Dzieje 22
1 Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie mojej obrony, jaką teraz do was kieruję.
Brethren and fathers, hear my apology, which I make to you now.
2 Gdy usłyszeli, że mówił do nich po hebrajsku, jeszcze bardziej się uciszyli. A on powiedział:
And when they heard, that he addressed them in the Hebrew dialect, they rather kept silence;
3 Jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji, lecz wychowanym w tym mieście, u stóp Gamaliela, starannie wykształconym w prawie ojczystym i byłem gorliwym względem Boga jak i wy wszyscy dzisiaj.
and he said, I am, indeed, a Jew, born at Tarsus, in Cilicia, but educated in this city, at the feet of Gamaliel, accurately instructed in the law of our fathers; being zealous for God, as you all are at this day:
4 Prześladowałem tę drogę aż na śmierć, wiążąc i wtrącając do więzienia zarówno mężczyzn, jak i kobiety;
who persecuted this way to the death; binding both men and women, and delivering them into prisons:
5 Czego mi świadkiem jest najwyższy kapłan oraz wszyscy starsi. Od nich też otrzymałem listy do braci i pojechałem do Damaszku, aby tych, którzy tam byli, przyprowadzić związanych do Jerozolimy, żeby zostali ukarani.
as also the high priest is my witness, and all the national senate: from whom also having received letters to the brethren, I went to Damascus; to bring those that were there bound, to Jerusalem, that they might be punished.
6 A gdy byłem w drodze i zbliżałem się do Damaszku około południa, nagle ogarnęła mnie wielka światłość z nieba.
And it came to pass, that as I was on my journey, and was come nigh to Damascus, about noon, on a sudden a great light from heaven shone about me;
7 I upadłem na ziemię, i usłyszałem głos, który mówił do mnie: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz?
and I fell to the ground, and heard a voice saying to me, Saul, Saul, why do you persecute me?
8 A ja odpowiedziałem: Kim jesteś, Panie? I powiedział do mnie: Ja jestem Jezus z Nazaretu, którego ty prześladujesz.
But I answered, Who art thou, Lord? And he said to me, I am Jesus the Nazarene, whom you persecute.
9 A ci, którzy byli ze mną, wprawdzie widzieli światłość i przestraszyli się, ale głosu tego, który do mnie mówił, nie słyszeli.
And they that were with me saw the light, indeed, and were terrified; but they did not distinctly hear the voice of him that spoke to me.
10 Zapytałem: Co mam robić, Panie? A Pan powiedział do mnie: Wstań i idź do Damaszku, a tam ci powiedzą o wszystkim, co postanowiono, abyś uczynił.
And I said, Lord, what shall I do? And the Lord said to me, Arise, and go to Damascus, and there it shall be told you of all things, which are appointed for you to do.
11 A ponieważ zaniewidziałem z powodu blasku tej światłości, przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez tych, którzy byli ze mną.
And as I could not see, by reason of the glory of that light; being led by those that were with me, I came to Damascus.
12 Tam niejaki Ananiasz, człowiek pobożny według prawa, mający [dobre] świadectwo u wszystkich Żydów, którzy [tam] mieszkali;
And one Ananias, a pious man according to the law, who had an honorable character amongst all the Jews at Damascus,
13 Przyszedł, podszedł do mnie i powiedział: Bracie Saulu, przejrzyj! I w tej chwili spojrzałem na niego.
coming to me, and standing by me, said to me, Brother Saul, look up. And in that very hour, I looked up on him.
14 A on powiedział: Bóg naszych ojców wybrał cię, żebyś poznał jego wolę, oglądał Sprawiedliwego i słuchał głosu z jego ust.
And he said, The God of our fathers, has chosen you to know his will, and to see that righteous person, and to hear a voice from his mouth:
15 Będziesz mu bowiem wobec wszystkich ludzi świadkiem tego, co widziałeś i słyszałeś.
because you shall be his witness, to all men, of those things, which you have seen and heard.
16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
And now, why do you delay? Arise, and be immersed, and wash away your sins, invoking his name.
17 A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie.
And it came to pass, that when I was returned to Jerusalem, and was praying in the temple, I was in a trance:
18 I widziałem go, jak mówił do mnie: Pospiesz się i wyjdź szybko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie.
and I saw him, saying to me, Make haste, and depart quickly from Jerusalem; for they will not receive your testimony concerning me.
19 A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że wtrącałem do więzienia i biczowałem w synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli.
And I said, Lord, they know I was imprisoning, and scourging in the synagogues, them that believed in thee;
20 A kiedy przelewano krew Szczepana, twojego świadka, ja też byłem przy tym i zgodziłem się na jego zabicie, i pilnowałem szat tych, którzy go zabili.
and when the blood of Stephen thy martyr was shed, I also was standing by, and consenting, and kept the garments of those who slew him.
21 I powiedział mi: Idź, bo ja cię poślę daleko, do pogan.
And he said to me, Go your way, for I will send you afar off to the Gentiles--
22 Słuchali go aż do tego słowa, [potem] podnieśli swój głos, mówiąc: Zgładź z ziemi takiego [człowieka], bo nie godzi się, żeby żył!
And they heard him to this word, and they lifted up their voices, saying, Away with this fellow from the earth, for it is not fit that he should live.
23 A gdy oni krzyczeli, rozrzucali szaty i ciskali proch w powietrze;
And as they were crying out, and were rending their garments, and casting dust into the air,
24 Dowódca rozkazał go zaprowadzić do twierdzy i polecił przesłuchać go z [zastosowaniem] biczowania, żeby się dowiedzieć, dlaczego tak przeciwko niemu krzyczano.
the commander ordered that he should be brought into the castle, saying, that he should be put to the question by scourging, that he might know for what cause, they raised such an outcry against him.
25 A gdy go związano, aby go ubiczować, Paweł powiedział do setnika, który stał obok: Czy wolno wam biczować Rzymianina i to bez sądu?
And as they binding him with thongs, Paul said to the centurion, who stood by, Is it lawful for you to scourge a man, who is Roman, and uncondemned.
26 Kiedy setnik to usłyszał, podszedł do dowódcy i powiedział mu: Uważaj, co robisz, bo ten człowiek jest Rzymianinem.
And the centurion hearing this, went and addressed the commander, saying, What are you about to do? for this man is a Roman.
27 Dowódca podszedł i zapytał go: Powiedz mi, czy ty jesteś Rzymianinem? A on odpowiedział: Tak.
And the commander came, and said to him, Tell me, are you a Roman? And he said, Yes.
28 I powiedział dowódca: Ja kupiłem to obywatelstwo za wielką sumę. Paweł zaś rzekł: A ja mam [je] od urodzenia.
And the commander answered, I obtained this freedom with a considerable sum of money. And Paul replied, But I was free born.
29 I natychmiast odstąpili od niego ci, którzy mieli go przesłuchać. Nawet i dowódca przestraszył się, kiedy się dowiedział, że jest Rzymianinem, a on kazał go związać.
They, therefore, who were about to have put him to the question, immediately departed from him: and the commander was afraid, when he knew that he was a Roman, and because he had bound him.
30 A nazajutrz, chcąc się dokładnie dowiedzieć, o co Żydzi go oskarżali, uwolnił go z więzów i rozkazał zebrać się naczelnym kapłanom i całej Radzie, przyprowadził Pawła i stawił go przed nimi.
And on the next day, desiring to know certainly of what he was accused by the Jews, he loosed him; and commanded the chief priests, and all the Sanhedrim, to come together; and bringing Paul down, he set him before them.
