< Dzieje 20 >

1 A gdy ustały rozruchy, Paweł przywołał uczniów, pożegnał się [z nimi] i wyruszył do Macedonii.
اِتّھَں کَلَہے نِورِتّے سَتِ پَولَح شِشْیَگَنَمْ آہُویَ وِسَرْجَنَں پْراپْیَ ماکِدَنِیادیشَں پْرَسْتھِتَوانْ۔
2 Przeszedł tamte okolice, udzielając wielu napomnień. Potem przybył do Grecji.
تینَ سْتھانینَ گَچّھَنْ تَدّیشِییانْ شِشْیانْ بَہُوپَدِشْیَ یُونانِییَدیشَمْ اُپَسْتھِتَوانْ۔
3 Kiedy po trzymiesięcznym pobycie zamierzał odpłynąć do Syrii, Żydzi urządzili na niego zasadzkę, więc postanowił powrócić przez Macedonię.
تَتْرَ ماسَتْرَیَں سْتھِتْوا تَسْماتْ سُرِیادیشَں یاتُمْ اُدْیَتَح، کِنْتُ یِہُودِییاسْتَں ہَنْتُں گُپْتا اَتِشْٹھَنْ تَسْماتْ سَ پُنَرَپِ ماکِدَنِیامارْگینَ پْرَتْیاگَنْتُں مَتِں کرِتَوانْ۔
4 Razem z nim do Azji wyruszyli Sopater z Berei, z Tesaloniczan Arystarch i Sekundus, i Gajus z Derbe, i Tymoteusz, a z Azji Tychikus i Trofim.
بِرَیانَگَرِییَسوپاتْرَح تھِشَلَنِیکِییارِسْتارْکھَسِکُنْدَو دَرْبّونَگَرِییَگایَتِیمَتھِیَو آشِیادیشِییَتُکھِکَتْرَپھِمَو چَ تینَ سارْدّھَں آشِیادیشَں یاوَدْ گَتَوَنْتَح۔
5 Ci poszli pierwsi i czekali na nas w Troadzie.
ایتے سَرْوّے گْرَسَراح سَنْتو سْمانْ اَپیکْشْیَ تْرویانَگَرے سْتھِتَوَنْتَح۔
6 My zaś po święcie Przaśników odpłynęliśmy z Filippi i po pięciu dniach przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.
کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَدِنے چَ گَتے سَتِ وَیَں پھِلِپِینَگَراتْ تویَپَتھینَ گَتْوا پَنْچَبھِ رْدِنَیسْتْرویانَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَتْرَ سَپْتَدِنانْیَواتِشْٹھامَ۔
7 A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy.
سَپْتاہَسْیَ پْرَتھَمَدِنے پُوپانْ بھَںکْتُ شِشْییشُ مِلِتیشُ پَولَح پَرَدِنے تَسْماتْ پْرَسْتھاتُمْ اُدْیَتَح سَنْ تَدَہْنِ پْرایینَ کْشَپایا یامَدْوَیَں یاوَتْ شِشْییبھْیو دھَرْمَّکَتھامْ اَکَتھَیَتْ۔
8 A w sali na piętrze, w której byli zebrani, paliło się wiele lamp.
اُپَرِسْتھے یَسْمِنْ پْرَکوشْٹھے سَبھاں کرِتْواسَنْ تَتْرَ بَہَوَح پْرَدِیپاح پْراجْوَلَنْ۔
9 Pewien młodzieniec, imieniem Eutych, siedział w oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł długo przemawiał, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Gdy go podniesiono, był martwy.
اُتُکھَناما کَشْچَنَ یُوا چَ واتایَنَ اُپَوِشَنْ گھورَتَرَنِدْراگْرَسْتو بھُوتْ تَدا پَولینَ بَہُکْشَنَں کَتھایاں پْرَچارِتایاں نِدْرامَگْنَح سَ تَسْمادْ اُپَرِسْتھَترِتِییَپْرَکوشْٹھادْ اَپَتَتْ، تَتو لوکاسْتَں مرِتَکَلْپَں دھرِتْوودَتولَیَنْ۔
10 Paweł zszedł na dół, przypadł do niego, objął go i powiedział: Nie bójcie się, bo jest w nim życie.
تَتَح پَولووَرُہْیَ تَسْیَ گاتْرے پَتِتْوا تَں کْروڈے نِدھایَ کَتھِتَوانْ، یُویَں وْیاکُلا ما بھُوتَ نایَں پْرانَے رْوِیُکْتَح۔
11 Wrócił na górę, łamał chleb i jadł, a głosił im długo, aż do świtu. Potem ruszył w drogę.
پَشْچاتْ سَ پُنَشْچوپَرِ گَتْوا پُوپانْ بھَںکْتْوا پْرَبھاتَں یاوَتْ کَتھوپَکَتھَنے کرِتْوا پْرَسْتھِتَوانْ۔
12 I przyprowadzili młodzieńca żywego, i byli wielce pocieszeni.
تے چَ تَں جِیوَنْتَں یُوانَں گرِہِیتْوا گَتْوا پَرَماپْیایِتا جاتاح۔
13 My zaś, wsiadłszy wcześniej na statek, popłynęliśmy do Assos, skąd mieliśmy zabrać Pawła. Tak bowiem postanowił, sam chcąc iść pieszo.
اَنَنْتَرَں وَیَں پوتیناگْرَسَرا بھُوتْواسْمَنَگَرَمْ اُتِّیرْیَّ پَولَں گْرَہِیتُں مَتِمْ اَکُرْمَّ یَتَح سَ تَتْرَ پَدْبھْیاں وْرَجِتُں مَتِں کرِتْویتِ نِرُوپِتَوانْ۔
14 Kiedy spotkał się z nami w Assos, zabraliśmy go i przybyliśmy do Mityleny.
تَسْماتْ تَتْراسْمابھِح سارْدّھَں تَسْمِنْ مِلِتے سَتِ وَیَں تَں نِیتْوا مِتُلِینْیُپَدْوِیپَں پْراپْتَوَنْتَح۔
15 Odpłynąwszy stamtąd, nazajutrz znaleźliśmy się naprzeciw Chios, a następnego dnia przypłynęliśmy do Samos. Przenocowaliśmy w Trogillium, a dzień później dotarliśmy do Miletu;
تَسْماتْ پوتَں موچَیِتْوا پَرےہَنِ کھِییوپَدْوِیپَسْیَ سَمُّکھَں لَبْدھَوَنْتَسْتَسْمادْ ایکیناہْنا ساموپَدْوِیپَں گَتْوا پوتَں لاگَیِتْوا تْروگُلِّیے سْتھِتْوا پَرَسْمِنْ دِوَسے مِلِیتَنَگَرَمْ اُپاتِشْٹھامَ۔
16 Gdyż Paweł postanowił ominąć Efez, żeby nie spędzić czasu w Azji. Spieszył się bowiem, aby, jeśli to możliwe, być na dzień Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie.
یَتَح پَولَ آشِیادیشے کالَں یاپَیِتُمْ نابھِلَشَنْ اِپھِشَنَگَرَں تْیَکْتْوا یاتُں مَنْتْرَناں سْتھِرِیکرِتَوانْ؛ یَسْمادْ یَدِ سادھْیَں بھَوَتِ تَرْہِ نِسْتاروتْسَوَسْیَ پَنْچاشَتَّمَدِنے سَ یِرُوشالَمْیُپَسْتھاتُں مَتِں کرِتَوانْ۔
17 Z Miletu posłał do Efezu, wzywając do siebie starszych kościoła.
پَولو مِلِیتادْ اِپھِشَں پْرَتِ لوکَں پْرَہِتْیَ سَماجَسْیَ پْراچِینانْ آہُویانِیتَوانْ۔
18 A gdy przybyli do niego, powiedział: Wy wiecie, jaki byłem przez cały czas wśród was od pierwszego dnia, kiedy przybyłem do Azji;
تیشُ تَسْیَ سَمِیپَمْ اُپَسْتھِتیشُ سَ تیبھْیَ اِماں کَتھاں کَتھِتَوانْ، اَہَمْ آشِیادیشے پْرَتھَماگَمَنَمْ آرَبھْیادْیَ یاوَدْ یُشْماکَں سَنِّدھَو سْتھِتْوا سَرْوَّسَمَیے یَتھاچَرِتَوانْ تَدْ یُویَں جانِیتھَ؛
19 Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród wielu łez i doświadczeń, które mnie spotykały z [powodu] zasadzek Żydów;
پھَلَتَح سَرْوَّتھا نَمْرَمَناح سَنْ بَہُشْرُپاتینَ یِہُدِییانامْ کُمَنْتْرَناجاتَناناپَرِیکْشابھِح پْرَبھوح سیوامَکَرَوَں۔
20 Jak nie uchylałem się od niczego, co pożyteczne, od przemawiania i nauczania was publicznie i po domach;
کامَپِ ہِتَکَتھاں نَ گوپایِتَوانْ تاں پْرَچارْیَّ سَپْرَکاشَں گرِہے گرِہے سَمُپَدِشْییشْوَرَں پْرَتِ مَنَح پَراوَرْتَّنِییَں پْرَبھَو یِیشُکھْرِیشْٹے وِشْوَسَنِییَں
21 Oświadczając zarówno Żydom, jak i Grekom o pokucie wobec Boga i o wierze w naszego Pana Jezusa Chrystusa.
یِہُودِییانامْ اَنْیَدیشِییَلوکانانْچَ سَمِیپَ ایتادرِشَں ساکْشْیَں دَدامِ۔
22 A teraz, związany w duchu, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka.
پَشْیَتَ سامْپْرَتَمْ آتْمَناکرِشْٹَح سَنْ یِرُوشالَمْنَگَرے یاتْراں کَرومِ، تَتْرَ مامْپْرَتِ یَدْیَدْ گھَٹِشْیَتے تانْیَہَں نَ جانامِ؛
23 [Wiem] tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia.
کِنْتُ مَیا بَنْدھَنَں کْلیشَشْچَ بھوکْتَوْیَ اِتِ پَوِتْرَ آتْما نَگَرے نَگَرے پْرَمانَں دَداتِ۔
24 Lecz ja o to nie dbam, a moje życie nie jest mi tak drogie, bylebym tylko z radością dokończył mój bieg i posługę, którą otrzymałem od Pana Jezusa, by dać świadectwo o ewangelii łaski Bożej.
تَتھاپِ تَں کْلیشَمَہَں ترِنایَ نَ مَنْیے؛ اِیشْوَرَسْیانُگْرَہَوِشَیَکَسْیَ سُسَںوادَسْیَ پْرَمانَں داتُں، پْرَبھو رْیِیشوح سَکاشادَ یَسْیاح سیوایاح بھارَں پْراپْنَوَں تاں سیواں سادھَیِتُں سانَنْدَں سْوَمارْگَں سَماپَیِتُنْچَ نِجَپْرانانَپِ پْرِیانْ نَ مَنْیے۔
25 A teraz wiem, że wy wszyscy, wśród których przebywałem, głosząc królestwo Boże, już więcej nie zobaczycie mojej twarzy.
اَدھُنا پَشْیَتَ ییشاں سَمِیپےہَمْ اِیشْوَرِییَراجْیَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ بھْرَمَنَں کرِتَوانْ ایتادرِشا یُویَں مَمَ وَدَنَں پُنَ رْدْرَشْٹُں نَ پْراپْسْیَتھَ ایتَدَپْیَہَں جانامِ۔
26 Dlatego oświadczam wam dzisiaj, że nie jestem winien niczyjej krwi.
یُشْمَبھْیَمْ اَہَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَرْوّانْ آدیشانْ پْرَکاشَیِتُں نَ نْیَوَرْتّے۔
27 Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej rady Bożej.
اَہَں سَرْوّیشاں لوکاناں رَکْتَپاتَدوشادْ یَنِّرْدوشَ آسے تَسْیادْیَ یُشْمانْ ساکْشِنَح کَرومِ۔
28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.
یُویَں سْویشُ تَتھا یَسْیَ وْرَجَسْیادھْیَکْشَنْ آتْما یُشْمانْ وِدھایَ نْیَیُنْکْتَ تَتْسَرْوَّسْمِنْ ساوَدھانا بھَوَتَ، یَ سَماجَنْچَ پْرَبھُ رْنِجَرَکْتَمُولْیینَ کْرِیتَوانَ تَمْ اَوَتَ،
29 Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, które nie będą oszczędzać stada.
یَتو مَیا گَمَنے کرِتَایوَ دُرْجَیا ورِکا یُشْماکَں مَدھْیَں پْرَوِشْیَ وْرَجَں پْرَتِ نِرْدَیَتامْ آچَرِشْیَنْتِ،
30 Także spośród was samych powstaną ludzie mówiący [rzeczy] przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów.
یُشْماکَمیوَ مَدھْیادَپِ لوکا اُتّھایَ شِشْیَگَنَمْ اَپَہَنْتُں وِپَرِیتَمْ اُپَدیکْشْیَنْتِیتْیَہَں جانامِ۔
31 Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego [z was].
اِتِ ہیتو رْیُویَں سَچَیتَنْیاح سَنْتَسْتِشْٹَتَ، اَہَنْچَ ساشْرُپاتَح سَنْ وَتْسَرَتْرَیَں یاوَدْ دِوانِشَں پْرَتِجَنَں بودھَیِتُں نَ نْیَوَرْتّے تَدَپِ سْمَرَتَ۔
32 A teraz, bracia, polecam was Bogu i słowu jego łaski, które może zbudować [was] i dać wam dziedzictwo wśród wszystkich, którzy są uświęceni.
اِدانِیں ہے بھْراتَرو یُشْماکَں نِشْٹھاں جَنَیِتُں پَوِتْرِیکرِتَلوکاناں مَدھْیےدھِکارَنْچَ داتُں سَمَرْتھو یَ اِیشْوَرَسْتَسْیانُگْرَہَسْیَ یو وادَشْچَ تَیورُبھَیو رْیُشْمانْ سَمارْپَیَمْ۔
33 Nie pożądałem srebra, złota ani szaty niczyjej.
کَسْیاپِ سْوَرْنَں رُوپْیَں وَسْتْرَں وا پْرَتِ مَیا لوبھو نَ کرِتَح۔
34 Przeciwnie, sami wiecie, że te ręce służyły [zaspokajaniu] potrzeb moich i tych, którzy są ze mną.
کِنْتُ مَمَ مَتْسَہَچَرَلوکانانْچاوَشْیَکَوْیَیایَ مَدِییَمِدَں کَرَدْوَیَمْ اَشْرامْیَدْ ایتَدْ یُویَں جانِیتھَ۔
35 We wszystkim wam pokazałem, że tak pracując, musimy wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż brać.
اَنینَ پْرَکارینَ گْرَہَنَدْ دانَں بھَدْرَمِتِ یَدْواکْیَں پْرَبھُ رْیِیشُح کَتھِتَوانْ تَتْ سْمَرْتُّں دَرِدْرَلوکانامُپَکارارْتھَں شْرَمَں کَرْتُّنْچَ یُشْماکَمْ اُچِتَمْ ایتَتْسَرْوَّں یُشْمانَہَمْ اُپَدِشْٹَوانْ۔
36 Po tych słowach ukląkł i modlił się z nimi wszystkimi.
ایتاں کَتھاں کَتھَیِتْوا سَ جانُنِی پاتَیِتْوا سَرْوَیح سَہَ پْرارْتھَیَتَ۔
37 Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem i rzucając się Pawłowi na szyję, całowali go;
تینَ تے کْرَنْدْرَنْتَح
38 Smucąc się najbardziej z powodu tych słów, które im powiedział, że już więcej nie zobaczą jego twarzy. I odprowadzili go na statek.
پُنَ رْمَمَ مُکھَں نَ دْرَکْشْیَتھَ وِشیشَتَ ایشا یا کَتھا تیناکَتھِ تَتْکارَناتْ شوکَں وِلاپَنْچَ کرِتْوا کَنْٹھَں دھرِتْوا چُمْبِتَوَنْتَح۔ پَشْچاتْ تے تَں پوتَں نِیتَوَنْتَح۔

< Dzieje 20 >