Agrippa dit à Festus: « Cet homme aurait pu être libéré s'il n'avait pas fait appel à César. »
