Dzieje 25
1 Kiedy Festus przybył do prowincji, po trzech dniach udał się z Cezarei do Jerozolimy.
Festus, étant arrivé dans la province, monta de Césarée à Jérusalem au bout de trois jours.
2 Najwyższy kapłan i znamienici Żydzi wnieśli przed nim przeciwko Pawłowi skargę i prosili go;
Alors le grand prêtre et les principaux hommes des Juifs lui donnèrent des informations contre Paul, et ils le supplièrent,
3 Aby okazał im w jego sprawie przychylność i kazał przyprowadzić go do Jerozolimy. Przygotowali bowiem zasadzkę, aby go zabić w drodze.
en lui demandant une faveur, de le convoquer à Jérusalem, complotant de le tuer en chemin.
4 Lecz Festus odpowiedział, że Paweł znajduje się pod strażą w Cezarei i że on sam wkrótce [tam] pojedzie.
Mais Festus répondit que Paul devait être gardé en détention à Césarée, et que lui-même allait bientôt partir.
5 I powiedział: Niech ci z was, którzy mogą, pojadą ze mną, a jeśli ten człowiek popełnił coś [złego], niech go oskarżają.
« Que ceux qui ont du pouvoir parmi vous, dit-il, descendent donc avec moi, et s'il y a quelque chose de mauvais dans cet homme, qu'ils l'accusent. »
6 A gdy spędził u nich [nie] więcej niż dziesięć dni, udał się do Cezarei. Nazajutrz zasiadł na krześle sędziowskim i kazał przyprowadzić Pawła.
Après avoir passé plus de dix jours au milieu d'eux, il descendit à Césarée, et, le lendemain, il s'assit sur le tribunal, et ordonna qu'on amenât Paul.
7 Kiedy ten przyszedł, otoczyli [go] Żydzi, którzy przybyli z Jerozolimy, i wytoczyli przeciwko Pawłowi wiele ciężkich oskarżeń, których nie mogli udowodnić.
Lorsqu'il fut amené, les Juifs qui étaient descendus de Jérusalem se tinrent autour de lui, portant contre lui des accusations nombreuses et graves qu'ils ne pouvaient prouver,
8 On zaś bronił się: Nie zawiniłem w niczym ani przeciwko prawu żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko cesarzowi.
tandis qu'il disait pour sa défense: « Je n'ai commis aucun péché, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César. »
9 Lecz Festus, chcąc sobie zjednać przychylność Żydów, odpowiedział Pawłowi: Czy chcesz pojechać do Jerozolimy i tam być przede mną sądzony w tej sprawie?
Mais Festus, désireux de gagner la faveur des Juifs, prit la parole et dit à Paul: « Veux-tu monter à Jérusalem et y être jugé par moi au sujet de ces choses? »
10 Wtedy Paweł powiedział: Stoję przed sądem cesarskim, gdzie należy mnie sądzić. Żydom nie wyrządziłem żadnej krzywdy, o czym ty sam dobrze wiesz.
Mais Paul répondit: « Je me tiens devant le tribunal de César, où je dois être jugé. Je n'ai rien fait de mal aux Juifs, comme vous le savez aussi très bien.
11 Bo jeśli [w czymś] zawiniłem i popełniłem coś, co zasługuje na śmierć, nie wzbraniam się umrzeć. Lecz jeśli nie ma nic w tym, o co mnie oskarżają, nikt nie może mnie im wydać. Odwołuję się do cesarza.
En effet, si j'ai commis une faute et quelque chose qui mérite la mort, je ne refuse pas de mourir; mais si aucune de ces choses dont ils m'accusent n'est vraie, personne ne peut me livrer à eux. J'en appelle à César! »
12 Wtedy Festus porozumiał się z Radą i odpowiedział: Odwołałeś się do cesarza? Do cesarza pójdziesz.
Alors Festus, après avoir consulté le conseil, prit la parole et dit: « Tu as fait appel à César. C'est à César que tu iras. »
13 A po upływie kilku dni przyjechali do Cezarei król Agryppa i Berenike, aby powitać Festusa.
Quelques jours après, le roi Agrippa et Bérénice arrivèrent à Césarée et saluèrent Festus.
14 A kiedy przebywali tam wiele dni, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła, mówiąc: Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka;
Comme il restait là plusieurs jours, Festus exposa au roi la cause de Paul, en disant: Il y a un homme que Félix a laissé prisonnier,
15 Przeciwko któremu, gdy byłem w Jerozolimie, naczelni kapłani i starsi żydowscy wnieśli skargę, żądając dla niego wyroku skazującego.
et au sujet duquel, lorsque j'étais à Jérusalem, les principaux sacrificateurs et les anciens des Juifs m'ont informé, en demandant une sentence contre lui.
16 Odpowiedziałem im, że Rzymianie nie mają w zwyczaju wydawać człowieka na stracenie, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możliwości odpowiedzieć na zarzuty.
Je leur ai répondu que ce n'est pas la coutume des Romains de livrer un homme à la mort avant que l'accusé ait rencontré ses accusateurs et ait eu l'occasion de se défendre sur ce qui lui est reproché.
17 Gdy się tu zebrali, nazajutrz, bez żadnej zwłoki zasiadłem na krześle sędziowskim i kazałem przyprowadzić tego człowieka.
Lorsqu'ils se sont donc rassemblés ici, je n'ai pas tardé, mais le lendemain, je me suis assis sur le siège du tribunal et j'ai ordonné que l'homme soit amené.
18 Stanęli przeciw niemu jego oskarżyciele, ale nie wnieśli żadnej skargi z tych, których się spodziewałem.
Les accusateurs, s'étant levés, ne l'accusèrent pas des choses que j'avais supposées,
19 Wiedli z nim tylko jakieś spory o ich zabobony i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.
mais ils lui posèrent des questions sur leur propre religion et sur un certain Jésus, mort, que Paul a déclaré être vivant.
20 Będąc niepewnym co do tego sporu, zapytałem, czy chciałby udać się do Jerozolimy i tam być sądzony w tych sprawach.
Ne sachant comment m'informer de ces choses, je lui demandai s'il voulait aller à Jérusalem et y être jugé à ce sujet.
21 Lecz ponieważ Paweł odwołał się, by go zatrzymać do rozpatrzenia [sprawy przez] Augusta, rozkazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do cesarza.
Mais Paul ayant demandé qu'on le garde pour le jugement de l'empereur, j'ai ordonné qu'on le garde jusqu'à ce que je puisse l'envoyer à César. »
22 Wtedy Agryppa powiedział do Festusa: Ja [również] chciałbym posłuchać tego człowieka. A on odpowiedział: Jutro go usłyszysz.
Agrippa dit à Festus: « Je voudrais aussi l'entendre moi-même. » « Demain, » a-t-il dit, « vous l'entendrez. »
23 Gdy nazajutrz Agryppa i Berenike przybyli z wielką okazałością i weszli do sali rozpraw z dowódcami i najznakomitszymi obywatelami miasta, na rozkaz Festusa wprowadzono Pawła.
Le lendemain, Agrippa et Bérénice étant venus en grande pompe, et étant entrés dans le lieu d'audience avec les commandants et les principaux de la ville, sur l'ordre de Festus, on fit entrer Paul.
24 Po czym Festus przemówił: Królu Agryppo i wszyscy tu obecni mężowie! Widzicie tego, o którego mnie prosił cały lud żydowski zarówno w Jerozolimie, jak i tutaj, wołając, że nie powinien on dłużej żyć.
Festus dit: « Roi Agrippa, et tous ceux qui sont ici présents avec nous, vous voyez cet homme au sujet duquel toute la multitude des Juifs m'a adressé des supplications, tant à Jérusalem qu'ici, en disant qu'il ne devait plus vivre.
25 Lecz ja stwierdziłem, że nie popełnił niczego, co zasługuje na śmierć. A ponieważ on sam odwołał się do Augusta, postanowiłem go odesłać.
Mais comme j'ai constaté qu'il n'avait rien commis qui mérite la mort, et comme il en a appelé lui-même à l'empereur, j'ai décidé de l'envoyer,
26 Nie mogę [jednak] o nim napisać [memu] panu nic pewnego. Dlatego kazałem go stawić przed wami, a zwłaszcza przed tobą, królu Agryppo, abym po przesłuchaniu miał co napisać.
lui dont je n'ai rien de certain à écrire à mon seigneur. C'est pourquoi je l'ai fait venir devant vous, et surtout devant vous, roi Agrippa, afin que, après examen, j'aie quelque chose à écrire.
27 Bo wydaje mi się nierozsądne posyłać więźnia bez podania stawianych mu zarzutów.
Car il me semble déraisonnable, en envoyant un prisonnier, de ne pas préciser aussi les charges qui pèsent sur lui. »
