Dzieje 22
1 Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie mojej obrony, jaką teraz do was kieruję.
“Men, brothers and fathers, listen to my defense before you now.”
2 Gdy usłyszeli, że mówił do nich po hebrajsku, jeszcze bardziej się uciszyli. A on powiedział:
When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they were even more quiet, and he said:
3 Jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji, lecz wychowanym w tym mieście, u stóp Gamaliela, starannie wykształconym w prawie ojczystym i byłem gorliwym względem Boga jak i wy wszyscy dzisiaj.
“I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but brought up in this city at the feet of Gamaliel, educated strictly according to the law of our fathers, being zealous for God, just as you all are today.
4 Prześladowałem tę drogę aż na śmierć, wiążąc i wtrącając do więzienia zarówno mężczyzn, jak i kobiety;
I persecuted this Way to the death, binding and delivering into prisons both men and women,
5 Czego mi świadkiem jest najwyższy kapłan oraz wszyscy starsi. Od nich też otrzymałem listy do braci i pojechałem do Damaszku, aby tych, którzy tam byli, przyprowadzić związanych do Jerozolimy, żeby zostali ukarani.
as also the high priest and all the council of elders can bear me witness. I even obtained letters from them to the brothers in Damascus, to bring those also who were there bound to Jerusalem to be punished.
6 A gdy byłem w drodze i zbliżałem się do Damaszku około południa, nagle ogarnęła mnie wielka światłość z nieba.
Now it happened, as I was going and approaching Damascus, about noon, suddenly a strong light from heaven shone around me.
7 I upadłem na ziemię, i usłyszałem głos, który mówił do mnie: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz?
I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’
8 A ja odpowiedziałem: Kim jesteś, Panie? I powiedział do mnie: Ja jestem Jezus z Nazaretu, którego ty prześladujesz.
So I answered, ‘Who are you, Lord?’ He said to me, ‘I am Jesus the Natsorean, whom you are persecuting.’
9 A ci, którzy byli ze mną, wprawdzie widzieli światłość i przestraszyli się, ale głosu tego, który do mnie mówił, nie słyszeli.
Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they did not understand the voice of the One speaking to me.
10 Zapytałem: Co mam robić, Panie? A Pan powiedział do mnie: Wstań i idź do Damaszku, a tam ci powiedzą o wszystkim, co postanowiono, abyś uczynił.
So I said, ‘What shall I do, Lord?’ And the Lord said to me, ‘Get up and go into Damascus, and there you will be told about all that has been appointed to you to do.’
11 A ponieważ zaniewidziałem z powodu blasku tej światłości, przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez tych, którzy byli ze mną.
And since I could not see, because of the brightness of that light, I entered Damascus being led by the hand of those who were with me.
12 Tam niejaki Ananiasz, człowiek pobożny według prawa, mający [dobre] świadectwo u wszystkich Żydów, którzy [tam] mieszkali;
Then a certain Ananias, a devout man according to the law, well spoken of by all the Jews who lived in Damascus,
13 Przyszedł, podszedł do mnie i powiedział: Bracie Saulu, przejrzyj! I w tej chwili spojrzałem na niego.
came to me, and standing by me said, ‘Brother Saul, receive your sight!’ And at that very moment I looked up at him.
14 A on powiedział: Bóg naszych ojców wybrał cię, żebyś poznał jego wolę, oglądał Sprawiedliwego i słuchał głosu z jego ust.
Then he said: ‘The God of our fathers has chosen you to know His will, and to see the Righteous One, and to hear words from His mouth.
15 Będziesz mu bowiem wobec wszystkich ludzi świadkiem tego, co widziałeś i słyszałeś.
For you shall be a witness for Him to all men of the things that you have seen and heard.
16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
And now, why hesitate? Get up, be baptized and wash away your sins, invoking the name of the Lord.’
17 A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie.
“Now it happened, when I returned to Jerusalem and was praying in the temple, that I came to be in a trance
18 I widziałem go, jak mówił do mnie: Pospiesz się i wyjdź szybko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie.
and saw Him saying to me, ‘Hurry up and get out of Jerusalem quickly, because they will not receive your testimony concerning me.’
19 A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że wtrącałem do więzienia i biczowałem w synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli.
So I said: ‘Lord, they know that I used to imprison and beat those believing into you, from one synagogue to another;
20 A kiedy przelewano krew Szczepana, twojego świadka, ja też byłem przy tym i zgodziłem się na jego zabicie, i pilnowałem szat tych, którzy go zabili.
and when the blood of your witness Stephen was shed, I myself was standing there and agreeing to his murder, even guarding the clothes of those who were killing him.’
21 I powiedział mi: Idź, bo ja cię poślę daleko, do pogan.
And He said to me, ‘Get going, because I will send you far away to the Gentiles.’”
22 Słuchali go aż do tego słowa, [potem] podnieśli swój głos, mówiąc: Zgładź z ziemi takiego [człowieka], bo nie godzi się, żeby żył!
Well they kept listening to him until this statement, and then they raised their voice and shouted, “Rid the earth of this fellow, for it isn't fitting for him to live!”
23 A gdy oni krzyczeli, rozrzucali szaty i ciskali proch w powietrze;
As they were shouting, tearing off clothes and throwing dust into the air,
24 Dowódca rozkazał go zaprowadzić do twierdzy i polecił przesłuchać go z [zastosowaniem] biczowania, żeby się dowiedzieć, dlaczego tak przeciwko niemu krzyczano.
the commander ordered him to be taken into the barracks, directing that he be interrogated with lashes, in order to learn for what crime they kept shouting against him like that.
25 A gdy go związano, aby go ubiczować, Paweł powiedział do setnika, który stał obok: Czy wolno wam biczować Rzymianina i to bez sądu?
But as they stretched him out with the thongs, Paul said to the centurion who stood by, “Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and uncondemned?”
26 Kiedy setnik to usłyszał, podszedł do dowódcy i powiedział mu: Uważaj, co robisz, bo ten człowiek jest Rzymianinem.
Well when the centurion heard that, he went and reported to the commander saying, “Consider what you are about to do, because this man is a Roman!”
27 Dowódca podszedł i zapytał go: Powiedz mi, czy ty jesteś Rzymianinem? A on odpowiedział: Tak.
So the commander went and said to him, “Tell me, are you a Roman?” So he said, “Yes.”
28 I powiedział dowódca: Ja kupiłem to obywatelstwo za wielką sumę. Paweł zaś rzekł: A ja mam [je] od urodzenia.
The commander replied, “I acquired this citizenship at considerable cost.” And Paul said, “But I was so born.”
29 I natychmiast odstąpili od niego ci, którzy mieli go przesłuchać. Nawet i dowódca przestraszył się, kiedy się dowiedział, że jest Rzymianinem, a on kazał go związać.
So those who were about to interrogate him withdrew immediately; and even the commander was apprehensive when he realized that he had put chains on a Roman.
30 A nazajutrz, chcąc się dokładnie dowiedzieć, o co Żydzi go oskarżali, uwolnił go z więzów i rozkazał zebrać się naczelnym kapłanom i całej Radzie, przyprowadził Pawła i stawił go przed nimi.
But the next day, desiring to know for certain why he was accused by the Jews, he freed him from the bonds and ordered the chief priests and all their council to come, and brought Paul down and set him before them.
